Μετά την έκκληση του πρωθυπουργού της Κριμαίας Sergey Aksyonov προς τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν “να συνδράμει στην εξασφάλιση της ειρήνης και της ηρεμίας”, άμεση ήταν η απάντηση του Κρεμλίνου που σε ανακοίνωσή του, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείo Ειδήσεων ανέφερε ότι η Ρωσία θα λάβει σοβαρά υπόψη το αίτημα του πρωθυπουργού για βοήθεια.
Όπως δημοσιεύεται στο greekamericannewsagency.com, παράλληλα με την έκκληση για την συνδρομή της Ρωσίας, ο Aksyonov ανακοίνωσε ότι στις 30 Μαρτίου θα πραγματοποιηθεί το δημοψήφισμα για το μέλλον της Κριμαίας, σχεδόν δύο μήνες νωρίτερα από ό, τι είχε προηγουμένως προγραμματιστεί (25 Μαΐου).
Η αμερικανική εταιρία αναλύσεων stratfor που παρακολουθεί στενά τα γεγονότα, σε ανάλυσή της διατυπώνει την άποψη ότι “το δημοψήφισμα μπορεί να προετοιμάσει το έδαφος για μια επίσημη ανακήρυξη περαιτέρω αυτονομίας ή πλήρους ανεξαρτησίας της Κριμαίας και, ενδεχομένως, ένωση με τη Ρωσία”. “Μια τέτοια κίνηση” συνεχίζουν οι συντάκτες της έκθεσης, “όχι μόνο θα επισημοποιήσει την επιρροή της Ρωσίας στην Κριμαία, αλλά και θα περιπλέξει τα όποια σχέδια του Κιέβου για την ένταξη της χώρας στην στην Ευρωπαϊκή Ένωση, λόγω των ευρωπαϊκών κανονισμών (για τα ασαφή σύνορα).
Όπως συμπεραίνουν οι αμερικανοί αναλυτές, σύμφωνα με το greekamericannewsagency.com, η νέα ουκρανική κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει πολλά για την υπόθεση της Κριμαίας, “τόσο λόγω της αυξανόμενης ρωσικής δύναμη στην περιοχή, αλλά και των φιλορωσικών αισθημάτων που κυριαρχούν στην Κριμαία”.
Μπορεί ο νέος Πρωθυπουργός της Ουκρανίας Arseniy Yatsenyuk να προέτρεψε την Ρωσία να αποσύρει τα στρατεύματά της στην Κριμαία και να επιστρέψουν στις στρατιωτικές τους βάσεις, σύμφωνα με το αμερικανικό ινστιτούτο-εταιρία αναλύσεων, ο ουκρανικός στρατός δεν έχει την δύναμη να αντομετωπίσει τη Ρωσία στην Κριμαία.
Την ίδια στιγμή, οι αμερικανοί (πάντα μέσω stratfor) θεωρούν ότι Ευρωπαϊκή Ένωση και Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να ζήτησαν από την Ρωσία να επιδείξει αυτοσυγκράτηση, είναι απίθανο, ωστόσο, να επέμβουν στρατιωτικά, αφήνοντας ένα παράθυρο ανοιχτό για μια διαφορετική στην αυριανή(03 03 2014) συνεδρίαση του ΝΑΤΟ για την κατάσταση στην Ουκρανία.
Στο σημείο αυτό αξίζει να επισημανθεί κάτι που αυτές τις κρίσιμες ώρες δεν φαίνεται, αλλά ούτε και παρουσιάζεται από κανένα δυτικό ή ανατολικό ΜΜΕ, το γεγονός ότι στο “πίσω μέρος του μυαλού του Πούτιν” εδώ και μια δεκαπενταετία, που κρατά τα ηνία και τον πλήρη έλεγχο της Νέας Μεγάλης Ρωσίας(όπως ο ίδιος ο Ρώσσος Πρόεδρος την οραματίζεται) βρίσκεται σεπλήρη εξέλιξη ένα πλήρες αλλά “μυστικό άκρως απόρρητο” σχέδιο. Σχέδιο με στρατηγική δομή το οποίο αποβλέπει στην ανακοπή, αλλά και τον πλήρη έλεγχο ή δυντόν την αναχαίτηση και ανακοπή του Ισλάμ στην ευρύτερη ασιατική περιοχή.
Ισλάμ, το οποίο αυξάνεται με ιλλιγγιώδεις ρυθμούς, προκαλώντας ανατριχίλα όχι μόνο στους ορθόδοξους ρώσους και όλες τις χώρες της σφαίρας επιρροής τους, αλλά και στο δυτικό κόσμο, συμπεριλαμβανομένης κυρίως της Αμερικής, του Καναδά και της Αυστραλίας, όπου το πρόβλημα του Ισλάμ θεωρείται το υπ’ αριθμόν έναν ζήτημα που η ανθρωπότητα θα κληθεί να αντιμετωπίσει την προσεχή 20ετία. Ένα από τα βασικά επιχειρήματα του Πούτιν, που “δικαιολογεί” αν θέλετε στα μάτια ενός Βαλκάνιου την εισβολή και κατάληψη, φιλορωσικής όμως επιρροής εδάφη, πέρα από τα γεωπολιτικής και ενεργειακής σημασίας συμφέροντα που θέλει να προασπίσει και να προστατεύσει, είναι ο πλήρης έλεγχος του ρόλου της Τουρκίας.
Η κατάσταση σήμερα στην Τουρκία από την άλλη όπως μεταδίδουν πάντα τα διεθνή δυτικά ειδησεογραφικά πρακτορεία και έχει σημασία πια και στον μέλον αυτός ο διαχωρισμός θα γίνεται όλο και πιο αισθητός, όχι μόνον δεν είναι η καλύτερη αλλά ο Ερντογάν πια ευθέως βάση μυστικής συμφωνίας που έχει κάνει το Αμερικανικό κράτος με τον έκπτωτο Ιμάμη Φεντουλάχ Γκιουλέν που μέχρι και πρόσφατα ήταν κόκκινο πανί για το Αμερικανικό IRS λόγω της υηλής φοροδιαφυγής που εντόπισαν οι αμερικανικές αρχές σχεδόν στο σύνολο των σχολείων και σχολών που είναι διάσπαρτα στην Αμερικανική επικράτεια.
Σύμφωνα με αυτή την μυστική συμφωνία ο “έγκλειστος” και φρουρούμενος Φεντουλάχ Γκιουλέν “έδωσε” στεγνά πληροφρίες στις Αμερικανικές αρχές (FBI, CIA & NSA) το άλλοτε πνευματικό του ταίκνο Ρεντζέπ Ταγίπ Ερντογάν ως “αντάλλαγμα” της μεγάλης πολλών εκατομμυρίων δολαρίων φοροδιαφυγής που έχουν εδώ και χρόνια εντοπίσει στις ΗΠΑ οι Αμερικανικές αρχές στις επιχειρήσεις συμφερόντων Γκιουλέν. Ενδεικτικό είναι το αφιέρωμα το ABC αλλά και τα συνεχή μόλις πριν από λίγο διάστημα αμερικανικά δημοσιεύματα για τον Φεντουλάχ Γκιουλέν
Οι Αμερικανοί-και όταν λέμε Αμερική φυσικά και δεν εννοούμε τον εκάστοτε πρόεδρο αλλά τα πανίσχυρα Ιουδαϊκής κυρίως επιρροής Αμερικανικά think tank που σχεδιάζουν με συνέχεια και συνέπεια σε βάθος χρόνου, πολιτικές εκ μέρους των πολυεθνικών άρα και για λογαριασμό τον εκάστοτε πολιτικών σχηματισμών- που (συν)κυβερνούν με τον εκάστοτε Αμερικανό Πρόεδρο λοιπόν και σίγουρα δεν ξεχνούν την στάση και τον ρόλο της Τουρκίας στο πόλεμο με το Ιράκ και την άρνηση της να δώσουν γη και ύδωρ με τις αμερικανικές βάσεις τους στο Ιντσιρλίκ και άλλού, πάντα έψαχναν μια ευκαιρία αν όχι, να ελέγξουν πλήρως και απόλυτα να έχουν στο χέρι το πάντα άτακτο και ανυπάκουο παιδί Ερντογάν, που μάλλον μπιάζει να πήρε περισσότερο θάρρος από το επιτρεπόμενο μετά τα γεγονότα με το Ισραήλ, τουλάχιστον να χειραγωγήσουν με κάποιο τρόπο τον νέο Σουλτάνο της Τουρκίας που αίφνης μέσω του θεωρητικού και πνευματικού του πολιτικού του μέντορα Αχμέτ Νταβούντογλου άρχισαν να οραματίζονται στο πλαίσιο της Νέας Τάξης Πραγμάτων, την αναβιώση της Πάλαι ποτέ Μεγάλης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μια νέα Ισλαμική πολιτική αυτοκρατορία που δεν θα μπορούσε να στηθεί αν δεν υπήρχε η στενή και στεγανή, από τα χρόνια που ο Ερντογάν ήταν δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, βοήθεια του δυκτίου των σχολείων σε όλο τον πλανήτη -κυρίως σε χώρες της Δύσης- του Φεντουλάχ Γκιουλέν.
