Δυο απανωτά διπλωματικά επεισόδια προκλήθηκαν μεταξύ Κωνσταντινούπολης και Μόσχας τις προηγούμενες ημέρες, στους εορτασμούς για τα 1025 χρόνια από την βάπτιση των Ρως.
Η εμπλοκή μάλιστα μεταξύ των δυο Εκκλησιών ήταν τόσο σοβαρή που προκάλεσε την αποχώρηση της επίσημης αντιπροσωπείας του οικουμενικού θρόνου ανοίγοντας ουσιαστικά τον «ασκό του Αιόλου»για τα γεγονότα που θα φαίνεται πως θα ακολουθήσουν.
Η πρώτη εμπλοκή προκλήθηκε στον Καθεδρικό Ναό του Σωτήρος στη Μόσχα. Κατά τη διάρκεια του πατριαρχικού και αρχιεπισκοπικού συλλείτουργου που τελέσθηκε, η αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου υπό τον Μητροπολίτη Γαλλίας, είδε έκπληκτη να εμφανίζεται ως Προκαθήμενος, ο Μητροπολίτης Αμερικής Τύχων, τον οποίο καμία άλλη Εκκλησία πλην της ρωσικής δεν αναγνωρίζει ως Προκαθήμενο.
Ο «Προκαθήμενος» της Εκκλησίας της Αμερικής κατά το ρωσικό Πατριαρχείο κ. Τύχων συνομιλώντας με τον Πατριάρχη κ. Κύριλλο υπό το βλέμμα του ισχυρού άνδρα της ρωσικής εκκλησιαστικής διπλωματίας Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ κ. Ιλαρίων (φωτο patriarchia.ru)
Το θέμα ανέδειξε από την πρώτη στιγμή το «Δόγμα» αποκαλύπτοντας την κίνηση του Πατριαρχείου Μόσχας να δημιουργήσει ένα τετελεσμένο γεγονός.
Παρά το οτι η κίνηση αυτή προκάλεσε εκνευρισμό, η αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου παρέμεινε στον Καθεδρικό Ναό του Σωτήρος και συλλειτούργησε με τον Ρώσο «Προκαθήμενο» στην Αμερική.
Ωστόσο τα γεγονότα είχαν πάρει ήδη τον δρόμο τους.
Στην Ουκρανία όπου τελέσθηκε αντίστοιχο συλλείτουργο, η αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, δεν έλαβε μέρος στο συλλείτουργοεκφράζοντας με τον πιο έντονο τρόπο την ενόχληση του Οικουμενικού Πατριάρχη.
Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που οι εκπρόσωποι του Οικουμενικού Πατριαρχείου εμφανίστηκαν στις εκδηλώσεις.
Με εντολή από την Κωνσταντινούπολη ο Μητροπολίτης Γαλλίας (φωτο) και οι άλλοι απεσταλμένοι αποχώρησαν από το Κίεβο αρνούμενοι να συμμετάσχουν άλλο στους εορτασμούς οι οποίοι συνεχίστηκαν στην πρωτεύουσα Μινσκ της Λευκορωσίας.
Τόσο η ρωσική πλευρά όσο και αυτή του Οικουμενικού Πατριαρχείου, παρά τον έντονο εκνευρισμό κράτησαν εξαιρετικά χαμηλά τους τόνους, για δικούς της λόγους η κάθε πλευρά, κάτι το οποίο είχε σαν αποτέλεσμα ελάχιστοι να αντιληφθούν τι πραγματικά συνέβαινε πίσω από τα εορταστικά χαμόγελα.
Το δεύτερο επίσης εξαιρετικά σημαντικό επεισόδιο το οποίο αποδεικνύει με τον πλέον σαφή τρόπο πως Κωνσταντινούπολη και Μόσχα βρίσκονται σεπορεία «σύγκρουσης» έλαβε χώρα επίσης στην Μόσχα.
Μετά το συλλείτουργο των Προκαθημένων, η ρωσική Εκκλησία διένειμε τογνωστό πλέον κείμενο συμπαράστασης των ορθοδόξων Εκκλησιών στους διωκόμενους Χριστιανούς του πλανήτη, ζητώντας από τους Προκαθημένους και τους εκπροσώπους των Εκκλησιών να το συνυπογράψουν.
Για την Κωνσταντινούπολη αυτή η ενέργεια θεωρήθηκε επίσης «εχθρική»διότι ο σκοπός της συγκέντρωσης των Πατριαρχών στην Μόσχα ήταν άλλος ενώ η προσπάθεια παρά τους «ευγενείς» σκοπούς της, να εκδοθεί ένα τόσο σημαντικό κείμενο εν αγνοία του Οικουμενικού Πατριάρχη δημιούργησε πολλούς συνειρμούς .
Αποτέλεσμα αυτής της κίνησης ήταν τόσο οι εκπρόσωποι του Οικουμενικού Πατριαρχείου όσο και αυτοί της Εκκλησίας της Αλβανίας να αρνηθούν να το προσυπογράψουν.
Μάλιστα η Εκκλησία της Αλβανίας βρέθηκε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση αφού υπήρχαν αναφορές στο Κοσυφοπέδιο ένα ιδιαίτερα λεπτό πολιτικό θέμα.
Το μόνο βέβαιο είναι πως η υπόθεση δεν έχει ακόμη κλείσει και αυτό το οποίο αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι η επόμενη κίνηση του Πατριάρχη Βαρθολομαίου ο οποίος φαίνεται πως έχει ήδη πάρει τις αποφάσεις του.
Η εμπλοκή μάλιστα μεταξύ των δυο Εκκλησιών ήταν τόσο σοβαρή που προκάλεσε την αποχώρηση της επίσημης αντιπροσωπείας του οικουμενικού θρόνου ανοίγοντας ουσιαστικά τον «ασκό του Αιόλου»για τα γεγονότα που θα φαίνεται πως θα ακολουθήσουν.
Η πρώτη εμπλοκή προκλήθηκε στον Καθεδρικό Ναό του Σωτήρος στη Μόσχα. Κατά τη διάρκεια του πατριαρχικού και αρχιεπισκοπικού συλλείτουργου που τελέσθηκε, η αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου υπό τον Μητροπολίτη Γαλλίας, είδε έκπληκτη να εμφανίζεται ως Προκαθήμενος, ο Μητροπολίτης Αμερικής Τύχων, τον οποίο καμία άλλη Εκκλησία πλην της ρωσικής δεν αναγνωρίζει ως Προκαθήμενο.
Ο «Προκαθήμενος» της Εκκλησίας της Αμερικής κατά το ρωσικό Πατριαρχείο κ. Τύχων συνομιλώντας με τον Πατριάρχη κ. Κύριλλο υπό το βλέμμα του ισχυρού άνδρα της ρωσικής εκκλησιαστικής διπλωματίας Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ κ. Ιλαρίων (φωτο patriarchia.ru)
Το θέμα ανέδειξε από την πρώτη στιγμή το «Δόγμα» αποκαλύπτοντας την κίνηση του Πατριαρχείου Μόσχας να δημιουργήσει ένα τετελεσμένο γεγονός.
Παρά το οτι η κίνηση αυτή προκάλεσε εκνευρισμό, η αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου παρέμεινε στον Καθεδρικό Ναό του Σωτήρος και συλλειτούργησε με τον Ρώσο «Προκαθήμενο» στην Αμερική.
Ωστόσο τα γεγονότα είχαν πάρει ήδη τον δρόμο τους.
Στην Ουκρανία όπου τελέσθηκε αντίστοιχο συλλείτουργο, η αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, δεν έλαβε μέρος στο συλλείτουργοεκφράζοντας με τον πιο έντονο τρόπο την ενόχληση του Οικουμενικού Πατριάρχη.
Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που οι εκπρόσωποι του Οικουμενικού Πατριαρχείου εμφανίστηκαν στις εκδηλώσεις.
Με εντολή από την Κωνσταντινούπολη ο Μητροπολίτης Γαλλίας (φωτο) και οι άλλοι απεσταλμένοι αποχώρησαν από το Κίεβο αρνούμενοι να συμμετάσχουν άλλο στους εορτασμούς οι οποίοι συνεχίστηκαν στην πρωτεύουσα Μινσκ της Λευκορωσίας.
Τόσο η ρωσική πλευρά όσο και αυτή του Οικουμενικού Πατριαρχείου, παρά τον έντονο εκνευρισμό κράτησαν εξαιρετικά χαμηλά τους τόνους, για δικούς της λόγους η κάθε πλευρά, κάτι το οποίο είχε σαν αποτέλεσμα ελάχιστοι να αντιληφθούν τι πραγματικά συνέβαινε πίσω από τα εορταστικά χαμόγελα.
Το δεύτερο επίσης εξαιρετικά σημαντικό επεισόδιο το οποίο αποδεικνύει με τον πλέον σαφή τρόπο πως Κωνσταντινούπολη και Μόσχα βρίσκονται σεπορεία «σύγκρουσης» έλαβε χώρα επίσης στην Μόσχα.
Μετά το συλλείτουργο των Προκαθημένων, η ρωσική Εκκλησία διένειμε τογνωστό πλέον κείμενο συμπαράστασης των ορθοδόξων Εκκλησιών στους διωκόμενους Χριστιανούς του πλανήτη, ζητώντας από τους Προκαθημένους και τους εκπροσώπους των Εκκλησιών να το συνυπογράψουν.
Για την Κωνσταντινούπολη αυτή η ενέργεια θεωρήθηκε επίσης «εχθρική»διότι ο σκοπός της συγκέντρωσης των Πατριαρχών στην Μόσχα ήταν άλλος ενώ η προσπάθεια παρά τους «ευγενείς» σκοπούς της, να εκδοθεί ένα τόσο σημαντικό κείμενο εν αγνοία του Οικουμενικού Πατριάρχη δημιούργησε πολλούς συνειρμούς .
Αποτέλεσμα αυτής της κίνησης ήταν τόσο οι εκπρόσωποι του Οικουμενικού Πατριαρχείου όσο και αυτοί της Εκκλησίας της Αλβανίας να αρνηθούν να το προσυπογράψουν.
Μάλιστα η Εκκλησία της Αλβανίας βρέθηκε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση αφού υπήρχαν αναφορές στο Κοσυφοπέδιο ένα ιδιαίτερα λεπτό πολιτικό θέμα.
Το μόνο βέβαιο είναι πως η υπόθεση δεν έχει ακόμη κλείσει και αυτό το οποίο αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι η επόμενη κίνηση του Πατριάρχη Βαρθολομαίου ο οποίος φαίνεται πως έχει ήδη πάρει τις αποφάσεις του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου