ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΗΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ-project Rainbow

Το πείραμα της Φιλαδέλφειας ή αλλιώς «project Rainbow» ήταν ένα πείραμα που διεξήγαγε το Αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό τον Οκτώβριο του 1943 στη Φιλαδέλφεια.
Ο στόχος αυτού του πειράματος, παραμένει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος ακόμη και σήμερα καθώς υπάρχει πολύ μεγάλη σύγχυση ως προς το τι ήθελαν να πετύχουν και τιτελικά πέτυχαν με αυτό το πείραμα, αν όντως έγινε.
Αυτό που υποστηρίζεται από την πλευρά των υπέρμαχων του πειράματος αυτού, είναι ότι ένα αντιτορπιλικό πλοίο συνοδείας της κλάσης Cannon, με όνομα DE-173 Eldridge, (το πλοίο αυτό κάποια στιγμή εντάχθηκε στην δύναμη του Ελληνικού πολεμικού ναυτικού) εξαφανίστηκε από το λιμάνι της Φιλαδέλφειας  μέσα σε μια πυκνή πράσινη ομίχλη, και εμφανίστηκε μετά από 15 λεπτά στο λιμάνι του Norfolk στη Virginia (μία απόσταση που απαιτούσε περίπου 24 ώρες ταξιδιού με συμβατικά μέσα όπως αυτοκίνητο) και έπειτα επανεμφανίστηκε στη Φιλαδέλφεια.
Οι συνέπειες που είχε όμως αυτό το πείραμα στο πλήρωμα του πλοίου, ήταν τρομακτικές (γι’ αυτό και το πείραμα θεωρήθηκε ότι απέτυχε).
Υπάρχουν αναφορές ότι αρκετοί πέθαναν, άλλοι εξαφανίστηκαν, άλλοι τρελάθηκαν, και μερικοί μάλιστα ενσωματώθηκαν στο κέλυφος του πλοίου!
Υπάρχουν τρία σενάρια που κατά κάποιον τρόπο ερμηνεύουν αυτό το πείραμα και είναι τα εξής:
1) Η θεωρία τεχνητής αφάνειας κατά την οποία το πλοίο ήταν εξοπλισμένο με γεννήτριες υψηλών συχνοτήτων οι οποίες θα έκαναν το πλοίο αόρατο, θερμαίνοντας τον περιβάλλοντα αέρα και το νερό. Όπως υποστηρίζεται, κάτι τέτοιο είναι πράγματι δυνατόν να γίνει με τα κατάλληλα μέσα,
προκαλώντας ουσιαστικά έναν αντικατοπτρισμό. Κατά αυτή τη έννοια, το πεδίο που δημιουργήθηκε γύρω από το πλοίο δεν ήταν ηλεκτρομαγνητικό αλλά θερμικό. Κατά την επιστημονική προσέγγιση υποστηρίζεται ότι χρησιμοποιήθηκαν υπερηχητικά κύματα υψηλής έντασης τα οποία είχαν τη δυνατότητα  να θερμάνουν την ύλη. Άλλωστε είναι γνωστό πως τέτοιες θερμικές αντιστροφές είναι που προκαλούν οπτικές απάτες στην έρημο και κάνουν ολόκληρα νησιά «αόρατα».
Αυτή η εκδοχή εξηγεί την πράσινη ομίχλη που παρατηρήθηκε γύρω από το πλοίο, και τις επιπλοκές που παρουσιάστηκαν στους ναύτες που επέβαιναν σ’αυτό.
Το αδύνατο σημείο της εκδοχής αυτής είναι ότι κατά τους υποστηρικτές της, το πλοίο ταξίδεψε κανονικά μέχρι το Norfolk - κάτι που, όπως προαναφέρθηκε, δε συμβαδίζει με  το περιορισμένο χρονικό διάστημα που έγινε το πείραμα και συνεπώς δεν εξηγεί το πώς εθεάθη στο λιμάνι του Norfolk μέσα σε 15 λεπτά. Επίσης δεν εξηγεί το πώς οι ναύτες έγιναν ένα με το πλοίο, καθώς υποστηρίζει ότι απλά λιποθύμησαν και έχασαν την αίσθηση του χρόνου λόγω του ισχυρού υπερηχητικού πεδίου που δημιουργήθηκε.
2) Η επίσημη ανακοίνωση του Ναυτικού, κατά την οποία το πλοίο έλαβε όντως μέρος σε κάποιο πείραμα, το οποίο όμως αποσκοπούσε στο να γίνει αόρατο σε υποβρύχιες μαγνητικές νάρκες.
Αυτό περιελάμβανε την περιτύλιξη του πλοίου με κάποιο σύρμα, έτσι ώστε να αδρανοποιηθούν τα μαγνητικά πεδία του και να το καταστήσουν «αόρατο» σε κάποιες νάρκες που βασίζονται
σε αισθητήρες εγγύτητας για την πυροδότησή τους .
Αυτή η διαδικασία είναι γνωστή ως απομαγνήτιση. Είναι μια σχετικά καθησυχαστική ανακοίνωση, που αφήνει όμως ορισμένα κενά.
Αυτά τα κενά έχουν να κάνουν με το γιατί οργανώθηκε ένα ολόκληρο πείραμα και μάλιστα με κωδική ονομασία για την απομαγνήτιση ενός πλοίου, αφού η τεχνική αυτή ήταν γνωστή
και είχε επαναληφθεί στο παρελθόν. Είναι μια εύλογη απορία στην οποία το Ναυτικό δεν έχει δώσει απάντηση, δίνοντας το δικαίωμα σε να εκφράζονται πολλές ακραίες απόψεις.
3) Η Θεωρία μεταφοράς στο χωροχρόνο, η οποία είναι και η πιο ακραία καθώς κατά τους υποστηρικτές της,
το πλοίο τηλεμεταφέρθηκε. Κατά την εκδοχή αυτή, λέγεται ότι στο συμμετείχαν διάφοροι επιφανείς επιστήμονες όπως ο Αϊνστάιν με τη θεωρία ενοποιημένου πεδίου
(παρ’ όλο που δεν ήταν παρών στο πείραμα, το μεγαλύτερο μέρος της έρευνας στην οποία λέγεται ότι στηρίχτηκε το ναυτικό, ήταν αυτή η θεωρία),
ενώ ο Τέσλα (με τον ηλεκτρομαγνητισμό) αναφέρεται από μερικούς ως ο επικεφαλής του πειράματος, παρόλο που είχε πεθάνει πριν από μερικούς μήνες.
Πολλοί μάλιστα υποστηρίζουν ότι ο Τέσλα δολοφονήθηκε επειδή διαφώνησε όσον αφορά την ύπαρξη πληρώματος στο εν λόγω πλοίο.
Το Eldridge συνεχίζει να αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της επιστήμης και ίσως οι άνθρωποι που ασχολούνται με την θεωρία του χωροχρόνου,
να μην μάθουν ποτέ για το τι πραγματικά συνέβη τον Οκτώβριο του 1943 την 28η του μήνα στις 7.15 π.μ. στο λιμάνι της Φιλαδέλφειας.