«ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΜΑΣ»[1]
Οι Προφήτες ήταν «το στόμα του Θεού». Γι’ αυτό πάντοτε άρχιζαν το κήρυγμά τους με τα λόγια: «Τάδε λέγει Κύριος…» ή «Λόγος Κυρίου…». Οι δε προφητείες χαρακτηρίζονται από απόλυτη ακρίβεια, κατά την περιγραφή των λεπτομερειών της ζωής και του έργου του Ιησού Χριστού - μολονότι η χρονική απόστασή τους ξεπερνά τα 700 χρόνια και φθάνει μέχρι το 435 προ της Γεννήσεως του Θεανθρώπου. Αυτή η ακρίβεια του λόγου των Προφητών είναι πέρα από τις ανθρώπινες δυνατότητες και αποκαλύπτει το φωτισμό τους από το Άγιο Πνεύμα, «τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν».
Στην Καινή Διαθήκη, ο Θεός τοποθέτησε τους Προφήτες στη δεύτερη θέση μετά από τους Αποστόλους.[3] Οι Προφήτες, όπως και οι Απόστολοι, δεν ήταν αυτόκλητοι. Οι μεν Απόστολοι εκλήθησαν από τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό,[4] οι δε Προφήτες χειροτονούνταν[5] από τους Αποστόλους καθ’ υπόδειξιν του Αγίου Πνεύματος. Ασκούσαν δε το έργο της Εκκλησίας, που είναι ο ευαγγελισμός της οικουμένης, πάντοτε έχοντας ως σημείο αναφοράς τους Αποστόλους, ως συνεργάτες και συνεχιστές εκείνων.[6] 
Βασικά λάθη
Ενημερώνουμε ότι το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο εξέδωσε «Ανακοινωθέν περί της Βασιλικής Παρασκευής Πεντέκη – Ρύντεν (Βασούλας)»[30] στις 16.03.2011 ως εξής:
Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 16ῃ Μαρτίου 2011
[1] Ενημερωτικό φυλλάδιο, «Η Αληθινή εν Θεώ Ζωή», Αθήνα 2001, σ. 3 Σχετικά με την ονομασία βλ. ttp://www.tlig.org/el/background/
Οι Προφήτες ήταν «το στόμα του Θεού». Γι’ αυτό πάντοτε άρχιζαν το κήρυγμά τους με τα λόγια: «Τάδε λέγει Κύριος…» ή «Λόγος Κυρίου…». Οι δε προφητείες χαρακτηρίζονται από απόλυτη ακρίβεια, κατά την περιγραφή των λεπτομερειών της ζωής και του έργου του Ιησού Χριστού - μολονότι η χρονική απόστασή τους ξεπερνά τα 700 χρόνια και φθάνει μέχρι το 435 προ της Γεννήσεως του Θεανθρώπου. Αυτή η ακρίβεια του λόγου των Προφητών είναι πέρα από τις ανθρώπινες δυνατότητες και αποκαλύπτει το φωτισμό τους από το Άγιο Πνεύμα, «τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν».
Ενημερώνουμε ότι το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο εξέδωσε «Ανακοινωθέν περί της Βασιλικής Παρασκευής Πεντέκη – Ρύντεν (Βασούλας)»[30] στις 16.03.2011 ως εξής:
«Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἀκολουθοῦσα ἀπαρεγκλίτως τό λαμπρόν ὑπόδειγμα καί τήν διδαχήν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, τήν διδασκαλίαν τῶν ἐχόντων τήν ἐξ αὐτῶν Διαδοχήν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καί τάς θεοπνεύστους Ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, διαφυλάττει ὡς πολύτιμον μαργαρίτην τήν πίστιν τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, τήν ὁποίαν βιώνει τό χριστεπώνυμον πλήρωμα αὐτῆς διά μέσου τῆς συμμετοχῆς εἰς τήν μυστηριακήν καί τήν καθόλου πνευματικήν ζωήν τοῦ θεοϊδρύτου ἐκκλησιαστικοῦ σώματος. Οὕτως, ἡ οἱαδήποτε τάσις αὐτοσχεδιασμοῦ καί κίνησις, προσωπική ἤ συλλογική, περιφρονήσεως ἤ ἀθετήσεως τῶν δογμάτων τῆς πίστεως τῶν Ὀρθοδόξων χριστιανῶν καί τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς ἐντός τῆς Ἐκκλησίας ὡς μόνης ὁδοῦ διά τήν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν, πολλῷ δέ μᾶλλον τῆς αὐτοανακηρύξεως προσώπων ὡς «δῆθεν χαρισματικῶν», ἀπεδοκιμάσθη πάντοτε ὡς ἀπαράδεκτος καινοτομία.
Ὑπό τό πνεῦμα τοῦτο, καί διά τήν ὀφειλετικήν προστασίαν τοῦ μέν εὐσεβοῦς ὀρθοδόξου πληρώματος ἐξ ἐπικινδύνων πνευματικῶν συγχύσεων, τῶν δέ μή γνωριζόντων καλῶς τά πράγματα ἐκ τοῦ ἐλλοχεύοντος κινδύνου τῆς πλάνης, ἀποδοκιμάζονται ὑπό τῆς Μητρός Ἐκκλησίας αἱ ὑπό τῆς Βασιλικῆς Παρασκευῆς Πεντάκη - Ρύντεν, εὐρύτερον γνωστῆς ὡς «Βασούλας», καί τῆς ὑπ᾿ αὐτῆς ἱδρυθείσης ὀργανώσεως ὑπό τόν τίτλον «Ἀληθινή ἐν Θεῷ ζωή» ἀκρίτως καί ἐπιπολαίως εἰσαγόμεναι διδασκαλίαι περί τῶν δῆθεν «ἀπ᾿ εὐθείας διαλόγων της μετά τοῦ Ἱδρυτοῦ τῆς Ἐκκλησίας Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ» καί τῆς κατακτήσεως ὑπ᾿ αὐτῆς τε καί τῶν ὀπαδῶν της τῆς «ἀληθινῆς ἐν Θεῷ ζωῆς», αἱ ὁποῖαι παρεκκλίνουν αὐθαιρέτως τῆς θεοσδότου διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί σκανδαλίζουν τό ὀρθόδοξον φρόνημα τῶν εὐλαβῶν πιστῶν.
Ὅθεν, καλοῦμεν τούς εἰσηγητάς τῶν ἀπαραδέκτων αὐτῶν καινοτομιῶν καί τούς ἐμμένοντας εἰς αὐτάς ὑποστηρικτάς των, οἱ ὁποῖοι τούτου ἕνεκα δέν γίνονται δεκτοί εἰς ἐκκλησιαστικήν κοινωνίαν, ὄχι μόνον νά μή παρεμβαίνουν εἰς τό ποιμαντικόν ἔργον τῶν κατά τόπους Ἱερῶν Μητροπόλεων, ἀλλά καί νά ἀποκηρύξουν τάς καινοφανεῖς διδασκαλίας των, ὥστε νά προληφθοῦν αἱ ὑπό τῶν Ἱερῶν Κανόνων προβλεπόμεναι κυρώσεις.
Ἐκφράζομεν, τέλος, τήν βαθεῖαν λύπην τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐκ τῆς ἐνεργείας ἐνίων -ἐλαχίστων, εὐτυχῶς- κληρικῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας νά παρευρίσκωνται εἰς ὁμιλίας τῆς εἰρημένης «Βασούλας» καί νά παρέχουν εἰς αὐτήν «πιστοποιητικά Ὀρθοδοξίας».
Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 16ῃ Μαρτίου 2011
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου».
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου