«Συγκλονιστική προφητεία» του Οσίου ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ του ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΥΤΟΥ δια τον ΚΟΙΜΩΜΕΝΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ (άχρι καιρού...)

''ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ ΗΓΕΤΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΑΝΟΠΛΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ''...
-------------------------------------------------------------------------------
«Συγκλονιστική προφητεία » του Οσίου ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ του ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΥΤΟΥ δια τον ΚΟΙΜΩΜΕΝΟΝ (άχρι καιρού...)
http://www.orthodoxia.gr/show.cfm?id=1831&obcatid=11

ΥΓ :
Αυτο ειναι MEGA ΨΕΜΑ για να μην πω Αντ1.....Ο γέροντας Πορφύριος οχι μονο δεν πιστευε αυτα τα παραμύθια περι «ΑΝΑΛΑΜΠΗΣ» και κοιμώμενου μαρμαρωμένου βασιλέα,αλλα έβαλε χερι και στους άλλους τους γεροντες που τα αναπαρήγαγαν...Όσο για την ανάρτηση μόνο και μόνο που λεει οτι περιμένουμε ( Έναν ηγέτη που με όπλο την ειλικρινή προσευχή και το σταυρό θα νικήσει, κατά το παράδειγμα του προφήτη Δαυίδ το Γολιάθ (Νέα Τάξη Πραγμάτων). Αναζητά έναν νέο Δαυίδ που θα δώσει τέλος στη λεηλασία του ευλογημένου αυτού τόπου...Έναν χριστιανό ηγέτη που θα κάνει το πείραμα της Νέας Τάξης Πραγμάτων να στεφθεί και πάλι με αποτυχία (Βλ. Βιβλ. Τυφώνας Παγκοσμιοποίηση). Αυτο φτάνει για να καταλάβει κανεις ποιον περιμενει αυτος που εγραψε το κειμενο και ολοι οι ΑΝΑΛΑΜΠΙΣΤΕΣ...

Ο ΡΟΤΣΙΛΝΤ ΣΕ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ZEITGEIST EΠIΚΑΛΕTAI TON IHΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ !!!

ΤΡΑΝΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΡΥΠΤΟ ΣΙΩΝΙΣΤΗ ΠΟΥ ΥΠΟΔΥΕΤΑΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟ ΑΝ ΚΑΙ ΠΡΟΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΓΝΩΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΣΚΕΝΑΖ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΙΣΩΣ ΤΗΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΗ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ,ΤΟΥΣ ΡΟΤΣΙΛΝΤ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΕΝΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΓΕΤΙΚΑ ΣΤΟ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ...
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ 

Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΑΝΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΑΜΠΗΣ 
ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ  ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Δέν εἶναι ὀλίγοι ἐκεῖνοι στίς ἡμέρες μας, δυστυχῶς, πού πιστεύουν μεταξύ πολλῶν ἄλλων ἐσφαλμένων ἀπόψεων καί θέσεων, ὅτι κάποια στιγμή θά πάρουμε πίσω τήν Πόλη καί τήν Ἁγια-Σοφιά, θά «λάμψει» ἡ Ὀρθοδοξία, ὁ Ἑλληνισμός θά ἐπικρατήσει παγκοσμίως, καί ὅλοι οἱ ἄνθρωποι τῆς γῆς θά γίνουν Ὀρθόδοξοι, ἐνῶ πρίν ἤ μετά ἀπ΄ ὅλα αὐτά θά συμβεῖ ὁ Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος μέ μεγάλες καί ἀσύλληπτες καταστροφικές συνέπειες!

Πῶς ὅμως φθάσαμε ἕως ἐδῶ;

Τί εἶναι ἐκεῖνο πού συνετέλεσε στό νά διαδοθοῦν καί νά γίνουν πιστευτές, ὅλες αὐτές οἱ θεωρίες;

Ὑπάρχουν σαφεῖς ἀναφορές στήν Ἁγία Γραφή καί τήν Ἱερά Παράδοσή μας, γιά ὅλα αὐτά τά θέματα;

Ὑπάρχουν κάποιες Προφητεῖες πού νά ἐπιβεβαιώνουν ὅλα αὐτά;

Τί λένε οἱ Ἅγιοι καί θεοφόροι Πατέρες μας, ἐν προκειμένῳ;

Ἄς πάρουμε ὅμως τά πράγματα μέ τή σειρά.

Σέ ὅλους μας εἶναι γνωστό τό λαμπρό παρελθόν τῆς Βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας μας, ἡ ὁποία γιά πάνω ἀπό 1.000 χρόνια, βασίλευε θριαμβευτικά ὡς κυρίαρχη τοῦ τότε γνωστοῦ κόσμου, σέ Ἀνατολή καί Δύση.

Ἡ ἱστορία τῆς Κωνσταντινούπολης, τῆς Βασιλεύουσας πού μέ ὑπερηφάνεια ὅλοι θυμόμαστε κι ἀναπολοῦμε, ὑπῆρξε πολύ ἔνδοξη καί μοναδική. Δέν θά ὑπεισέλθουμε ἐδῶ σέ ἱστορικές λεπτομέρειες, πού λίγο ἕως πολύ, εἶναι γνωστές σέ ὅλους μας. Θά θέλαμε ὅμως νά τονίσουμε στό σημεῖο αὐτό, τίς τραγικές συνέπειες γιά τόν λαό μας, ἀφότου χάσαμε τήν Πόλη κι ἔπειτα. Ἡ ἀπώλεια τῆς Κωνσταντινουπόλεως, σημάδεψε τήν ζωή τῶν Ἑλλήνων. Χρόνια ὁλόκληρα

προσπαθοῦσαν νά συνέλθουν ἀπό τό μεγάλο αὐτό «σόκ», διότι ποτέ κανείς δέν πίστευε ὅτι ἡ μεγαλόπρεπη αὐτή πόλις, πού ἔχτισε ὁ Μεγάλος αὐτοκράτορας Κωνσταντῖνος καί τήν ἀφιέρωσε στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο μας, θά γνώριζε τήν πτώση καί τήν σκλαβιά καί μάλιστα ἀπό τούς βάρβαρους Ὀθωμανούς.

Ἦταν ἀπολύτως ἀναγκαῖο, λοιπόν, γιά ἐκείνη εἰδικά τήν ἐποχή πού ἐδοκιμάζετο πολύ σκληρά ὁ λαός μας μέ τήν δυσβάσταχτη σκλαβιά, νά τονωθεῖ ἔντονα τό ἐθνικό-πατριωτικό συναίσθημα, γιά νά μή χαθεῖ ἡ Ὀρθοδοξία καί ὁ Ἑλληνισμός, δηλαδή τό Ἑλληνορθόδοξο φρόνημα.

Δέν πρέπει ποτέ νά λησμονοῦμε τά ὅσα περάσαμε καί τραβήξαμε κατά τό διάστημα τῆς Τουρκοκρατίας. Ἡ Τουρκοκρατία ἦταν μία πολύ δύσκολη περίοδος, πού κράτησε 400 ὁλόκληρα χρόνια. Ἡ τότε Ὀθωμανική αὐτοκρατορία, εἶχε κα-

τακτήσει τεράστια ἐδάφη, ἦταν πανίσχυρη καί εἶχε ἐπιβάλλει τήν γλῶσσα καί τήν νοοτροπία της στοὺς κατακτημένους λαούς, συνεπῶς καί στήν Ἑλλάδα μας.

Νομίζετε ὅτι εἶναι μῦθος τό Κρυφό Σχολειό, ἐπειδή ὁρισμένοι σήμερα, προσπαθοῦν ἐπιτηδείως νά ἀλλοιώσουν τήν ἱστορία καί τὶς ρίζες μας; Πιστεύετε πώς δέν κινδύνεψε μέ ἀφανισμό τό γένος μας;

Ἔχετε τήν ἐντύπωση, πώς μιλούσαμε ἐλεύθερα τήν μητρική μας γλῶσσα καί λατρεύαμε ἄνετα κι ἐλεύθερα τόν Θεό στίς ἐκκλησιές μας, ἐπειδή ἔτσι μᾶς λένε κάποιοι, πού διεστρεβλώνουν σκόπιμα τήν ἱστορία μας;

Ἐάν ἴσχυαν ὅλα αὐτά, τότε γιατί ὁ ἀγαπημένος Ἅγιος τῶν Ἑλλήνων, ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ἄφησε τήν Μονή τῆς μετανοίας του καί ἀνέλαβε τεράστια ἱεραποστολική δράση, μέ σκοπό νά βοηθήσει καί νά ἀφυπνίσει τούς ἀδερφούς του, τή σκλαβωμένη Πατρίδα, πού ὑπέφερε ἀπό τήν ἀπαιδευσιά καί κόντευε νά ξεχάσει τόν Θεό καί τήν λειτουργική ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας; Ἡ δράση αὐτή τοῦ Ἁγίου δέ, ἦταν τόσο πολύαθλη καί συγκινητική, πού ἔφτασε μέχρι τό σημεῖο τῆς αὐτοθυσίας, δίνοντας τελικά τή ζωή του γιά τόν σκοπό αὐτό. Δικαίως, λοιπόν, ἡ Ἐκκλησία μας τόν τίμησε μέ τόν τίτλο τοῦ Ἰσαποστόλου καί Ἐθνομάρτυρος.

Ἐάν τότε, ἁπλῶς πληρώναμε κάποιους φόρους στούς Τούρκους καί κινούμασταν κατά τ’ ἄλλα ἐλεύθεροι, γιατί ὁ Ἅγιος ὄργωσε ὅλη τήν Ἑλλάδα πασχίζοντας νά κρατήσει τό Γένος μας ζωντανό μέ τίς Διδαχές καί τά κηρύγματά του, γιατί «γκρέμιζε» Ἐκκλησίες καί ἔχτιζε σχολεῖα, ἐφόσον μιλούσαμε τήν μητρική γλώσσα μας ἄνετα;

Ἄς μή γελιόμαστε λοιπόν. Σέ μιά τόσο δύσκολη ἐποχή, ἐπιβάλλονταν ὁπωσδήποτε ἡ ἐφεύρεση διαφόρων τρόπων, ἱκανῶν νά ἀφυπνίσουν τήν συνείδηση τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ἕνας ἀπ’ αὐτούς, ἦταν ἡ ἐξιστόριση τῶν παθημάτων μας, μέσα ἀπό δημοτικά τραγούδια καί ποιήματα, ὅπως τό γνωστό μας:

«Σώπασε Κυρα-Δέσποινα καί μή πολυδακρύζεις, πάλι μέ χρόνια μέ καιρούς, πάλι δικά μας θά ’ναι!»

Δυστυχῶς ὅμως, στή συνέχεια, ὁρισμένοι ἐκμεταλλεύθηκαν ὅλους αὐτούς τούς εὐσεβεῖς πόθους καί τίς προσδοκίες, καί τά ἀποτελέσματα τά βλέπουμε ὅλοι μέχρι σήμερα, πού πολλοί νομίζουν πώς θά ξυπνήσει ὁ μαρμαρωμένος βασιλιάς καί θά πάρουμε ξανά τήν Πόλη, ὁ Ἑλληνισμός καί ἡ Ὀρθοδοξία θά ἐπικρατήσουν παγκοσμίως καί ἕνα σωρό ἄλλα παρόμοια παραμύθια, ἀνοησίες, θρύλους, εὐσεβεῖς πόθους κ.λ.π.!

Δέν ὑπάρχει ΚΑΜΜΙΑ ἐπίσημη καί ἀναγνωρισμένη ἀπό τήν Ἐκκλησία μας προφητεία, πού νά ἀναφέρεται στήν ἐπιστροφή τῆς Πόλης στούς Ἕλληνες, παρά μόνο αὐτό τό γνωστό παραδοσιακό τραγούδι. Ἀπό αὐτόν τόν πόθο τῶν σκλαβωμένων τότε στούς Τούρκους, Ἑλλήνων, ξεκίνησαν σάν θρύλοι πολλές ἱστορίες, γιά τήν ἐπιστροφή τῆς Κωνσταντινούπολης στόν Ἑλληνισμό καί τήν Ὀρθοδοξία. Ὅμως, ἄς εἴμαστε ἀντικειμενικοί καί λογικοί.

Ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες, παρόλο τό ὁμολογουμένως λαμπρό καί ἔνδοξο παρελθόν μας, τήν λαμπρή ἱστορία καί τόν πολιτισμό μας, τόν ὁποῖο πράγματι διαδώσαμε σέ ὅλη τή γῆ, δέν μπορεῖ νά ἔχουμε νοοτροπία πού παρατηρεῖται σέ λαούς σάν τούς Ἑβραίους. Ὁ Ναός τῆς Ἁγίας τοῦ Θεοῦ Σοφίας καί ἡ Κωνσταντινούπολη,δέν ἀποτελοῦν γιά τήν Πίστη μας «τό κέντρο τοῦ κόσμου», ὅπως εἶναι γιά τούς Ἑβραίους ὁ Ναός τοῦ Σολομώντα καί ἡ Ἱερουσαλήμ. Δηλαδή, ἡ Πίστη τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν βασίζεται στήν Ἐκκλησία, πού ἔχει κεφαλή της τόν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ Χριστό, στήν Ἁγία Γραφή, στίς Ἁγίες Οἰκουμενικές Συνόδους καί στήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων. Τίποτα ἀπό ὅλα αὐτά δέν μπορεῖ ΠΟΤΕ, νά χαθεῖ καί αὐτό νά ἀποτελέσει καταστροφή γιά τήν Πίστη μας, ἀφοῦὅπως λέγει ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας: «πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς». (Ματθ. ιστ΄, 18)

Γιά ἐμᾶς, τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, πέρα τῶν συναισθηματικῶν καί ἱστορικῶν δεσμῶν, δέν ὑπάρχει ἰδιαίτερος πνευματικός λόγος νά θρηνοῦμε πού χάθηκε ἡ Ἁγια-Σοφιά καί ἡ Κωνσταντινούπολη. Δέν ἀλλάζει κάτι οὐσιαστικό γιά τήν Πίστη μας. Ὁ Θεός, ὡς γνωστόν, εἶναι πανταχοῦ παρών καί λατρεύεται παντοῦ! Δέν περιορίζεται σέ πόλεις καί συγκεκριμένους Ναούς, ἀλλά ἀναπαύεται

στίς ταπεινές καί καθαρές ψυχές τῶν ἀνθρώπων. Ἄς ἐνθυμηθοῦμε ὅτι ἐπί τρεῖς ὁλόκληρους αἰῶνες δέν εἴχαμε κἄν στά χέρια μας, τούς Ἁγίους Τόπους καί τά Ἅγια Προσκυνήματα καί ὅμως αὐτό, σέ τίποτα δέν ἔβλαψε τήν οὐσία τῆς Πίστης μας καί τήν Ὀρθοδοξία.

Γράφει ἕνας Ἅγιος Πατριάρχης, σέ μία Ἐπιστολή πού ἔστειλε γιά σχετικό θέμα, πρός τούς Σιναΐτες Πατέρες:

«Ἡ μεγαλειότης καί ἡ ἁγιότης τῶν τόπων, χωρίς ἀρετήν καί ἀκρίβεια τῆς Πίστεως, οὐδέν ὠφελεῖ· οὔτε γάρ ὁ παράδεισος ὠφέλησε τόν Ἀδάμ παρακούσαντα, οὔτε ὁ οὐρανός τόν ἐπαρθέντα Ἑωσφόρον. Καί κατά τούς 300 χρόνους καθ’ οὕς ἦτο ἀφανής καί κεχωσμένος ὁ Πανάγιος Τάφος καί τό Σινά ἀκατοίκητον διά τούς ἀσεβεῖς βασιλεῖς καί διώκτας, εἰς οὐδέν ἐβλάβη ἡ Πίστις. Τῷ Θεῷ οὐ χρεία τόπων καί κτισμάτων, ἀλλά τῶν ψυχῶν καί ψυχικῆς φροντιστέον σωτηρίας».

Ἀκόμη ἄς ἐνθυμηθοῦμε, ὅτι τήν πρώτη ἐποχή τοῦ χριστιανισμοῦ, ὅπου δέν ὑπῆρχαν μεγαλοπρεπεῖς ναοί, ἀλλά κατακόμβες κρυμμένες κάτω ἀπό τή γῆ, ὅταν δέν ἴσχυε ἡ ἐλευθερία τῆς Πίστεως καί ὁ Χριστιανισμός ἦταν ὑπό διωγμό καί παράνομη θρησκεία, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἔδινε δυναμικά καί ἔμπρακτα τό παρόν Της καί μέσα ἀπό τούς μεγάλους διωγμούς πού τῆς ἀσκήθησαν, ἔδωσε τό

αἷμα χιλιάδων μαρτύρων, ἑδραιώνοντας τήν Πίστη Της ἀκόμη περισσότερο.

Ὄχι μόνο, δηλαδή, δέν ἀφανίστηκε, ἀλλά ἔλαμψε ἀκόμη περισσότερο ἡ μεγαλοπρέπεια καί ἡ δύναμη τῆς Πίστεώς μας, παρόλο πού δέν ὑπῆρχε κάποιος Ναός σάν τήν Ἁγια-Σοφιά, γιά τίς λατρευτικές ἐκδηλώσεις μας! Θρῆνο γιά ὅλους μας, θά πρέπει νά ἀποτελεῖ ἡ μεγάλη πνευματική κατάπτωση καί ἀποστασία, ἡ Προδοσία τῆς Πίστεως καί τῆς Πατρίδας μας, πού πραγματοποιεῖται ἀπό τούς περισσότερους, ἑκάστοτε, θρησκευτικούς καί πολιτικούς ἡγέτες καί ὄχι ἐάν θά

ξανααποκτήσουμε ποτέ τήν Πόλη καί τήν Ἁγια-Σοφιά, πού ὅλοι μας λίγο πολύ τό θέλουμε καί τό ἐπιθυμοῦμε καί μακάρι νά μᾶς ἀξίωνε ὁ Θεός, ἀλλά αὐτό εἶναι τελείως ἀνεξάρτητο ἀπό τήν σωτηρία μας.

Δυστυχῶς ὅμως, τά γεγονότα καί ἡ πραγματικότητα ἄλλο ἀποδεικνύουν. Ἐδῶ σήμερα ἔχουμε χάσει ἤ κινδυνεύουμε νά χάσουμε σχεδόν ὁλόκληρη τήν Ἑλλάδα μας. Τί νά πρωτοθυμηθοῦμε! Τήν Β. Ἤπειρο, τήν Μακεδονία, τήν Θράκη, τά Ἴμια, τό Αἰγαῖο, τό Καστελόριζο, τό Ἀγαθονήσι, τήν ΑΟΖ κλπ.;

Ἐδῶ ἔχουν εἰσβάλλει σκοπίμως, λαθραία καί παράνομα, ἑκατομμύρια ξένοι στήν Πατρίδα μας, ἔχοντας διαλύσει καί ἀλλοιώσει τά πάντα γύρω ἀπό τήν Πίστη μας, τίς παραδόσεις μας, τά ἤθη, τά ἔθιμά μας καί τόν ἐθνικό-κοινωνικό-ἱστορικό-πολιτιστικόπολιτισμικό καί πνευματικό ἱστό τῆς Πατρίδος, καί ὑπάρχουν ἀκόμη κάποιοι, πού ὀνειρεύονται καί ἀναπολοῦν ὅτι θά πάρουμε πίσω τήν Πόλη καί τίς ἄλλες «Ἀλησμόνητες Πατρίδες»;

Εἶναι ἀπίστευτο! Ἐξ΄ ἄλλου, ὅποιος γνωρίζει καλά τά ἐκκλησιαστικά θέματα, ξέρει γιά ποιό λόγο χάθηκε ἡ Κωνσταντινούπολη μέ τήν Ἁγια-Σοφιά. Χάθηκε, διότι ἡ γλυκιά μας Ὀρθοδοξία ἦταν ἕτοιμη νά παραδοθεῖ στούς Φράγκους καί στόν Παπισμό. Ἐάν γινόταν αὐτό, θά ἦταν καταστροφικές οἱ συνέπειες γιά τήν

Πίστη μας, γι΄αὐτό καί ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς (Διδαχή Γ΄) συνήθιζε νά λέει:

«Γιατί ἔφερεν ὁ Θεός τόν Τοῦρκον καί δέν ἔφερεν ἄλλο γένος; Διά ἰδικόν μας συμφέρον, διότι τά ἄλλα ἔθνη θά μᾶς ἔβλαπτον εἰς τήν πίστιν...».

Εἶναι γνωστή ἐπίσης ἡ φράση πού ἔμεινε μέχρι καί σήμερα, «Κάλλιο Τουρκικό φέσι, παρά Παπική τιάρα». Ἡ Κωνσταντινούπολη ἔπεσε, ἀπό τίς ἁμαρτίες μας καί μόνο.

Γνωρίζουμε ἀπό τήν ἐκκλησιαστική ἱστορία ὅτι λίγα χρόνια πρίν πέσει ἡ Βασιλεύουσα τό 1453, ὑπῆρχε στήν Κωνσταντινούπολη στούς Ὀρθοδόξους καί ἰδιαίτερα στούς Ἀρχιερεῖς καί κληρικούς, ἕνα κλῖμα φιλοπαπικό καί μία τάση καί ἐπιθυμία νά ἑνωθεῖ ἡ Ὀρθόδοξη Ἀνατολή μέ τόν αἱρετικό Πάπα καί τήν Δύση.

Ὁ Αὐτοκράτωρ τοῦ Βυζαντίου Ἰωάννης Η’ ὁ Παλαιολόγος μαζί μέ πολλούς Ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς καί ἀξιωματούχους, μεταβαίνουν στήν Φερράρα γιά νά ξεκινήσουν τή συζήτηση καί τήν διαδικασία γιά τήν ἕνωση.

Στή συνέχεια μεταφέρονται στήν Φλωρεντία, ὅπου καί στίς 6 Ἰουλίου 1439 ὑπεγράφη ἡ ψευδοένωση μέ τούς Λατίνους. Δέν πέρασαν 14 χρόνια, μετά ἀπό αὐτήν τήν ὑπογραφή καί ἡ «ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ». Ὁ Θεός ἐπέτρεψε, λόγῳ τῆς μεγάλης αὐτῆς προδοσίας τῆς Πίστεώς μας, νά χάσουμε τήν Πόλη, τήν Ἁγια-Σοφιά καί τήν ἐπί χίλια χρόνια Βυζαντινή-Ἑλληνική Αὐτοκρατορία καί νά ὑποδουλωθοῦμε στούς Τούρκους.

Ἀπό τίς ἁμαρτίες μας λοιπόν καί μόνο, χάσαμε τήν Ἁγια-Σοφιά καί τήν Κωνσταντινούπολη, ὅπως μᾶς λέγουν μάλιστα ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὁ μεγάλος Διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας μας Ἰωσήφ Βρυέννιος, ἀλλά καί πολλοί ἄλλοι Ἅγιοί μας. Ὁπότε, γιά ποιό λόγο τώρα θά ξαναπάρουμε πίσω ἤ θά μᾶς ξαναδώσει ὁ Θεός τήν Πόλη καί τήν Ἁγια-Σοφιά; Μήπως ἐπειδή μετανοήσαμε ἤ γίναμε καλύτεροι πνευματικά; Δέν νομίζω! Χειρότεροι γίναμε! Καλύτεροι, σέ καμμία περίπτωση! Ἄς δοῦμε ὅμως τό θέμα καί ἀπό μία ἄλλη ὀπτική γωνία.

Ζητᾶμε ἀπό τόν Θεό νά λειτουργήσουμε τήν Ἁγία τοῦ Θεοῦ Σοφία καί νά ἐπανακτήσουμε τά χαμένα ἐδάφη καί τήν Κωνσταντινούπολη. Ὑπάρχει μάλιστα καί μιά ψευδοπροφητεία, σύμφωνα μέ τήν ὁποῖα οἱ Ρῶσσοι, θά κατακτήσουν τήν Πόλη καί θα μᾶς τήν χαρίσουν! Ἔχετε δεῖ ποτέ κανέναν, νά κατακτᾶ ἐδάφη καί νά τά χαρίζει σέ ἄλλους; Ἐάν ἔχετε ἕνα τέτοιο παράδειγμα στήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας, νά μᾶς τό πεῖτε σᾶς παρακαλῶ!

Εἶναι ποτέ δυνατόν μία ὑπερδύναμη πού λέγεται Ρωσσία, νά κατακτήσει τά στενά του Βοσπόρου καί νά τά χαρίσει στήν μικρή Ἑλλάδα; Εἶναι δυνατόν μιά ὑπερδύναμη, νά ἀποκτήσει τό κομβικό σημεῖο πού ἑνώνει ἠπείρους καί νά τό χαρίσει σέ ἄλλη χώρα;

Ὅποιος τό πιστεύει αὐτό, συγχωρέστε με, ἀλλά εἶναι πολύ ἀφελής. Κάποιοι προφανῶς, μᾶς ἀποκοιμίζουν μέ τέτοιου εἴδους ὡραῖα καί εὐχάριστα παραμυθάκια, ἐκμεταλλευόμενοι τήν ἀγάπη μας γιά τόν Χριστό καί τήν πατρίδα μας, κάνοντας καλά τήν δουλειά τους καί συνεχίζοντας ἀνενόχλητοι τόν ἀφελληνισμό καί τόν ἀποχριστιανισμό τῆς Πατρίδος μας.

Ἐδῶ ἔρχεται τό Τέλος τοῦ Κόσμου καί αὐτοί ζοῦνε μέσα σέ ἕναν δικό τους κόσμο, προσμένοντας τήν «Ἀναλαμπή» τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Ἑλληνισμοῦ.Ὅλες οἱ αὐτοκρατορίες εἶχαν τήν ἄνοδο καί τήν πτώση τους. Ὅπως ξέρουμε πολύ καλά ἀπό τήν ἱστορία, πού εἶναι ὁ ἀλάνθαστος σύμβουλος, ποτέ κάτι πού παρήκμασε καί χάθηκε δέν ξανάγινε κοσμοκρατορία.

Ἄς ἐνθυμηθοῦμε τίς μεγαλύτερες καί κυριότερες βασιλεῖες καί αὐτοκρατορίες πού πέρασαν ἀπό τόν κόσμο: α) Αἰγύπτιοι, β) Ἀσσύριοι, γ) Βαβυλώνιοι, δ) Πέρσες, ε) Ἕλληνες μέ τόν Μ. Ἀλέξανδρο, ς) Ρωμαῖοι, ζ) Βυζάντιο, κλπ. Ποιά λοιπόν, ἀπό ὅλες αὐτές τίς μεγάλες αὐτοκρατορίες ἀναβίωσε; Καμμία! Ψᾶξτε ὅσο θέλετε, δέν πρόκειται νά βρεῖτε κάποιο διαφορετικό παράδειγμα! Ἀντιθέτως μάλιστα!

Ζητᾶμε ἀπό τόν Θεό νά μᾶς δώσει πίσω, κάτι τό ὁποῖο μᾶς τό ἀφαίρεσε γιά τίς ἁμαρτίες μας. Μετανοήσαμε ὅμως γι’ αὐτό; Ἀλλάξαμε κατεύθυνση; Ἀκολουθοῦμε τόν δρόμο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ;

Δυστυχῶς! Τίποτε ἀπό αὐτά δέν συμβαίνει, ἀλλά ὅπως ἤδη εἴπαμε,

πράττουμε χειρότερα.

Ὅμως μιά πού ἀσχολούμαστε μέ ὅλες αὐτές τίς ἱστορικές μνῆμες, ἄς θυμηθοῦμε ἐδῶ καί τό ἑξῆς πολύ σημαντικό: -Ποιό Πατριαρχεῖο ξεκίνησε τό κίνημα καί τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Μήπως τό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως; ΝΑΙ!!! -Ποιό Πατριαρχεῖο συνεχίζει τόν Οἰκουμενισμό καί ἐξακολουθεῖ νά διατηρεῖ ἰσχυρούς πνευματικούς δεσμούς μέ τό Βατικανό; Μά φυσικά, τό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως καί ὁ ἑκάστοτε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

Σκεφτεῖτε τώρα τό σενάριο, νά μᾶς παραχωρηθεῖ τελικά ἡ ἉγιαΣοφιά καί κατά τήν πρώτη λειτουργία της, ὁ Πατριάρχης νά καλέσει σέ συλλείτουργο ἤ συμπροσευχή τόν Πάπα καί ὅλους τούς ἄλλους αἱρετικούς, στά πλαίσια τοῦ θρησκευτικοῦ συγκρητισμοῦ καί τοῦ Οἰκουμενιστικοῦ πνεύματος! Δέν θέλω οὔτε νά τό σκέφτομαι!!! Ἐκτός καί ἐάν κάποιοι, θέτουν τήν Ἑλλάδα καί τόν Ἑλληνισμό

πάνω ἀπό τήν Ὀρθοδοξία, δέν τούς ἐνδιαφέρει τό θέμα αὐτό καί ὅλα τά θυσιάζουν στόν βωμό τοῦ Ἑλληνισμοῦ! Αὐτό ὅμως εἶναι ἄλλο θέμα, πού ἅπτεται ἄμεσα τήν Πίστη μας καί ἡ ταπεινότης μου δέν τό συζητάει κἄν!

Ἐάν δέ, νομίζετε ὅτι εἶναι ὑπερβολή τό ἐνδεχόμενο αὐτό, θυμηθεῖτε πόσες φορές μέχρι σήμερα ἔχει ἐπισκεφθεῖ καί ὁ σημερινός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος τήν Ρώμη καί ἔχει κάνει «συλλείτουργο» μέ τόν Πάπα; Μέ ὅποιο τρόπο κι ἄν ἔχει γίνει αὐτό, εἴτε μέ κανονική λειτουργία, εἴτε ὡς παρατηρητής, εἴτε ὡς συμπροσευχή. Πολλές φορές! Τό ἴδιο φυσικά καί ὁ Πάπας τῆς Ρώμης, πού ἔχει ἐπισκεφθεῖ ἀρκετές φορές τήν Κωνσταντινούπολη γιά τούς ἴδιους λόγους.

Ἄς μή ζητᾶμε λοιπόν ἀπό τόν Θεό πράγματα πού δέν μποροῦμε νά διαχειριστοῦμε, καί πού δέν συμβαδίζουν μέ τήν λογική καί τήν ἱστορία.Καλύτερο εἶναι νά ἀναλογιστοῦμε σοβαρά τήν μεγάλη πνευματική κατάπτωση τῶν ποιμένων μας, ἀλλά καί ἡμῶν τῶν ἰδίων καί νά ζητήσουμε ἐπίμονα μέ πόνο ψυχῆς τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.

Κλείνοντας, θά θέλαμε νά τονίσουμε ἕνα πολύ βασικό σημεῖο, τό ὁποῖο ἀγνοοῦν ὅλοι ὅσοι ἀσπάζονται τήν θεωρία τῆς «Ἀναλαμπῆς»:

Στήν Ὀρθόδοξη Θεολογία καί διδασκαλία μας, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ κανενός εἴδους «ΑΝΑΛΑΜΠΗ»!

Ἄς διαβάσουν ὅλοι αὐτοί τήν Ὀρθόδοξη Δογματική μας, ἄς ἀνατρέξουν στίς διδασκαλίες τῶν Ἁγίων Πατέρων μας, ἀλλά καί στήν Ἁγία Γραφή μας καί ἄς ἔρθουν νά μᾶς δείξουν τά σημεῖα τῆς Πίστεώς μας, πού ὁμιλοῦν γιά κοσμική Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐπί τῆς γῆς, -ὅπως αὐτοί τήν ἐννοοῦν βέβαια- γιά ἐπικράτηση τῆς Ὀρθοδοξίας ἤ τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἤ καί τῶν δύο, σέ ὅλο τόν κόσμο!  Ὑπάρχουν πουθενά; ΟΧΙ!

Ἀντιθέτως μάλιστα, ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μας σέ μία ἀπό τίς πιό σημαντικές ὁμιλίες Του ἐπί τῆς γῆς, στήν γνωστή «ἐπί τοῦ Ὄρους ὁμιλία» εὐλογεῖ καί μακαρίζει τούς ἀνθρώπους ἐκείνους πού θά μπορέσουν νά ἀποκτήσουν ὑλική πτωχεία, ταπείνωση, πραότητα, εἰρήνη καί ὅλες τίς ἄλλες ἀρετές, πού μαζί μέ τίς θλίψεις τίς δοκιμασίες, τίς πείνες, τίς δίψες, τούς διωγμούς, καί τίς συκοφαντίες

πού θά ὑμομείνουν θά τούς ἀξιώσουν, ὄχι νά ζήσουν ἐδῶ κάτω στήν γῆ καλά καί ἄνετα μέ θησαυρούς καί πλούτη, τρώγοντας καί πίνοντας μέ χρυσά κουτάλια καί ποτήρια -ὅπως λένε ὅλες αὐτές οἱ δῆθεν "προφητεῖες" τους- ἀλλά νά κερδίσουν τήν ΟΥΡΑΝΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ Του καί ὄχι καμμιά γήϊνη βασιλεία.

Ταυτόχρονα δέ μᾶς λέγει καί κάτι ἄλλο ἐξ ἴσου σημαντικό, πού βέβαια ἔρχεται σέ πλήρη ἀντίθεση μέ αὐτό πού ὑποστηρίζουν οἱ "Ἀναλαμπιστές", ὅτι δηλαδή ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί ἡ Ὀρθοδοξία μας, ἐδῶ καί πολλούς αἰῶνες, δέν λάμπει πλέον, ἀλλά εἶναι στό σκότος καί γι΄αὐτό ἔχει ἀνάγκη νά ξανά λάμψει.Μᾶς λέγει λοιπόν, ὁ Ἰησοῦς Χριστός μας, ὅτι ἡ Ἐκκλησία Του θά ὑπάρχει ΠΑΝΤΑ καί κανείς ποτέ καί γιά κανέναν λόγο δέν θά μπορέσει νά τήν ἐξαφανίσει: «πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς»! (Ματθ. ιστ΄, 18).

Καί ἀκόμη ὅτι οἱ πραγματικοί μαθητές καί πιστοί Του, ἀνά τούς αἰῶνες, ὅποιοι καί ὅσοι καί ἐάν εἶναι αὐτοί, θά εἶναι τό ΦΩΣ τοῦ κόσμου, πού θά ΛΑΜΠΟΥΝ καί θα ΦΩΤΙΖΟΥΝ πάντοτε, ὅλο τόν ὑπόλοιπο κόσμο, πού θα βρίσκεται στό σκοτάδι, ἐνῶ κανείς ΠΟΤΕ δέν θά μπορέσει νά ἐξαφανίσει καί νά σβήσει αὐτό τό ΦΩΣ, ἀφοῦ θά φαίνεται ΠΑΝΤΑ ὅπως ἀκριβῶς μιά πόλη ἐπάνω σέ βουνό.

«Ἰδών δὲ τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος, καὶ καθίσαντος αὐτοῦ προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ ἀνοίξας τὸ στόμα αὐτοῦ ἐδίδασκεν αὐτοὺς λέγων· μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται. μακάριοι οἱ πραεῖς, ὅτι αὐτοὶ κληρονομήσουσι τὴν γῆν. μακάριοι οἱ πεινῶντες καὶ διψῶντες τὴν δικαιοσύνην, ὅτι αὐτοὶ χορτασθήσονται. μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται. μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται. μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ Θεοῦ κληθήσονται. μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσι καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ρῆμα καθ᾿ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ. χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς· οὕτω γὰρ ἐδίωξαν τοὺς προφήτας τοὺς πρὸ ὑμῶν... ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη· οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασι αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον, ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν λυχνίαν, καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ. οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς». (Ματθ. Ε΄ 1-16)

Ἄλλωστε ξεχνοῦν, ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας πού εἶναι ὁ Βασιλεύς τῆς Εἰρήνης μᾶς εἶπε ξεκάθαρα, ὅτι δέν ἦλθε στήν γῆ γιά νά φέρει τήν εἰρήνη, ἔτσι ὅπως τήν νομίζουν αὐτοί, ἀλλά μάχαιρα καί ὅτι τό Πρόσωπό Του καί ἡ Διδασκαλία Του, θά διχάσει τούς ἀνθρώπους μεταξύ τους, ἀκόμη καί τούς γονεῖς μέ τά παιδιά;

«Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἐπὶ τὴν γῆν· οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην, ἀλλὰ μάχαιραν. ἦλθον γὰρ διχάσαι ἄνθρωπον κατὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ θυγατέρα κατὰ τῆς μητρὸς αὐτῆς καὶ νύμφην κατὰ τῆς πενθερᾶς αὐτῆς». (Ματθ. ι΄ , 34-35)

Ξεχνοῦν ὅτι ὁ δρόμος τοῦ Θεοῦ εἶναι δύσκολος, στενός, ἀνηφορικός, γεμάτος πόνους, θλίψεις, δοκιμασίες καί ἀγκάθια καί ΟΛΙΓΟΙ θά εἶναι αὐτοί πού συνειδητά καί ἑκούσια θά τόν ἀκολουθήσουν;

«Εἰσέλθετε διὰ τῆς στενῆς πύλης· ὅτι πλατεῖα ἡ πύλη καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν, καὶ πολλοί εἰσιν οἱ εἰσερχόμενοι δι᾿αὐτῆς. ὅτιστενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν, καὶ ὀλίγοι εἰσὶν οἱ εὑρίσκοντες αὐτήν!». (Ματθ. ζ΄, 13-14)

Καί βέβαια τό σπουδαιότερο, καίριο, μέγιστο καί ἀναπάντητο ἐρώτημα πού προκύπτει γιά αὐτούς πού πρεσβεύουν ὅλες αὐτές τίς ἐσφαλμένες καί πλανεμένες ἀπόψεις εἶναι, τό πῶς μπορεῖ καί εἶναι ποτέ δυνατόν ὁ Θεός νά ἐπιτρέψει νά συμβεῖ κάτι τέτοιο, ἀφοῦ αὐτό ἔρχεται σέ πλήρη ἀντίθεση μέ τήν Πανσοφία, τήν Εὐσπλαγχνία καί τήν Δικαιοσύνη Του;

Μέ αὐτή καθ΄ ἑαυτή δηλαδή τήν Φύση καί τήν Οὐσία καί τήν ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ!Ἐάν δηλαδή θά μποροῦσε νά ὑπάρξει ποτέ τέτοιο διάστημα ἤ ἐποχή ἐπί τῆς γῆς, ὅπου ὅλοι οἱ ἄνθρωποι θά ἦταν ἀγαπημένοι, ἑνωμένοι, ἀδελφωμένοι, κάτω ἀπό τήν ἴδια Πίστη καί τόν Ἀληθινό Θεό, ταυτόχρονα δέ νά εἶχε δεθεῖ ὁ Σατανᾶς, νά μήν ὑπῆρχε κανένας πειρασμός καί καμμία ἁμαρτία, νά ἦταν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι πλούσιοι, χαρούμενοι, εὐτυχισμένοι καί ἄλλα πολλά παρόμοια, τότε γιά ποιό λόγο ὁ Θεός νά μήν τά ἔκανε ὅλα αὐτά ἀπό τήν ἀρχή καί νά ζοῦσαν ἔτσι πάντοτε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἐπί τῆς γῆς;

Τί πιό λογικό, ὄμορφο, σωστό, καλύτερο καί δίκαιο! Γιατί δηλαδή ὅλες οἱ ἄλλες ἐποχές καί γενεές νά ἦταν ὑποχρεωμένες, γιά νά κερδίσουν τήν αἰώνια Ζωή, νά ζήσουνε μέσα στήν φτώχεια, τά βάσανα, τήν δυστυχία, τίς ἀρρώστιες, τίς θλίψεις, τίς δοκιμασίες, τούς διωγμούς, τά βασανιστήρια, τίς ἀδικίες, τούς πο-

λέμους καί μύρια ἄλλα προβλήματα καί μόνον οἱ ἄνθρωποι τῆς περιόδου ἐκείνης νά μήν ζήσουν ΤΙΠΟΤΕ ἀπ΄ ὅλα αὐτά; Τί ἄνιση μεταχείρηση εἶναι αὐτή; Καί τί εἴδους Πανσοφία, Ἀγάπη, Εὐσπλαγχνία καί Δικαιοσύνη θά ἦταν αὐτή τοῦ Θεοῦ;Καί τί ἄραγε θά μποροῦσε νά ἀπαντήσει ὁ Θεός σέ ὅλους αὐτούς τούς ἀνθρώπους, τά ἑκατομμύρια ἤ καί δισεκατομμύρια, πού θά τοῦ ἔθεταν αὐτό τό ἐρώτημα, κατά τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως, οἱ ὁποῖοι πέρασαν τά πάνδεινα σ’ αὐτή τήν ζωή, γιά νά κερδίσουν τήν αἰώνια ζωή καί Βασιλεία; Ὅπως ἐπίσης, τί θά μποροῦσε νά πεῖ, καί σέ ὅλους ἐκείνους, πού θά πρέπει νά πᾶνε στήν Κόλαση, ἐπειδή δέν ἄντεξαν ἤ δέν ἔπραξαν ὅ,τι θά ἔπρεπε ἤ ὅριζε ὁ Νόμος τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ ἀντίθετα ὅλοι αὐτοί στήν περίοδο τῆς Ἀναλαμπῆς, τουλάχιστον αὐτοί πού θά πεθάνουν μέσα στήν περίοδο αὐτή, ὄχι μόνον δέν πέρασαν τίποτε ἀπ΄ὅλα

αὐτά, ὄχι μόνον ἔζησαν "ζωή καί κότα" ὅπως λέει ὁ λαός μας, ἀλλά θά πᾶνε καί στόν Παράδεισο, χωρίς νά τό ἀξίζουν, ἀφοῦ δέν θά ὑπάρχει -σύμφωνα μέ αὐτούς- οὔτε Σατανᾶς, οὔτε ἁμαρτία, οὔτε πλάνες, οὔτε αἱρέσεις, οὔτε τίποτε ἄλλο κακό;

Φοβερή λογική καί δικαιοσύνη! Ἐκτός καί ἐάν ὁ Θεός μας (ἄπαγε τῆς Βλασφημίας) εἶναι ἄδικος, προσωπολήπτης, ἐμπαθής καί Δικτάτορας καί κάνει ὅ,τι θέλει, καί ὅποτε θέλει, χωρίς ἀγάπη, λογική, καλοσύνη καί δικαιοσύνη!

Ὑπάρχει τέτοια περίπτωση ποτέ καί πιθανότητα; Φυσικά καί ὄχι! Ἀποκλείεται! Εἶναι φύσει ἀδύνατον!

Δέν γίνονται ἀγαπητοί μου αὐτά τά πράγματα! Εἶναι ὄχι μόνον ἀστεῖα καίἀνόητα, ἀλλά καί βλάσφημα! Μόνον ἐάν δέν ἴσχυαν ὅλα αὐτά πού γνωρίζουμε καί πιστεύουμε ὅλοι ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι γιά τόν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ Χριστό καί τόν Τριαδικό Θεό μας! Ἐκεῖ ὅμως, δυστυχῶς, θά καταλήγαμε, ἐάν θά ἀποδεχώμασταν ἔστω καί ὑποθετικά ὅλες αὐτές τίς πλανεμένες ἀπόψεις τῶν ὀπαδῶν τῆς «Ἀναλαμπῆς»!

Ἄς δοῦμε ὅμως συνοπτικά, ποῦ στηρίζονται οἱ «Ἀναλαμπιστές» ποιές εἶναι οἱ κύριες θέσεις τους καί μερικά ἀπό τά πιό βασικά ἐπιχειρήματά τους...

(Από το βιβλίον του πατρός Μαξίμου 
«Η ΠΟΛΗ Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ»)

ΠΗΓΗ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ 

«ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» Η ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΛΑΝΗΣ ....