Ο μύθος του Γιαχβέ και το ΑΛΗΘΙΝΟ όνομα του Θεού...

Γιαχβέ η Ιεχωβά  δεν είναι όνομα αλλά φράση στα Εβραϊκά που στην Π.Διαθήκη ειπώθηκε στον Μωϋσή από τον Θεό την ώρα που θα του έδινε τις 2 πλάκες με τις 10 εντολές στο όρος Σινά, όταν ο Μωυσής ρώτησε τον Θεό "και όταν κατέβω, στους Ισραηλίτες, στον λαό μου, τι θα πω, ποιός Θεός μου έδωσε αυτούς τους νόμους για να υπακούν;". Και ο Θεός απάντησε: Γι άχ βε έχ= Είμαι αυτός που είμαι, ο Ών... όπως... πολύ σωστά το απόδωσαν οι εβδομήκοντα. Οι Εβραίοι επειδή δεν χρησιμοποιούσαν φωνήεντα αλλά μόνο σύμφωνα, την φράση "γι-αχ-βε-εχ" την έγραφαν με 4 σύμφωνα (YHWH) το μετονομαζόμενο αργότερα και τετραγράμματο του Θεού. Με το πέρασμα των χρόνων ξεχάστηκε η προφορά. Κάποιοι από τους Εβραίους το εγραφαν και το πρόφεραν νομίζοντας ότι είχε και μαγικές ιδιότητες. Μεταξύ των απλών ανθρώπων των Εβραίων άρχισε να καλλιεργείται μια δεισιδαιμονία. Νόμιζαν ότι λέγοντας και γράφοντας "Γιαχβέ" (YHWH) θα τους προστάτευε σαν φυλαχτό. Οι ραββίνοι των Εβραίων και οι Γραμματείς που είχαν ξεχάσει την προφορά, απαγόρεψαν να χρησιμοποιείται η αναφορά του "Γιαχβέ" για να προστατέψουν τον λαό από την δεισιδαιμονία και την κακιά ερμηνεία. Ο απλός λαός την απαγόρεψη την θεώρησε κάτι σαν ιερό. Ότι δηλαδή, το "όνομα" του Θεού, το "Γιαχβέ" ειναι τόσο ιερό που δεν πρέπει να το ομιλούν. Η πίστη στην κακιά ερμηνεία είχε συμβεί. Και άρχιζαν να το πιστεύουν πολλοί και να το μεταδιδουν στις επόμενες γενιές. Μεταξύ των ραββίνων Εβραίων όμως δεν υπήρχε καμιά παρανόηση ούτε υπάρχει και σήμερα. Ο Θεός στην Π.Διαθήκη αναφέρεται με πολλά "ονόματα" που όμως είναι επίθετα και δείχνουν χαρακτηριστικά του. Όπως τα Σαβαώθ, Αδωνάι, Ελωίμ κ.λ.π. Ειδικά το Ελωίμ (που λανθασμένα πολλοί από άγνοια το γράφουν και το προφέρουν "Ελοχίμ") στα Εβραϊκά είναι ο πληθυντικός του "Ελωί" που σημαίνει Θεός. "Ελωίμ" σημαίνει "Θεοί" και υποδηλώνει την τριαδικότητα (τα τρία πρόσωπα της Αγ.Τριάδας) του Θεού, που υπάρχει και στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη. "Ελωί" δεν φώναξε ο Ιησούς Χριστός πάνω στο Σταυρό; τι είπε; "Ελωί, Ελωί, λαμά σαβαχθανί" που σημαίνει "Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;" και αυτο το γράφουν οι ίδιοι οι Ευαγγελιστές που ήταν Ιουδαίοι. Οπότε δεν υπάρχει καμία αμφιβολία τι σημαίνει το "Ελωί" και τι το "Ελωίμ". Για τους αγράμματους οπαδούς όμως του κάθε Λιακόπουλου και του κάθε απατεώνα που με πείσμα, λύσσα και επιμονή θέλει να πουλήσει τα δικά του αλλάζοντας τα νοήματα της Βίβλου, υποστηρίζουν το "Γιαχβέ" σαν όνομα του Θεού και το "Ελοχίμ" σαν τους αγγέλους που κατέβηκαν από τον Ουρανό. Ρωτήστε ένα Εβραίο ραββίνο, τι σημαίνει το "γιαχβέ" και τι, τα "Ελωί", "Ελωίμ"... και αφήστε τον κάθε Λιακόπουλο να πουλάει τα σαβουροπακέτα του ή συνεχίστε να είστε υποχείρια του κάθε απατεώνα και της κάθε τρελής Αντιχριστιανικής θεωρίας του. Ας σταματήσει επιτέλους όλη αυτή η παραφιλολογία και μυθολογία περί "γιαχβέ", "ελοχίμ", "νεφελίμ" και παπαρίμ... και πάρτε το και, από την λογική πλευρά... Είναι δυνατόν ο Θεός (ο Πατήρ) που είναι Άπειρος, Άχρονος, Άκτιστος, Αιώνιος, Ακόρεστος να έχει συγκεκριμένο όνομα; Ο Θεός δεν είναι συγκεκριμένος, δεν έχει όνομα... δεν έχει Αρχή ούτε Τέλος... είναι ο Δημιουργός κι εμείς οι άνθρωποι, τα δημιουργήματα του. Δεν θα μπορέσουμε ποτέ να τον φανταστούμε, πως μπορεί να είναι, τι μορφή μπορεί να έχει... γιατί δεν έχει... είναι Ασύλληπτος για το δημιούργημα του, τον άνθρωπο. Εμείς, όπως και όλη πλάση, η Δημιουργία, φτιαχτήκαμε από την Αγάπη του Θεού και έργο μας είναι να τον Δοξολογούμε. Όλα τα άλλα είναι πλάνες και εκ του Πονηρού. Ο Πονηρός, ο Σατανάς, μετά το προπατορικό αμάρτημα, την δίωξη των πρωτοπλάστων από τον παράδεισο και την πτώση τους στην Γη, κοροΐδευε τον άνθρωπο με ένα σωρό ειδωλολατρικούς θεούς και με άνα σωρό ονόματα, μορφές και ιδιότητες. Ο Θεός είναι ένας και τριαδικός, όπως μας αποκαλύφθηκε. Σκοπός του ανθρώπου δεν είναι να ψάχνει να βρει τι είναι ή ποιός είναι ο Θεός. Σκοπός του ανθρώπου είναι να μετανοήσει, να ζητήσει συγχώρεση για τις αμαρτίες, να επιστρέψει στον παράδεισο και με όλα τα άλλα πλάσματα της δημιουργίας να υμνολογεί και να δοξάζει τον Θεό, τον Δημιουργό.