Ηλεκτρονική κατασκοπεία καί «ανθρωποφαγία»

Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου
 Μιά Ημερίδα πού έγινε στήν Ναύπακτο ασχολήθηκε μέ τήν ασφαλή χρήση τού διαδικτύου. Στόχος τής Ημερίδας ήταν νά ενημερωθούν οι γονείς καί τά παιδιά γιά τούς κινδύνους πού παραμονεύουν κατά τήν πλοήγησή τους στό Διαδίκτυο.
Ο Ταξίαρχος Εμμανουήλ Σφακιανάκης, πού είναι Προϊστάμενος τής υπηρεσίας Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος αναφέρθηκε στά προβλήματα πού προέρχονται από τήν κακή χρήση τού διαδικτύου καί μεταξύ τών άλλων είπε: «Πρέπει νά πούμε ότι τό Διαδίκτυο είναι ένα παγκόσμιο θαύμα. Είναι ό,τι καλύτερο έχουμε σήμερα, μέ 98% τά θετικά καί μόνο 2% τά αρνητικά του. Στά αρνητικά περιλαμβάνονται, η συκοφάντηση, όπου βάζουμε τήν "κουκούλα", όπως λέμε, γράφουμε αυτά πού εμείς πιστεύουμε γιά νά πετύχουμε τούς σκοπούς μας καί μετά λένε οι υπόλοιποι: "Τό έγραψε τό Διαδίκτυο"! Εμείς οι άνθρωποι, δυστυχώς, τά δημιουργούμε όλα αυτά, όχι τό Διαδίκτυο. Ως Υπηρεσία έχουμε εντοπίσει πάρα πολλούς σέ αυτήν τήν κατηγορία. Εδώ στήν Επαρχία, δυστυχώς, δημιουργούνται μικρά blogs γιά συγκεκριμένους δόλιους σκοπούς». Έναν τίτλο πού έβαλε στό σχετικό ρεπορτάζ γιά τήν Ημερίδα η τοπική εφημερίδα, πού ανταποκρινόταν στό περιεχόμενό της, ήταν: «Προσοχή στήν αλητεία τού διαδικτύου» (Εμπρός 31-5-2013). Επειδή προσκλήθηκα νά απευθύνω χαιρετισμό στήν Ημερίδα αυτή καί νά εκφράσω τίς απόψεις μου, αναφέρθηκα κυρίως στήν ιστορία τού διαδικτύου καί στήν «ανθρωποφαγία» του. Βέβαια, δέν ευθύνεται τό διαδίκτυο γι’ αυτό -άλλωστε κάθε όργανο μπορεί νά χρησιμοποιηθή αρνητικά καί θετικά- αλλά εκείνοι πού τό χρησιμοποιούν. Όταν κανείς είναι άρρωστος, τότε αρρωσταίνει όλες τίς ανακαλύψεις. Θά αναφερθώ στίς δύο αυτές σκέψεις πού έθεσα υπ’ όψη τών παρευρισκομένων. 

1. Η σύγχρονη κατασκοπεία 
Υπάρχει ένα ενδιαφέρον βιβλίο μέ τίτλο «Πόλεμοι στόν Κυβερνοχώρο» καί υπότιτλο «μυστικές υπηρεσίες καί internet». Τά ένδεκα κεφάλαια τού βιβλίου δείχνουν τό περιεχόμενό του: «Οι νέες μυστικές υπηρεσίες», «Οι πρώτοι μαχητές τού Κυβερνοχώρου», «Κρυπτογραφία, τό σύνορο τής ελευθερίας», «Γαλλία ο τελευταίος τροχός», «Η μαύρη σημαία κυματίζει στό Internet», «Οι πράκτορες εφορμούν», «Ο χρυσούς αιώνας τών κυβερνοδιωκτών», «Ο πληροφοριακός πόλεμος», «Internet καί οικονομική κατασκοπεία», «Οικονομία ένα νέο πεδίο μάχης», «Υπερβολικές προκλήσεις». Στό βιβλίο αυτό διαβάζει κανείς πολλά ενδιαφέροντα πράγματα γιά τήν γένεση καί τόν τρόπο λειτουργίας τού διαδικτύου. Ο χρόνος γενέσεώς του ήταν τό 1969 καί ξεκίνησε από τήν αρχική σκέψη νά συνδεθούν οι υπολογιστές μερικών αμερικανικών επιστημονικών εργαστηρίων μεταξύ τους. Σέ αυτό βοήθησε τό Πεντάγωνο πού προσέφερε τό προσωπικό τής Υπηρεσίας Προωθημένων Ερευνητικών Προγραμμάτων. Τά πρώτα Πανεπιστήμια συνδέθηκαν μεταξύ τους τήν 21 Νοεμβρίου 1969. Καί «τά δίκτυα χρησιμοποιούνταν μόνον από μέλη τής επιστημονικής κοινότητος, πού επιδίδονταν σέ διάφορες ειδικές συζητήσεις επιστημονικές, αλλά καί πολιτικές ή πολιτιστικές». Είναι επόμενο ότι η Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας (NSA) χρησιμοποίησε τό Internet καί έχει τήν δυνατότητα παρακολουθήσεως τών πάντων. «Όλες οι μυστικές υπηρεσίες χρησιμοποιούν on line επικοινωνίες γιά νά υποκλέπτουν βάσεις δεδομένων από όπου θέλουν, τίς οποίες στήν συνέχεια επεξεργάζονται μέ πληροφοριακά εργαλεία καταπληκτικών ικανοτήτων». «Τά πάντα καταγράφονται. Οι χρήστες νομίζουν ότι έχουν ελευθερία νά εκφράζονται καί είναι περιορισμένος ο αριθμός αυτών πού παρεμβαίνουν, όμως δέν πρέπει νά ξεχνούν ότι αυτές οι ομαδικές συζητήσεις είναι απολύτως διαφανείς». Έχει παρατηρηθή ότι «βρισκόμαστε μέσα στά δίχτυα μιάς αράχνης ενός "μικρο-αδερφού" πού μέ πολλών ειδών πληροφοριακές επεξεργασίες παρακολουθεί τίς δραστηριότητές μας, προωθεί τήν προσαρμογή τού πολίτη σέ μιά κοινή νόρμα ή τόν αποκλεισμό του». Γι’ αυτό καί αυξάνονται οι φωνές γιά διασφάλιση τής ελευθερίας τών ανθρώπων σέ μιά δημοκρατική κοινωνία. Βεβαίως, δέν μπορεί νά αγνοήση κανείς τίς πολλές ωφέλειες τού διαδικτύου στήν πρόσβαση στήν γνώση καί τήν ενημέρωση, αλλά δέν μπορεί νά παραβλέψη καί τήν κακή χρήση του από ανθρώπους καί διάφορες μυστικές υπηρεσίες, γιά νά εγκαταστήσουν μιά ηλεκτρονική δικτατορία στήν παγκόσμια κοινότητα.

2. «Τό ανώνυμο κτήνος» 
Στίς ανθρώπινες κοινωνίες πάντα υπάρχουν άνθρωποι πού επιδιώκουν νά πλουτίσουν σέ βάρος τών συνανθρώπων τους, νά πατήσουν πάνω σέ πτώματα. Όπως συνεχώς εμφανίζονται διάφοροι απατεώνες πού προσπαθούν νά εξαπατήσουν τούς ανθρώπους, έτσι εμφανίζονται καί οι «απατεώνες τού Internet». Γι’ αυτό οι επιστήμονες καί κοινωνικοί αναλυτές αναφέρονται στό θέμα αυτό καί δίνουν διάφορες συμβουλές «ηλεκτρονικής επιβίωσης». Σέ σχετικό κείμενο επισημαίνεται: «Κάποτε, οι μόνοι κλέφτες γιά τούς οποίους ανησυχούσαμε ήταν αυτοί πού, χρησιμοποιώντας λοστούς καί αντικλείδια, θά προσπαθούσαν νά παραβιάσουν τό σπίτι μας όταν λείπαμε... Τά τελευταία χρόνια, όμως, η εμφάνιση τού Διαδικτύου έφερε στό κατώφλι μας έναν νέο κίνδυνο: τό κυβερνοέγκλημα. Οι Χάι-τεκ κλέφτες δέν φορούν γάντια, ούτε βγαίνουν σεργιάνι τά βράδυα γιά νά βρούν άδεια ή αφύλακτα σπίτια. Από τή σιγουριά τού σπιτιού τους καί τήν άνεση τού καναπέ τους, παίρνουν τό λάπτοπ τους καί μέ λίγα κλίκ προσπαθούν νά αποσπάσουν τά ψηφιακά μας υπάρχοντα: από φωτογραφίες καί προσωπικές πληροφορίες, μέχρι αριθμούς πιστωτικών καρτών, κωδικούς πρόσβασης καί καταθέσεις πού έχουμε στούς λογαριασμούς πού διαχειριζόμαστε on line. Μπορεί η τεχνολογία νά έχει λύσει τά χέρια σέ πολλές περιπτώσεις, ωστόσο μάς έχει κάνει περισσότερο ευάλωτους σέ επιθέσεις» (Τά Νέα Ndigidal, 29-5-2013). Η Γιούλη Επτακοίλη παρατηρεί ότι «η ιντερνετική πραγματικότητα είναι συχνά σκληρή. Ανελέητη». Σέ αυτήν επικρατεί «θυμός, εμπάθεια καί εμμονές, ναρκισσισμός καί μνησικακία». Καί όλα αυτά «υπάρχουν σέ αφθονία στή νέα ψηφιακή πραγματικότητα». (Καθημερινή, τέχνες καί γράμματα, 19-5-2013). Η ίδια στό κείμενό της παραθέτει απόψεις τριών συγγραφέων πού «έχουν έντονη δραστηριότητα στά social media», πού είναι πολύ χαρακτηριστικές καί δείχνουν τό σύγχρονο πρόβλημα τού διαδικτύου από τήν κακή χρήση του. Ο Χρήστος Χωμενίδης συνδέει τήν σύγχρονη κατάντια στά μέσα κοινωνίας μέ τήν κρίση. Λέγει ότι «τά Social Media στήν Ελλάδα έκαναν τό μπούμ τους μαζί μέ τήν κρίση. Είναι συνομήλικα τής κρίσης». Η Λένα Διβάνη κάνει λόγο γιά τήν έκφραση τής κτηνωδίας. «Τό γεγονός ότι μπορούμε ελεύθερα καί ανώνυμα νά κοινοποιήσουμε τίς απόψεις μας απελευθερώνει τό κτήνος μέσα μας... Οπότε τό κάθε ανώνυμο κτήνος ξυπνάει πανεύκολα καί υλοποιεί πανεύκολα τήν κτηνωδία του». Ο Θανάσης Χειμωνάς κάνει λόγο γιά τήν σύγχρονη ανθρωποφαγία πού γίνεται από ανωνύμους σέ επωνύμους. Λέγει: «Λίγο-πολύ πάντα υπήρχε αυτή η διάθεση γιά ανθρωποφαγία, απλώς τά τελευταία χρόνια έχει ευνοηθεί πολύ από τήν τεχνολογία. Παλιά, γιά νά "θάψει" κανείς κάποιον έπρεπε νά πάει στήν Ομόνοια καί μαζί μέ άλλους νά αρχίσουν νά βρίζουν. Τώρα, σέ ένα δευτερόλεπτο γράφεις κάτι καί άμα είσαι τυχερός μπορεί νά κυκλοφορήσει παντού. Επίσης, δέν είναι τυχαίο ότι πάντα τά θύματα είναι οι –λίγο ή πολύ– επώνυμοι». Όλα αυτά είναι συμπτώματα μιάς αρρωστημένης κοινωνίας, τής οποίας ο βαθμός αρρώστιας σήμερα είναι μεγάλος καί μεγενθύνεται μέ τήν κατάχρηση καί παράχρηση τής τεχνολογίας. Δέν ευθύνεται η οποιαδήποτε ανακάλυψη, αλλά οι άνθρωποι πού τήν χρησιμοποιούν. Τό τραγικό, όμως, είναι όταν όλη αυτή η σύγχρονη τεχνολογική «ανθρωποφαγία» καί «κτηνωδία» γίνεται μέσα στόν εκκλησιαστικό χώρο. Άνθρωποι μέ διπολική διαταραχή (μανιοκατάθλιψη) χρησιμοποιούν τόν νέο αυτόν πόλεμο καί τά νέα όπλα γιά νά σπιλώνουν καί σκοτώνουν ανθρώπους, καί έτσι νά μολύνουν τόν ευλογημένο εκκλησιαστικό χώρο. Τέτοια πνευματικά λάθη πληρώνονται πολύ ακριβά καί βεβαίως αργά ή γρήγορα θά λειτουργήση ο άτεγκτος πνευματικός νόμος.–
πηγή