Δύκτιο που ανέδειξε στην πρωθυπουργία και τον Ρ.Τ. Ερντογάν.
Τουρκία που άρχισε όμως να γίνεται ενοχλητική και εμπόδιο στα βαθιά και μεγάλα σχέδια των ΗΠΑ για την επιβολή του νέου χάρτη στην περιοχή της Νέας Μέσης Ανατολής .
Βάση αυτού του χάρτη της Νέας Μέσης Ανατολής η Τουρκία θα πρέπει να περιορίσει τα σύνορα της για την δημιουργία του Κουρδιστάν. Ενός κράτους δορυφόρου των συμφερόντων των ΗΠΑ στην περιοχή της Νέας Μέσης Ανατολής ως ανάσχεση στην δυναμική του Ιράν που πάντοτε φόβιζε και πάντα θα φοβίζει…
Σίγουρα αυτή η αλλαγή συνόρων δεν μπορεί να μην επηρεάσει και την εθνική κυριαρχία της Ελλάδος. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ένα νέο κρατίδιο με καθεστώς ημιαυτονομίας ή πλήρους ανεξαρτησίας -αυτονομίας στα σύνορα της Ελλάδος με την Τουρκία.
Ποιο θα είναι αυτό το νέο κράτος; Η Τουρκική Δημοκρατία της Θράκης! Ένα κράτος σχεδόν έτοιμο. Με σημαία. Με δικές τους τράπεζες. Δική του υποδομή. Ένα κράτος που χτίζεται από τις αρχές της 10ετιας του 1990 με συνεχείς παραχωρήσεις και συνεχείς παραβιάσεις της συνθήκης της Λωζάνης εις βάρος της Ελλάδος.
Κοντολογίς. Θα δώσει κάτι η Τουρκία στα βάθη της Ανατολίας “επιλύοντας” ένα χρόνιο πρόβλημα της με τους Κούρδους και θα πάρει μεγάλο μέρος της Θράκης στην νέα κατάσταση που ετοιμάζεται με ταχείς ρυθμούς. Ποιος θα βγει χαμένος για άλλη μια φορά δεν θέλει και ερώτημα. Η Ελλάδα!
Δεν είναι λοιπόν ούτε τυχαία τα γεγονότα και οι αποκαλύψεις στη γειτονική Τουρκία ούτε αποσυνδεδεμένα με τα τραγικά γεγονότα στην Ουκρανία και στην Κριμαία.Κρίκος που ο ένας συνδέδει τον άλλο…
Και κάτι ακόμα εξίσου σημαντικό που δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας. Οι οργανώσεις που και στην Τουρκία αλλά και την Ουκρανία πρωτοστάτησαν και πρωτοστατούν είναι ΜΚΟ… Οι περισσότερες πλήρως ή μερικώς ελεγχόμενες από τις ΗΠΑ όπως και στην περίπτωση των ΜΚΟ της Ελλάδας…
Μιας Τουρκίας, η οποία μέσω της Ευρασιατικής Ένωσης προσπαθεί από τα χρόνια του Οζάλ ακόμα, ιδρυτή και εμπνευστή της ίδρυσης της ισλαμικής ευρασιατικής ένωσης, να διοχετεύσει μουσουλμανικούς πληθυσμούς -και μάλιστα ακραίους φονταμενταλιστές- στους κόλπους της Ευρώπης, αλλά και στο εσωτερικό της Ρωσίας. Η Ρωσία ως γνωστόν υποφέρει και μετρά θύματα απο τους ακραίους Ισλαμιστές Τσετσένους.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει το τελευταίο πολύνεκρο χτύπημα στην Ρωσία λίγο πριν την έναρξη των χειμερινών Ολυμπιακών αγώνων.
Το ευαίσθητο υπογάστριο της Ρωσίας για την δίοδο και την διάχυση αυτών των Ισλαμικών πληθυσμών ήταν πάντα η πολυεθνική Ουκρανία.
Όχι μόνον για την γεωπολιτική ενεργειακή σκακιέρα της περιοχής όπου ο οι Ρώσσοι σαφώς υπερέχουν εδώ και χρόνια με σταδιακή, και βάση σχεδίου, εγκαθίδρυση εταιριών εξόρυξης γεωφυσικών ενεργειακών κοιτασμάτων, όχι μόνον δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να απεμπολίσουν συμφέροντα και δυνατότητες ελέχου αυτών των ενεργειακών κοιτασμάτων που φτάνουν μέχρι την παγωμένη Αρκτική, αλλά σχεδιάζουν την επέκταση της σφαίας επιρροής τους μέχρι και το Αιγαίο στο οποίο πάντα ήθελαν να έχουν διέξοδο από τα χρόνια της Μεγάλης Βυζαντινής σχεδόν 1600ετούς Αυτοκρατορίας.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι ένα από τα βασικά επιχειρήματα που χρησιμοποίησε ο πρόεδρος Πούτιν προς τον αμερικανό πρόεδρο Ομπάμα στην 90λεπτη τηλεφωνική συνομιλία τους την νύχτα του Σαββάτου της 1ης Μαρτίου 2014 -και αυτό δεν έχει αποκαλυφθεί ακόμα- είναι ότι μπορεί να διαφωνούν σε μια σειρά από λόγους για την επέμβαση των ρωσικών στρατευμάτων στην Κριμαία, σε ένα πράγματα όμως φαίνεται να συμφώνησαν και αυτό θα το δούμε το αμέσως προσεχές διάστημα. Στην πάση θυσία μη εμπλοκή της Τουρκίας σε αυτή την υπόθεση.
Ο Ρώσος πρόεδρος φέρεται να είπε -κάτι που σχυνά πυκνά αναφέρει σε ιδιωτικές συνομιλίες του στους λιγοστούς ανθρώπους που εμπιστεύεται – ανοιχτά πλέον και Αμερικανό Πρόεδρο Μ. Ομπάμα είναι η φράση “Αν εμπλέξεις τους τούρκους, θα φτάσω μέχρι το Αιγαίο”.
Η φράση αυτή του Ρώσου προέδρου δεν είναι νέα για όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή και ειδικά εκείνων των χωρών που συνορεύουν με την Ρωσία, δεν είναι καινούργια. Όπως τυχαία δεν είναι και τα σχυνά πήγαινε – έλα με το προσωπικό του Ελικόπτερο στο Άγιο Όρος εδώ και χρόνια. Επισκέψεις που άλλοτε δημοσιοποιούνται και άλλοτε όχι.
Οι γεωπολιτικές και επομένως και οι στρατιωτικές εξελίξεις αυτές, στην εύκλεκτη περιοχή της Κριμαίας, όσο και αν ξαφνιάζει, είναι άμεσα και άρρηκτα συνδεδεμένες με τις καταιγιστικές σχεδόν θυελλώδεις ραγδαίες καταστάσεις στο εσωτερικό της Ορθοδοξίας!
.jpg)
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου