1.
Πατέρας Σαράντης Σαράντος
Ανοικτή επιστολή προς τον πανοσιολογιώτατον
Αρχιμανδρίτην π. Δανιήλ Αεράκη
2.
13/11/09
Παναγιώτης Τελεβάντος, Αρχιμανδρίτης Δανιήλ Αεράκης και "Λατρευτικός Βαρλααμιτισμός"
Πατέρας Σαράντης Σαράντος
Ανοικτή επιστολή προς τον πανοσιολογιώτατον
Αρχιμανδρίτην π. Δανιήλ Αεράκη
13/11/09
Παναγιώτης Τελεβάντος, Αρχιμανδρίτης Δανιήλ Αεράκης και "Λατρευτικός Βαρλααμιτισμός"
ΑΠΟ:http://www.impantokratoros.gr/
Στο πρώτο μέρος της κριτικής Σας με μαύρα (Bold) γράμματα, επαναλαμβάνετε χτυπητές εκφράσεις του άρθρου, που χαρακτηρίζουν το πρωτοφανές, άηθες και αντιπατερικό πνεύμα των μεταγλωττίσεων του Σεβασμιωτάτου Μελετίου, Μητροπολίτου Νικοπόλεως και Πρεβέζης, που επιχειρεί κατά της Ορθοδόξου πλουσίας θεοπνεύστου λατρείας μας.
Ασφαλώς και δεν διεκδικούμε το παπικό αλάθητο. Όμως όλες αυτές οι φράσεις μας και οι αυστηροί χαρακτηρισμοί του αποδομητικού κατά της λατρείας μας έργου του Σεβασμιωτάτου Μελετίου, είναι αποτέλεσμα έκπληξης και απορίας.
Γιατί θα πρέπει να θεωρείται απηρχαιωμένη η τόσο ζωντανή και ρέουσα λατρεία μας, την οποία εκτιμούν και θαυμάζουν ακόμα και ετερόδοξοι η ακόμα και αλλόδοξοι, όταν κάπου την ανακαλύπτουν;
Ως γνωστό, οι Δυτικοί, ιδιαίτερα οι παπικοί, μετά την Β΄ Βατικάνειο Σύνοδο ψαλίδισαν και «εκσυγχρόνισαν» τη λατρεία τους με σκοπό να γίνει πιο προσιτή στο νεωτερικό η πιο σύγχρονα μετανεωτερικό άνθρωπο. Κόμπλεξ εκσυγχρονιστικό που όχι μόνο δεν έφερε πλήθη νέων στην Εκκλησία, αλλά και κόστισε την απομάκρυνση των νέων η και των μεγαλυτέρων συντηρητικών. Καρδινάλιοι καλοπροαίρετοι ομολογούν σήμερα, ότι η εκσυγχρονιστική τους βατικάνεια λατρευτική μεταρρύθμιση απέτυχε.
Έχοντες συνολική εικόνα των μεταγλωττίσεων του Σεβ. Μελετίου και των διαφόρων παρεμβάσεων στη θεόπνευστη λατρεία μας, και πάλι διερωτώμεθα, αν είναι έγκυρα αυτά τα λατρευτικά κατασκευάσματα που τελούνται η πάσχει η εγκυρότητά τους.
Βέβαια δεν κρύβει την απαρέσκειά του ο Σεβ. Μελέτιος για τα δημιουργήματα των αγίων Πατέρων και των αγίων Υμνογράφων -εμείς τα ονομάζουμε θεόπνευστα αριστουργήματα - όπως του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου και του αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού. Εξηγεί μάλιστα ότι οι άγιοι αυτοί έγραψαν στον αρχαίο Ελληνικό λόγο για να τη «σπάσουν» στους αιρετικούς, που για να δείξουν τους πολύξερους πιέστηκαν να επιδείξουν τις γνώσεις τους στην αρχαία Ελληνική. Παραθέτουμε στον αναγνώστη το τμήμα του δημοσιεύματος του Σεβ. Μητροπολίτου Νικοπόλεως στο περιοδικό «Σύναξη» για να διαπιστωθεί από τον αναγνώστη, ότι ο Σεβασμιώτατος έχει ανώτερη έγνοια για τη σωτηρία των πιστών από τους αγίους της Εκκλησίας μας.
«Υπήρξα ιεροκήρυκας 55 ολόκληρα χρόνια τώρα. Και σαν ιερέας, κήρυκας του λόγου του Θεού, προτιμώ κάθε φορά να εκβαρβαρώνομαι εγώ, παρά να γίνομαι για τον ακούοντα αλλογενής και βάρβαρος. Προτιμώ να ακολουθώ τον αντίθετο δρόμο από τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο και τον άγιο Ιωάννη το Δαμασκηνό!
Εκείνοι λόγιοι κολοσσοί, για ένα πείσμα, να δείξουν στους ειδωλολάτρες λογίους και σε κάποιους νοσηρά ελληνολάτρες βυζαντινούς, ότι ξέρουν και αυτοί ελληνικά, έφτιαξαν τα περίφημα αρχαιοελληνικού τύπου ποιήματα και άσματά τους. Ποίος από το εκκλησιαστικό κοινό μπόρεσε χωρίς λεξικά και ιδιαίτερες σπουδές να καταλάβει από αυτά κάτι;». (Από το δημοσίευμα στο περιοδικό Σύναξη, τ. 112, σελ. 101). Χρειάζεται εδώ να γίνει κάποιος χαρακτηρισμός εκ μέρους μας του Σεβασμιωτάτου που ο ίδιος θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο από τους Αγίους; Πάντως εδώ ο Σεβασμιώτατος αναφέρεται στο κήρυγμα και όχι στη γλώσσα της θείας Λατρείας. Ουδείς των συγχρόνων ιεροκηρύκων μιλάει στην αρχαία Ελληνική η στην καθαρεύουσα.
Μπορούμε να συμφωνήσουμε με την αήθη, αντιπαραδοσιακή τακτική του Σεβασμιωτάτου; Μπορούμε να μένουμε απαθείς μπροστά σε τέτοια ρήγματα που δημιουργούνται στο πανακήρατο Σώμα της θείας Λατρείας;
Οι πνευματικοί πατέρες, παρά τους πόδας των οποίων εμαθητεύσαμε, δεν είχαν τέτοια νοοτροπία ακυρώσεως ουδενός των εγνωσμένων μεγάλων Αγίων Πατέρων διδασκάλων και υμνογράφων, γιαυτό ξαφνιαζόμαστε και απορούμε. Πως είναι δυνατόν να μην «επώμεθα τοις Αγίοις Πατράσι»;
Ο π. Πορφύριος, ο π. Ιάκωβος, ο π. Παίσιος δε διανοήθηκαν ποτέ μια τέτοια τομή στη θεία Λατρεία. Δεν τόλμησαν να αγγίξουν παρεμβατικά τη θεία λατρεία μας. Ίσως, επειδή ήταν αμόρφωτοι; Ίσως, επειδή δεν είχαν διδακτορικά; Ήταν απλοί σ' όλο τον ψυχισμό τους, σ' όλη τη σκέψη και νοοτροπία τους και σ' όλη τη ζωή τους. Δεν είχε μολυνθεί ο ηγεμών νους τους από την οίηση του μορφωμένου, πεφυσιωμένου εν τη γνώσει ανθρώπου.
Αλλά και σε περιόδους δύσκολες για το έθνος μας, όπως π.χ. κατά την Τουρκοκρατία, οι σεμνοί και άγιοι πνευματικοί Πατέρες του γένους μας, διαποτισμένοι και πεπληρωμένοι από τις εν Χριστώ λατρευτικές εμπειρίες δεν διανοήθηκαν να αλλάξουν ιώτα εν η μία κεραία από την τέλεια λατρεία μας, που κατά τον Άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη, αποτελεί εικόνα της ουρανίου θείας Λατρείας, τελουμένης εν τη θριαμβευούση Εκκλησία. Τη θεανθρώπινη αγιοπνευματική εμπειρία του ως άνω Πατρός είχαν σε τέλεια πληρότητα οι δύο μεγάλοι συγγραφείς πατέρες, άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο ουρανοφάντωρ Μέγας Βασίλειος καθώς και το σύνολο των αγίων της Εκκλησίας μας (consensus patrum). Τοιουτοτρόπως στρατευομένη Εκκλησία και θριαμβεύουσα μυστικώς, χαρισματικώς και θαυματουργικώς αλληλοπεριχωρούνται κατά την τέλεση της αυτής, μιας Λατρείας της Εκκλησίας μας.
Η περίπτωση του Σεβ. Μελετίου παρασύρει και πλειάδα κληρικών της μητροπόλεώς Του για ευνοήτους λόγους, επίσης και ελαχίστους κληρικούς κοντινών του μητροπόλεων. Κληρικοί με κοσμική νοοτροπία, με εκσυγχρονιστικά ελατήρια μεταγλωττίζουν η παρεμβαίνουν αυθαίρετα με καλή ίσως ποιμαντική πρόθεση η, φεύ, και με αυτόνομα εγωκεντρικά (μη εκκλησιαστικά) ελατήρια. Το αποτέλεσμα των μεταγλωττίσεων είναι τα ξύλινα άχαρα κατασκευάσματα.
Προ ενός έτους περίπου έλαβα προσκλητήριο για το Γάμο ενός ζεύγους, τέκνων πολύ φίλου και αγαπητού εν Χριστώ αδελφού κληρικού και πανεπιστημιακού διδασκάλου. Τόσο το ζεύγος των μελλονύμφων όσο και οι γονείς, καθώς επίσης και άπαντες οι προσκεκλημένοι ανήκαν στους χριστιανούς με πανεπιστημιακή μόρφωση. Ωστόσο ο υπεύθυνος της Ιεράς Μητροπόλεως Πρεβέζης - ασθενούντος του Σεβασμιωτάτου - είχε την επιμονή να τελέσει το μυστήριο του Γάμου και της συνημμένης θείας Λειτουργίας στη Δημοτική γλώσσα. Προσωπικά είχα εξηγήσει ότι, αν τελεσθεί το μυστήριο στη δημοτική, θα φύγω. Προτίμησα να μη συμμετάσχω καθόλου για να μη προσβάλω τους μελλονύμφους και τους γονείς. Άλλος φίλος ιερέας με πολλαπλή πανεπιστημιακή παιδεία παρέστη στη μισή διαδικασία. Δεν άντεξε την ξεραίλα της δημοτικής και της παραποίησης και έφυγε αγανακτισμένος από τη βάναυση καταστροφή της μοναδικής σε αξία λατρείας μας, χωρίς να υπάρχει κανένας ποιμαντικός λόγος.
Δυο τρεις άλλοι φίλοι λαϊκοί μου ανέφεραν, ότι κατά την περίοδο των διακοπών τους παρευρέθηκαν στην ως άνω ιερά Μητρόπολη Πρεβέζης, σε εξόδια ιερά Ακολουθία και δεν καταλάβαιναν τι γινόταν, τι λεγόταν, τι ετελείτο λειτουργικά. Νόμιζαν πως κατά λάθος βρέθηκαν σε συνάθροιση Ιεχωβάδων η Προτεσταντών. Η λύπη τους γι' αυτή την κατάντια της θείας λατρείας μας ήταν απερίγραπτη.
Είναι πρόφαση ότι οι πιστοί δεν καταλαβαίνουν τη γλώσσα και γιαυτό εισάγονται οι μεταφράσεις. Δυστυχώς έχουν φθάσει στο σημείο οι κληρικοί του Σεβασμιωτάτου να διαβάζουν τις ευχές του Μεγάλου Αγιασμού, στις έξι Ιανουαρίου, κατά τη Δεσποτική εορτή της Βαπτίσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, στη δημοτική. Οι ευχές αποτελούν αριστουργήματα του Σωφρονίου Πατριάρχου Ιεροσολύμων, μοναδικά σε πλούσια άκτιστη Χάρη, μνημεία ασυναγώνιστα ζωντανού ρέοντος αρχαιοελληνικού λόγου, γεμάτα από τη θεολογία, ανθρωπολογία, εκκλησιολογία, κοσμολογία, φιλανθρωπία και φιλοθεία της Εκκλησίας μας. Στο κείμενο που δημοσιεύσαμε στη Θεοδρομία παραθέτουμε ενδεικτικά, επίμαχα αποσπάσματα των εξαιρετικών ευχών του αγίου Σωφρονίου, παράλληλα τοποθετημένα το αρχαίο κείμενο και η μετάφραση, για να διαπιστώσει άμεσα ο αναγνώστης τον ευτελισμό και τη διαστροφή, η μάλλον καταστροφή του θεοπνεύστου κειμένου της μεγάλης εορτής των Θεοφανείων.
Κάθε χρόνο τελούμε την Ιερά Ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού και διαβάζουμε τις Ευχές φυσικά στο πρωτότυπο αρχαίο κείμενο, σε μια λιμνούλα, εκατό μέτρα μακρύτερα από το Ναό της ενορίας μας. Συγκεντρώνονται περίπου δύο χιλιάδες πιστοί με τα μικρά παιδάκια τους μέσα στο καταχείμωνο και παρακολουθούν με υποδειγματική προσοχή και κοσμιότητα. Πως μπορούν και παρακολουθούν το αρχαίο κείμενο; Τι τους σαγηνεύει; Προφανώς η άκτιστη θεία Χάρις και η απίστευτη ομορφιά του σπανίου σε αξία έλληνος πάμπλουτου λόγου του Σωφρονίου Πατριάρχου Ιεροσολύμων, εγνωσμένου για τη μόρφωση, αγιότητα, ποιμαντική εντιμότητα, απαλλαγμένου από κάθε μεταπτωτική ενδοκοσμική σκοπιμότητα αγίου Ανδρός. Τόσο χαμηλού μορφωτικού επιπέδου θεωρούνται οι Πρεβεζιάνοι που δεν τους αξίζει να ακούνε τα ίδια θεόπνευστα αριστουργήματα;
Τρεις έγκριτοι επώνυμοι Αγιορείτες ιερομόναχοι πατέρες:
α. Ιερομόναχος Γρηγόριος, γέροντας Ιερού Κελλίου Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Καρυών,
β. Ιερομόναχος Αρσένιος, γέροντας Ιερού Κελλίου Γεννεσίου της Θεοτόκου «Παναγούδας»,
γ. Ιερομόναχος Ευθύμιος, γέροντας Ιεράς Καλύβης Αναστάσεως του Κυρίου Καψάλας,
μετά των συνοδειών τους καταθέτουν γραπτώς στο περιοδικό «Παρακαταθήκη» 70ο τεύχος την κρυστάλλινη άποψή τους για το θέμα των μεταγλωττίσεων των λειτουργικών κειμένων. Με επικεφαλίδα «Περί μεταφράσεων των λειτουργικών κειμένων» δηλώνουν την αντίθεσή τους στις μεταφράσεις-μεταγλωττίσεις που γίνονται αυθαίρετα σε κάποια Ιερά Μητρόπολη της Εκκλησίας της Ελλάδος. Η εμπειρία τους προκύπτει από την επαφή τους και από τις ιερές εξομολογήσεις πολλών προσκυνητών στο Περιβόλι της Παναγίας. Ιδιαίτερα τονίζουν ότι δεν φταίει το αρχαιοπρεπές γλωσσικό ιδίωμα για τη συμμετοχή στη θεία Λατρεία, όσο η συχνότητα, η επαφή και η εξοικείωση με το λειτουργικό χώρο και χρόνο.
Είναι πολύ ενδιαφέρον και άξιο μεγίστης απορίας ταυτοχρόνως, πως η Ιερά Μονή Προφήτου Ηλιού Πρεβέζης εξέδωκε βιβλίο του μακαριστού πλέον Επισκόπου Σηλυβρίας Αιμιλιανού Τιμιάδου, με τίτλο «Η θεία ευχαριστία στη ζωή της ενορίας». Σε δύο η τρεις σελίδες ο ως άνω Επίσκοπος επιχειρηματολογεί λεπτομερώς, για το ότι δεν επιτρέπονται για πολλούς λόγους οι μεταφράσεις των Λειτουργικών κειμένων. Ενδεικτικά παραθέτουμε μικρό απόσπασμα από το αναφερόμενο βιβλίο:
«Ας μη παραξενευθούν μερικοί εάν συγκαταλέγουμε και την γλώσσα την λειτουργική στην κατηγορία του μυστηρίου. Το μυστήριο της γλώσσας αποκτά σπουδαιότητα όταν σκεφθούμε, ότι η Εκκλησία αποκτά την αυτοσυνειδησία της από τον Λόγο. Όταν ο Λόγος σαρξ εγένετο. Στη συνέχεια, εμπιστεύεται σ' αυτήν την Εκκλησία του να διακηρύξει αυτόν τον Λόγο στα πέρατα της οικουμένης. Επομένως η λειτουργική γλώσσα δεν είναι ένα από τα πρακτικά δευτερευούσης σημασίας θέματα, όπως της καθημερινής επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων. Ούτε μας επιτρέπεται με προχειρότητα να συζητούμε για αλλαγές λειτουργικής γλώσσας, απλοποίηση, εκσυγχρονισμό της» (σελ. 391).
Ας σημειώσουμε και τούτο που ίσως δεν είναι γνωστό στους πολλούς. Τα λαϊκότροπα υπάρχοντα Συναξάρια ο άγιος Συμεών ο Μεταφραστής, κατά το τέλος του δεκάτου και αρχές του ενδεκάτου αιώνα τα μετέφερε σε αρχαιοπρεπέστερη γλώσσα και τα παρέδωσε στην Εκκλησία, ώστε να ενταχθούν στην ίδια γλωσσική εκφορά των Μηναίων, και να αποτελέσουν σπουδαίο λειτουργικό πλούτο μαζί με τη λοιπή θεία Λατρεία.
Υπάρχει και πιο σοβαρό θέμα με το Σεβασμιώτατο Άγιο Πρεβέζης. Όχι μόνο εχειροτόνησε εις πρεσβύτερον τον πολιό αιδεσιμολογιώτατο π. Κωνσταντίνο Μπέη, αλλά και ευνοεί την αυθαιρεσία και την αταξία στο υπ' αυτού του ιδίου διαμορφούμενο «τυπικό» της θείας Λειτουργίας. Βάρβαρη και ξύλινη η λειτουργία αυτή, της νέας Εποχής, ξενίζει, σκανδαλίζει, μπερδεύει και ευτελίζει ό,τι ιερότερο, ό,τι πιο κορυφαίο στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας, τη θεία Λειτουργία, με την οποία έχουν τραφεί γενιές και γενιές πιστών είκοσι αιώνων.
Στην κριτική Σας, π. Δανιήλ, κάνετε μια ευθεία τοποθέτηση. Μόνο η Αγία Γραφή, λέτε, είναι θεόπνευστη. Η θεία Λειτουργία του ιερού Χρυσοστόμου και του Μ. Βασιλείου δεν είναι θεόπνευστες; Η θεία Λατρεία που προηγείται και προετοιμάζει το πλήρωμα των πιστών προς τη μετοχή του Σώματος και του Αίματος του Κυρίου δεν είναι θεόπνευστη; Χιλιάδες η μάλλον εκατομμύρια πιστοί ανά τους αιώνες τράφηκαν, αναπτύχθηκαν και έζησαν την εν Χριστώ πνευματική ζωή μέσα στη στρατευομένη μας Εκκλησία. Κατευοδώθηκαν προς τη θριαμβεύουσα με αυτή τη θεόπνευστη λατρεία που οριοθετείται ανάμεσα στη θεόπνευστη Παλαιά Διαθήκη και στη θεόπνευστη Καινή. Όλο αυτό το Σώμα της Εκκλησίας έκανε λάθος; Παραπλανήθηκε που την εχρησιμοποίησε ως ιερό όχημα για να φθάσουν οι πιστοί στην εν Χριστώ θέωση;
Μήπως πρέπει να επιμείνουμε ερωτώντες; Σε κάθε ιερά Ακολουθία μόνο το Ευαγγελικό Κείμενο είναι θεόπνευστο, ενώ τα πρότερα αλλά και τα ύστερα τροπάρια είναι ελλειμματικά ως προς τη θεοπνευστία τους; Οι στίχοι της Παλαιάς Διαθήκης η οι ιεροί Ψαλμοί της μήπως και αυτοί παρουσιάζουν κάποια ελλείμματα θεοπνευστίας, επειδή εγκατασπείρονται μέσα σ' όλο το λατρευτικό Σώμα της κάθε ιεράς Ακολουθίας; Έτσι δεν εξομοιωνόμαστε με τους προτεστάντες που δέχονται τη θεοπνευστία μόνο της Αγίας Γραφής, ενώ δεν δέχονται τη θεοπνευστία των άλλων προσευχών; Δεν δέχονται την αγιότητα των Αγίων ούτε τη θεομητορικότητα της Παναγίας μας. Τη θεωρούν μόνο μια πάρα πολύ καλή γυναίκα.
Επίσης, π. Δανιήλ, μου προσάπτετε μομφή στην ομαδική συνυπογραφή άλλων δώδεκα κληρικών που συμφωνούν με τα γραφόμενά μου. Οι συνυπογράφοντες αυτοπροαιρέτως θέλησαν να συνυπογράψουν, γιατί και αυτοί, όπως και πολλοί άλλοι αντιδρούν στην αποδόμηση της Λατρείας μας. Άλλωστε τα κείμενα που συνήθως συνυπογράφουν και άλλοι πατέρες, αποτελούν προϊόντα συνεργασίας. Προσφέρουν την επιστημονική, θεολογική, ποιμαντική και ιερατική εμπειρία τους από την διακονία στον απέραντο χώρο των ενοριών τους. Θα μπορούσα να προτείνω προσωπικά να συνυπογράψουν και να υποστηρίξουν τις θέσεις του άρθρου πολλοί περισσότεροι κληρικοί που πέρασαν από τη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή η άλλοι που είναι πνευματικά τέκνα μου. Δε συνηθίζω να πιέζω η να εκβιάζω να υπογράψουν σε λευκή η σε γραμμένη κόλλα για δημιουργία εντυπώσεων.
Ενδεικτική συμφωνία και προσφορά δηλώνουν οι υπογραφές και άλλων κληρικών και όχι ομαδοποίηση. Αυτό το αποδεικνύουν και προγενέστερες έγγραφες διαφωνίες, η τοποθετήσεις σε διάφορα εκκλησιαστικά θέματα.
Ομολογώ ότι ποτέ δεν θα ήθελα να αντιλογήσω στο Σεβασμιώτατο Άγιο Πρεβέζης, του οποίου το ήθος και οι καρποί, όπως διατείνεσθε, πανοσιολογιώτατε, είναι εγνωσμένοι. Ούτε βέβαια και μπορεί να γίνει σύγκριση με περιπτώσεις ρόζ σκανδάλων.
Πράγματι π. Δανιήλ, δεν ασχολήθηκα ποτέ με ρόζ σκάνδαλα, Επισκόπων η κληρικών. Φρονώ ότι μόνο η τακτική εκκλησιαστική δικαιοσύνη η η κοσμική δικαιοσύνη μπορεί θεσμικά να ασχοληθεί και χρησιμοποιώντας τα έννομα κριτήριά της να αθωώσει, η να καταδικάσει χαμηλόβαθμους η υψηλού βαθμού κληρικούς.
Θα ήθελα να τελειώσω παραθέτοντας ένα απόσπασμα από την ομιλία του αιδεσιμολογιωτάτου πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση: Νεοβαρλααμισμός η «Λειτουργική Αναγέννηση», με το περιεχόμενο της οποίας συμφωνούμε απόλυτα και γιαυτό είναι τοις πάσι γνωστό, ότι αντιπαρατεθήκαμε με σθένος στη Λειτουργική Ανανέωση του προηγουμένου διοικητικού εκκλησιαστικού καθεστώτος. Συγκεκριμένα γράφει ο π. Θεόδωρος:
«Για να γίνουμε όμως πιο πρακτικοί και συγκεκριμένοι· ποιές είναι οι λειτουργικές αλλαγές που προτείνονται από τους ανανεωτές και εκσυγχρονιστές; Θα αναφερθούμε στα σημαντικώτερα και πάλιν ζητήματα, λεπτομερή ανάλυση των οποίων ευρίσκει κανείς στο μνημονευθέν μνημειώδες τεύχος της «Θεοδρομίας» που καταλαμβάνει τετρακόσιες πενήντα σελίδες (450). Προτείνονται λοιπόν η εγκατάλειψη του χρησιμοποιούμενου σήμερα μοναστικού τυπικού και η υιοθέτηση του εγκαταλειφθέντος ασματικού τυπικού, η συντόμευση του χρόνου των ακολουθιών που θεωρούνται μακρές και κουραστικές, η μεταφορά του χρόνου ενάρξεώς τους αργότερα, ώστε να ξεκουράζονται το πρωί οι πιστοί που θέλουν να τις παρακολουθήσουν, η προτίμηση όχι αργών αλλά σύντομων βυζαντινών μελών, η τέλεση δεύτερης λειτουργίας την ίδια ημέρα από τον ίδιο ιερέα, η μετάφραση των λειτουργικών κειμένων, ώστε να γίνονται κατανοητά από το λαό, η εκφώνηση των ευχών και όχι η μυστική ανάγνωσή τους, η συμψαλμωδία του εκκλησιάσματος, η κατάργηση των υψηλών τέμπλων, η συμμετοχή γυναικών στους χορούς των ιεροψαλτών, η χρήση μουσικών οργάνων μέσα στις εκκλησίες, η τετράφωνη απόδοση των εκκλησιαστικών ύμνων, η σύνταξη νέων ακολουθιών για τον αρραβώνα και το γάμο, ως και νέων ευχών για τις γυναίκες μετά τον τοκετό κατά τη διάρκεια της λοχείας, η μόνιμη στροφή του ιερέως προς τον λαό κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, η κήδευση των αβαπτίστων νηπίων και των αυτοκτονούντων, η κατάργηση του ράσου, η έμμεση υποκατάσταση του μυστηρίου της μετανοίας και εξομολογήσεως από ψυχιάτρους και ψυχολόγους και πολλά άλλα».
Τα παραπάνω χαρακτηρίζονται από τον π. Θεόδωρο ως σύνδρομο νεοβαρλααμικό, το οποίο οδηγεί στην παραποίηση της Ορθοδόξου Λατρείας και στον ευκολότερο συσχηματισμό της με τη λατρεία της Νέας Εποχής.
Πανοσιολογιώτατε πάτερ Δανιήλ, βάζω όσες μετάνοιες χρειάζονται και σε Σάς και στον Άγιο Πρεβέζης καθώς επίσης και στον π. Κωνσταντίνο Μπέη. Χίλια, χίλια συγγνώμη. Ειλικρινά δεν διακατέχομαι από κάτι απέναντί Σας. Η διαφορά μας δεν είναι σε προσωπικό επίπεδο. Πιστεύω όμως ότι η Νέα Εποχή, η πανίσχυρη αίρεση του Διαβόλου δε ζητάει να κλείσουν οι Εκκλησίες, όπως ζητούσαν παλαιά τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, αλλά να αλλοτριωθεί η μοναδικότητα της ορθοδόξου πίστεώς μας και η τέλεια Ορθόδοξη Λατρεία μας. Η αλλοίωση της θείας Λατρείας ευνοεί την αλλοτρίωση του Τριαδολογικού και Χριστολογικού δόγματος, και της εν γένει ορθοδόξου εκκλησιολογίας με συνέπεια την ενσωμάτωσή μας στην πανθρησκεία μέσα στο συναρμολογούμενο κράτος του Αντιχρίστου.
Αρχιμ. Σαράντης Σαράντος,
εφημέριος του Ι. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Αμαρουσίου.
Πατέρας Σαράντης Σαράντος
Ανοικτή επιστολή προς τον πανοσιολογιώτατον
Αρχιμανδρίτην π. Δανιήλ Αεράκη
Εξ αιτίας του άρθρου μου που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Θεοδρομία - Οκτώβριος Δεκέμβριος 2009 - με τίτλο «Η ΑΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΩΝ ΚΑΙ Η ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΘΕΙΑΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ», ήρθε στο φως της δημοσιότητος κριτική Σας, δημοσιευμένη στο περιοδικό ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ, τεύχος Απριλίου 2010, σελίδα 61. Στο πρώτο μέρος της κριτικής Σας με μαύρα (Bold) γράμματα, επαναλαμβάνετε χτυπητές εκφράσεις του άρθρου, που χαρακτηρίζουν το πρωτοφανές, άηθες και αντιπατερικό πνεύμα των μεταγλωττίσεων του Σεβασμιωτάτου Μελετίου, Μητροπολίτου Νικοπόλεως και Πρεβέζης, που επιχειρεί κατά της Ορθοδόξου πλουσίας θεοπνεύστου λατρείας μας.
Ασφαλώς και δεν διεκδικούμε το παπικό αλάθητο. Όμως όλες αυτές οι φράσεις μας και οι αυστηροί χαρακτηρισμοί του αποδομητικού κατά της λατρείας μας έργου του Σεβασμιωτάτου Μελετίου, είναι αποτέλεσμα έκπληξης και απορίας.
Γιατί θα πρέπει να θεωρείται απηρχαιωμένη η τόσο ζωντανή και ρέουσα λατρεία μας, την οποία εκτιμούν και θαυμάζουν ακόμα και ετερόδοξοι η ακόμα και αλλόδοξοι, όταν κάπου την ανακαλύπτουν;
Ως γνωστό, οι Δυτικοί, ιδιαίτερα οι παπικοί, μετά την Β΄ Βατικάνειο Σύνοδο ψαλίδισαν και «εκσυγχρόνισαν» τη λατρεία τους με σκοπό να γίνει πιο προσιτή στο νεωτερικό η πιο σύγχρονα μετανεωτερικό άνθρωπο. Κόμπλεξ εκσυγχρονιστικό που όχι μόνο δεν έφερε πλήθη νέων στην Εκκλησία, αλλά και κόστισε την απομάκρυνση των νέων η και των μεγαλυτέρων συντηρητικών. Καρδινάλιοι καλοπροαίρετοι ομολογούν σήμερα, ότι η εκσυγχρονιστική τους βατικάνεια λατρευτική μεταρρύθμιση απέτυχε.
Έχοντες συνολική εικόνα των μεταγλωττίσεων του Σεβ. Μελετίου και των διαφόρων παρεμβάσεων στη θεόπνευστη λατρεία μας, και πάλι διερωτώμεθα, αν είναι έγκυρα αυτά τα λατρευτικά κατασκευάσματα που τελούνται η πάσχει η εγκυρότητά τους.
Βέβαια δεν κρύβει την απαρέσκειά του ο Σεβ. Μελέτιος για τα δημιουργήματα των αγίων Πατέρων και των αγίων Υμνογράφων -εμείς τα ονομάζουμε θεόπνευστα αριστουργήματα - όπως του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου και του αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού. Εξηγεί μάλιστα ότι οι άγιοι αυτοί έγραψαν στον αρχαίο Ελληνικό λόγο για να τη «σπάσουν» στους αιρετικούς, που για να δείξουν τους πολύξερους πιέστηκαν να επιδείξουν τις γνώσεις τους στην αρχαία Ελληνική. Παραθέτουμε στον αναγνώστη το τμήμα του δημοσιεύματος του Σεβ. Μητροπολίτου Νικοπόλεως στο περιοδικό «Σύναξη» για να διαπιστωθεί από τον αναγνώστη, ότι ο Σεβασμιώτατος έχει ανώτερη έγνοια για τη σωτηρία των πιστών από τους αγίους της Εκκλησίας μας.
«Υπήρξα ιεροκήρυκας 55 ολόκληρα χρόνια τώρα. Και σαν ιερέας, κήρυκας του λόγου του Θεού, προτιμώ κάθε φορά να εκβαρβαρώνομαι εγώ, παρά να γίνομαι για τον ακούοντα αλλογενής και βάρβαρος. Προτιμώ να ακολουθώ τον αντίθετο δρόμο από τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο και τον άγιο Ιωάννη το Δαμασκηνό!
Εκείνοι λόγιοι κολοσσοί, για ένα πείσμα, να δείξουν στους ειδωλολάτρες λογίους και σε κάποιους νοσηρά ελληνολάτρες βυζαντινούς, ότι ξέρουν και αυτοί ελληνικά, έφτιαξαν τα περίφημα αρχαιοελληνικού τύπου ποιήματα και άσματά τους. Ποίος από το εκκλησιαστικό κοινό μπόρεσε χωρίς λεξικά και ιδιαίτερες σπουδές να καταλάβει από αυτά κάτι;». (Από το δημοσίευμα στο περιοδικό Σύναξη, τ. 112, σελ. 101). Χρειάζεται εδώ να γίνει κάποιος χαρακτηρισμός εκ μέρους μας του Σεβασμιωτάτου που ο ίδιος θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο από τους Αγίους; Πάντως εδώ ο Σεβασμιώτατος αναφέρεται στο κήρυγμα και όχι στη γλώσσα της θείας Λατρείας. Ουδείς των συγχρόνων ιεροκηρύκων μιλάει στην αρχαία Ελληνική η στην καθαρεύουσα.
Μπορούμε να συμφωνήσουμε με την αήθη, αντιπαραδοσιακή τακτική του Σεβασμιωτάτου; Μπορούμε να μένουμε απαθείς μπροστά σε τέτοια ρήγματα που δημιουργούνται στο πανακήρατο Σώμα της θείας Λατρείας;
Οι πνευματικοί πατέρες, παρά τους πόδας των οποίων εμαθητεύσαμε, δεν είχαν τέτοια νοοτροπία ακυρώσεως ουδενός των εγνωσμένων μεγάλων Αγίων Πατέρων διδασκάλων και υμνογράφων, γιαυτό ξαφνιαζόμαστε και απορούμε. Πως είναι δυνατόν να μην «επώμεθα τοις Αγίοις Πατράσι»;
Ο π. Πορφύριος, ο π. Ιάκωβος, ο π. Παίσιος δε διανοήθηκαν ποτέ μια τέτοια τομή στη θεία Λατρεία. Δεν τόλμησαν να αγγίξουν παρεμβατικά τη θεία λατρεία μας. Ίσως, επειδή ήταν αμόρφωτοι; Ίσως, επειδή δεν είχαν διδακτορικά; Ήταν απλοί σ' όλο τον ψυχισμό τους, σ' όλη τη σκέψη και νοοτροπία τους και σ' όλη τη ζωή τους. Δεν είχε μολυνθεί ο ηγεμών νους τους από την οίηση του μορφωμένου, πεφυσιωμένου εν τη γνώσει ανθρώπου.
Αλλά και σε περιόδους δύσκολες για το έθνος μας, όπως π.χ. κατά την Τουρκοκρατία, οι σεμνοί και άγιοι πνευματικοί Πατέρες του γένους μας, διαποτισμένοι και πεπληρωμένοι από τις εν Χριστώ λατρευτικές εμπειρίες δεν διανοήθηκαν να αλλάξουν ιώτα εν η μία κεραία από την τέλεια λατρεία μας, που κατά τον Άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη, αποτελεί εικόνα της ουρανίου θείας Λατρείας, τελουμένης εν τη θριαμβευούση Εκκλησία. Τη θεανθρώπινη αγιοπνευματική εμπειρία του ως άνω Πατρός είχαν σε τέλεια πληρότητα οι δύο μεγάλοι συγγραφείς πατέρες, άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο ουρανοφάντωρ Μέγας Βασίλειος καθώς και το σύνολο των αγίων της Εκκλησίας μας (consensus patrum). Τοιουτοτρόπως στρατευομένη Εκκλησία και θριαμβεύουσα μυστικώς, χαρισματικώς και θαυματουργικώς αλληλοπεριχωρούνται κατά την τέλεση της αυτής, μιας Λατρείας της Εκκλησίας μας.
Η περίπτωση του Σεβ. Μελετίου παρασύρει και πλειάδα κληρικών της μητροπόλεώς Του για ευνοήτους λόγους, επίσης και ελαχίστους κληρικούς κοντινών του μητροπόλεων. Κληρικοί με κοσμική νοοτροπία, με εκσυγχρονιστικά ελατήρια μεταγλωττίζουν η παρεμβαίνουν αυθαίρετα με καλή ίσως ποιμαντική πρόθεση η, φεύ, και με αυτόνομα εγωκεντρικά (μη εκκλησιαστικά) ελατήρια. Το αποτέλεσμα των μεταγλωττίσεων είναι τα ξύλινα άχαρα κατασκευάσματα.
Προ ενός έτους περίπου έλαβα προσκλητήριο για το Γάμο ενός ζεύγους, τέκνων πολύ φίλου και αγαπητού εν Χριστώ αδελφού κληρικού και πανεπιστημιακού διδασκάλου. Τόσο το ζεύγος των μελλονύμφων όσο και οι γονείς, καθώς επίσης και άπαντες οι προσκεκλημένοι ανήκαν στους χριστιανούς με πανεπιστημιακή μόρφωση. Ωστόσο ο υπεύθυνος της Ιεράς Μητροπόλεως Πρεβέζης - ασθενούντος του Σεβασμιωτάτου - είχε την επιμονή να τελέσει το μυστήριο του Γάμου και της συνημμένης θείας Λειτουργίας στη Δημοτική γλώσσα. Προσωπικά είχα εξηγήσει ότι, αν τελεσθεί το μυστήριο στη δημοτική, θα φύγω. Προτίμησα να μη συμμετάσχω καθόλου για να μη προσβάλω τους μελλονύμφους και τους γονείς. Άλλος φίλος ιερέας με πολλαπλή πανεπιστημιακή παιδεία παρέστη στη μισή διαδικασία. Δεν άντεξε την ξεραίλα της δημοτικής και της παραποίησης και έφυγε αγανακτισμένος από τη βάναυση καταστροφή της μοναδικής σε αξία λατρείας μας, χωρίς να υπάρχει κανένας ποιμαντικός λόγος.
Δυο τρεις άλλοι φίλοι λαϊκοί μου ανέφεραν, ότι κατά την περίοδο των διακοπών τους παρευρέθηκαν στην ως άνω ιερά Μητρόπολη Πρεβέζης, σε εξόδια ιερά Ακολουθία και δεν καταλάβαιναν τι γινόταν, τι λεγόταν, τι ετελείτο λειτουργικά. Νόμιζαν πως κατά λάθος βρέθηκαν σε συνάθροιση Ιεχωβάδων η Προτεσταντών. Η λύπη τους γι' αυτή την κατάντια της θείας λατρείας μας ήταν απερίγραπτη.
Είναι πρόφαση ότι οι πιστοί δεν καταλαβαίνουν τη γλώσσα και γιαυτό εισάγονται οι μεταφράσεις. Δυστυχώς έχουν φθάσει στο σημείο οι κληρικοί του Σεβασμιωτάτου να διαβάζουν τις ευχές του Μεγάλου Αγιασμού, στις έξι Ιανουαρίου, κατά τη Δεσποτική εορτή της Βαπτίσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, στη δημοτική. Οι ευχές αποτελούν αριστουργήματα του Σωφρονίου Πατριάρχου Ιεροσολύμων, μοναδικά σε πλούσια άκτιστη Χάρη, μνημεία ασυναγώνιστα ζωντανού ρέοντος αρχαιοελληνικού λόγου, γεμάτα από τη θεολογία, ανθρωπολογία, εκκλησιολογία, κοσμολογία, φιλανθρωπία και φιλοθεία της Εκκλησίας μας. Στο κείμενο που δημοσιεύσαμε στη Θεοδρομία παραθέτουμε ενδεικτικά, επίμαχα αποσπάσματα των εξαιρετικών ευχών του αγίου Σωφρονίου, παράλληλα τοποθετημένα το αρχαίο κείμενο και η μετάφραση, για να διαπιστώσει άμεσα ο αναγνώστης τον ευτελισμό και τη διαστροφή, η μάλλον καταστροφή του θεοπνεύστου κειμένου της μεγάλης εορτής των Θεοφανείων.
Κάθε χρόνο τελούμε την Ιερά Ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού και διαβάζουμε τις Ευχές φυσικά στο πρωτότυπο αρχαίο κείμενο, σε μια λιμνούλα, εκατό μέτρα μακρύτερα από το Ναό της ενορίας μας. Συγκεντρώνονται περίπου δύο χιλιάδες πιστοί με τα μικρά παιδάκια τους μέσα στο καταχείμωνο και παρακολουθούν με υποδειγματική προσοχή και κοσμιότητα. Πως μπορούν και παρακολουθούν το αρχαίο κείμενο; Τι τους σαγηνεύει; Προφανώς η άκτιστη θεία Χάρις και η απίστευτη ομορφιά του σπανίου σε αξία έλληνος πάμπλουτου λόγου του Σωφρονίου Πατριάρχου Ιεροσολύμων, εγνωσμένου για τη μόρφωση, αγιότητα, ποιμαντική εντιμότητα, απαλλαγμένου από κάθε μεταπτωτική ενδοκοσμική σκοπιμότητα αγίου Ανδρός. Τόσο χαμηλού μορφωτικού επιπέδου θεωρούνται οι Πρεβεζιάνοι που δεν τους αξίζει να ακούνε τα ίδια θεόπνευστα αριστουργήματα;
Τρεις έγκριτοι επώνυμοι Αγιορείτες ιερομόναχοι πατέρες:
α. Ιερομόναχος Γρηγόριος, γέροντας Ιερού Κελλίου Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Καρυών,
β. Ιερομόναχος Αρσένιος, γέροντας Ιερού Κελλίου Γεννεσίου της Θεοτόκου «Παναγούδας»,
γ. Ιερομόναχος Ευθύμιος, γέροντας Ιεράς Καλύβης Αναστάσεως του Κυρίου Καψάλας,
μετά των συνοδειών τους καταθέτουν γραπτώς στο περιοδικό «Παρακαταθήκη» 70ο τεύχος την κρυστάλλινη άποψή τους για το θέμα των μεταγλωττίσεων των λειτουργικών κειμένων. Με επικεφαλίδα «Περί μεταφράσεων των λειτουργικών κειμένων» δηλώνουν την αντίθεσή τους στις μεταφράσεις-μεταγλωττίσεις που γίνονται αυθαίρετα σε κάποια Ιερά Μητρόπολη της Εκκλησίας της Ελλάδος. Η εμπειρία τους προκύπτει από την επαφή τους και από τις ιερές εξομολογήσεις πολλών προσκυνητών στο Περιβόλι της Παναγίας. Ιδιαίτερα τονίζουν ότι δεν φταίει το αρχαιοπρεπές γλωσσικό ιδίωμα για τη συμμετοχή στη θεία Λατρεία, όσο η συχνότητα, η επαφή και η εξοικείωση με το λειτουργικό χώρο και χρόνο.
Είναι πολύ ενδιαφέρον και άξιο μεγίστης απορίας ταυτοχρόνως, πως η Ιερά Μονή Προφήτου Ηλιού Πρεβέζης εξέδωκε βιβλίο του μακαριστού πλέον Επισκόπου Σηλυβρίας Αιμιλιανού Τιμιάδου, με τίτλο «Η θεία ευχαριστία στη ζωή της ενορίας». Σε δύο η τρεις σελίδες ο ως άνω Επίσκοπος επιχειρηματολογεί λεπτομερώς, για το ότι δεν επιτρέπονται για πολλούς λόγους οι μεταφράσεις των Λειτουργικών κειμένων. Ενδεικτικά παραθέτουμε μικρό απόσπασμα από το αναφερόμενο βιβλίο:
«Ας μη παραξενευθούν μερικοί εάν συγκαταλέγουμε και την γλώσσα την λειτουργική στην κατηγορία του μυστηρίου. Το μυστήριο της γλώσσας αποκτά σπουδαιότητα όταν σκεφθούμε, ότι η Εκκλησία αποκτά την αυτοσυνειδησία της από τον Λόγο. Όταν ο Λόγος σαρξ εγένετο. Στη συνέχεια, εμπιστεύεται σ' αυτήν την Εκκλησία του να διακηρύξει αυτόν τον Λόγο στα πέρατα της οικουμένης. Επομένως η λειτουργική γλώσσα δεν είναι ένα από τα πρακτικά δευτερευούσης σημασίας θέματα, όπως της καθημερινής επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων. Ούτε μας επιτρέπεται με προχειρότητα να συζητούμε για αλλαγές λειτουργικής γλώσσας, απλοποίηση, εκσυγχρονισμό της» (σελ. 391).
Ας σημειώσουμε και τούτο που ίσως δεν είναι γνωστό στους πολλούς. Τα λαϊκότροπα υπάρχοντα Συναξάρια ο άγιος Συμεών ο Μεταφραστής, κατά το τέλος του δεκάτου και αρχές του ενδεκάτου αιώνα τα μετέφερε σε αρχαιοπρεπέστερη γλώσσα και τα παρέδωσε στην Εκκλησία, ώστε να ενταχθούν στην ίδια γλωσσική εκφορά των Μηναίων, και να αποτελέσουν σπουδαίο λειτουργικό πλούτο μαζί με τη λοιπή θεία Λατρεία.
Υπάρχει και πιο σοβαρό θέμα με το Σεβασμιώτατο Άγιο Πρεβέζης. Όχι μόνο εχειροτόνησε εις πρεσβύτερον τον πολιό αιδεσιμολογιώτατο π. Κωνσταντίνο Μπέη, αλλά και ευνοεί την αυθαιρεσία και την αταξία στο υπ' αυτού του ιδίου διαμορφούμενο «τυπικό» της θείας Λειτουργίας. Βάρβαρη και ξύλινη η λειτουργία αυτή, της νέας Εποχής, ξενίζει, σκανδαλίζει, μπερδεύει και ευτελίζει ό,τι ιερότερο, ό,τι πιο κορυφαίο στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας, τη θεία Λειτουργία, με την οποία έχουν τραφεί γενιές και γενιές πιστών είκοσι αιώνων.
Στην κριτική Σας, π. Δανιήλ, κάνετε μια ευθεία τοποθέτηση. Μόνο η Αγία Γραφή, λέτε, είναι θεόπνευστη. Η θεία Λειτουργία του ιερού Χρυσοστόμου και του Μ. Βασιλείου δεν είναι θεόπνευστες; Η θεία Λατρεία που προηγείται και προετοιμάζει το πλήρωμα των πιστών προς τη μετοχή του Σώματος και του Αίματος του Κυρίου δεν είναι θεόπνευστη; Χιλιάδες η μάλλον εκατομμύρια πιστοί ανά τους αιώνες τράφηκαν, αναπτύχθηκαν και έζησαν την εν Χριστώ πνευματική ζωή μέσα στη στρατευομένη μας Εκκλησία. Κατευοδώθηκαν προς τη θριαμβεύουσα με αυτή τη θεόπνευστη λατρεία που οριοθετείται ανάμεσα στη θεόπνευστη Παλαιά Διαθήκη και στη θεόπνευστη Καινή. Όλο αυτό το Σώμα της Εκκλησίας έκανε λάθος; Παραπλανήθηκε που την εχρησιμοποίησε ως ιερό όχημα για να φθάσουν οι πιστοί στην εν Χριστώ θέωση;
Μήπως πρέπει να επιμείνουμε ερωτώντες; Σε κάθε ιερά Ακολουθία μόνο το Ευαγγελικό Κείμενο είναι θεόπνευστο, ενώ τα πρότερα αλλά και τα ύστερα τροπάρια είναι ελλειμματικά ως προς τη θεοπνευστία τους; Οι στίχοι της Παλαιάς Διαθήκης η οι ιεροί Ψαλμοί της μήπως και αυτοί παρουσιάζουν κάποια ελλείμματα θεοπνευστίας, επειδή εγκατασπείρονται μέσα σ' όλο το λατρευτικό Σώμα της κάθε ιεράς Ακολουθίας; Έτσι δεν εξομοιωνόμαστε με τους προτεστάντες που δέχονται τη θεοπνευστία μόνο της Αγίας Γραφής, ενώ δεν δέχονται τη θεοπνευστία των άλλων προσευχών; Δεν δέχονται την αγιότητα των Αγίων ούτε τη θεομητορικότητα της Παναγίας μας. Τη θεωρούν μόνο μια πάρα πολύ καλή γυναίκα.
Επίσης, π. Δανιήλ, μου προσάπτετε μομφή στην ομαδική συνυπογραφή άλλων δώδεκα κληρικών που συμφωνούν με τα γραφόμενά μου. Οι συνυπογράφοντες αυτοπροαιρέτως θέλησαν να συνυπογράψουν, γιατί και αυτοί, όπως και πολλοί άλλοι αντιδρούν στην αποδόμηση της Λατρείας μας. Άλλωστε τα κείμενα που συνήθως συνυπογράφουν και άλλοι πατέρες, αποτελούν προϊόντα συνεργασίας. Προσφέρουν την επιστημονική, θεολογική, ποιμαντική και ιερατική εμπειρία τους από την διακονία στον απέραντο χώρο των ενοριών τους. Θα μπορούσα να προτείνω προσωπικά να συνυπογράψουν και να υποστηρίξουν τις θέσεις του άρθρου πολλοί περισσότεροι κληρικοί που πέρασαν από τη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή η άλλοι που είναι πνευματικά τέκνα μου. Δε συνηθίζω να πιέζω η να εκβιάζω να υπογράψουν σε λευκή η σε γραμμένη κόλλα για δημιουργία εντυπώσεων.
Ενδεικτική συμφωνία και προσφορά δηλώνουν οι υπογραφές και άλλων κληρικών και όχι ομαδοποίηση. Αυτό το αποδεικνύουν και προγενέστερες έγγραφες διαφωνίες, η τοποθετήσεις σε διάφορα εκκλησιαστικά θέματα.
Ομολογώ ότι ποτέ δεν θα ήθελα να αντιλογήσω στο Σεβασμιώτατο Άγιο Πρεβέζης, του οποίου το ήθος και οι καρποί, όπως διατείνεσθε, πανοσιολογιώτατε, είναι εγνωσμένοι. Ούτε βέβαια και μπορεί να γίνει σύγκριση με περιπτώσεις ρόζ σκανδάλων.
Πράγματι π. Δανιήλ, δεν ασχολήθηκα ποτέ με ρόζ σκάνδαλα, Επισκόπων η κληρικών. Φρονώ ότι μόνο η τακτική εκκλησιαστική δικαιοσύνη η η κοσμική δικαιοσύνη μπορεί θεσμικά να ασχοληθεί και χρησιμοποιώντας τα έννομα κριτήριά της να αθωώσει, η να καταδικάσει χαμηλόβαθμους η υψηλού βαθμού κληρικούς.
Θα ήθελα να τελειώσω παραθέτοντας ένα απόσπασμα από την ομιλία του αιδεσιμολογιωτάτου πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση: Νεοβαρλααμισμός η «Λειτουργική Αναγέννηση», με το περιεχόμενο της οποίας συμφωνούμε απόλυτα και γιαυτό είναι τοις πάσι γνωστό, ότι αντιπαρατεθήκαμε με σθένος στη Λειτουργική Ανανέωση του προηγουμένου διοικητικού εκκλησιαστικού καθεστώτος. Συγκεκριμένα γράφει ο π. Θεόδωρος:
«Για να γίνουμε όμως πιο πρακτικοί και συγκεκριμένοι· ποιές είναι οι λειτουργικές αλλαγές που προτείνονται από τους ανανεωτές και εκσυγχρονιστές; Θα αναφερθούμε στα σημαντικώτερα και πάλιν ζητήματα, λεπτομερή ανάλυση των οποίων ευρίσκει κανείς στο μνημονευθέν μνημειώδες τεύχος της «Θεοδρομίας» που καταλαμβάνει τετρακόσιες πενήντα σελίδες (450). Προτείνονται λοιπόν η εγκατάλειψη του χρησιμοποιούμενου σήμερα μοναστικού τυπικού και η υιοθέτηση του εγκαταλειφθέντος ασματικού τυπικού, η συντόμευση του χρόνου των ακολουθιών που θεωρούνται μακρές και κουραστικές, η μεταφορά του χρόνου ενάρξεώς τους αργότερα, ώστε να ξεκουράζονται το πρωί οι πιστοί που θέλουν να τις παρακολουθήσουν, η προτίμηση όχι αργών αλλά σύντομων βυζαντινών μελών, η τέλεση δεύτερης λειτουργίας την ίδια ημέρα από τον ίδιο ιερέα, η μετάφραση των λειτουργικών κειμένων, ώστε να γίνονται κατανοητά από το λαό, η εκφώνηση των ευχών και όχι η μυστική ανάγνωσή τους, η συμψαλμωδία του εκκλησιάσματος, η κατάργηση των υψηλών τέμπλων, η συμμετοχή γυναικών στους χορούς των ιεροψαλτών, η χρήση μουσικών οργάνων μέσα στις εκκλησίες, η τετράφωνη απόδοση των εκκλησιαστικών ύμνων, η σύνταξη νέων ακολουθιών για τον αρραβώνα και το γάμο, ως και νέων ευχών για τις γυναίκες μετά τον τοκετό κατά τη διάρκεια της λοχείας, η μόνιμη στροφή του ιερέως προς τον λαό κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, η κήδευση των αβαπτίστων νηπίων και των αυτοκτονούντων, η κατάργηση του ράσου, η έμμεση υποκατάσταση του μυστηρίου της μετανοίας και εξομολογήσεως από ψυχιάτρους και ψυχολόγους και πολλά άλλα».
Τα παραπάνω χαρακτηρίζονται από τον π. Θεόδωρο ως σύνδρομο νεοβαρλααμικό, το οποίο οδηγεί στην παραποίηση της Ορθοδόξου Λατρείας και στον ευκολότερο συσχηματισμό της με τη λατρεία της Νέας Εποχής.
Πανοσιολογιώτατε πάτερ Δανιήλ, βάζω όσες μετάνοιες χρειάζονται και σε Σάς και στον Άγιο Πρεβέζης καθώς επίσης και στον π. Κωνσταντίνο Μπέη. Χίλια, χίλια συγγνώμη. Ειλικρινά δεν διακατέχομαι από κάτι απέναντί Σας. Η διαφορά μας δεν είναι σε προσωπικό επίπεδο. Πιστεύω όμως ότι η Νέα Εποχή, η πανίσχυρη αίρεση του Διαβόλου δε ζητάει να κλείσουν οι Εκκλησίες, όπως ζητούσαν παλαιά τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, αλλά να αλλοτριωθεί η μοναδικότητα της ορθοδόξου πίστεώς μας και η τέλεια Ορθόδοξη Λατρεία μας. Η αλλοίωση της θείας Λατρείας ευνοεί την αλλοτρίωση του Τριαδολογικού και Χριστολογικού δόγματος, και της εν γένει ορθοδόξου εκκλησιολογίας με συνέπεια την ενσωμάτωσή μας στην πανθρησκεία μέσα στο συναρμολογούμενο κράτος του Αντιχρίστου.
Αρχιμ. Σαράντης Σαράντος,
εφημέριος του Ι. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Αμαρουσίου.
13/11/09
Παναγιώτης Τελεβάντος, Αρχιμανδρίτης Δανιήλ Αεράκης και "Λατρευτικός Βαρλααμιτισμός"
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΔΑΝΙΗΛ ΑΕΡΑΚΗΣ ΚΑΙ “ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΟΣ ΒΑΡΛΑΑΜΙΤΙΣΜΟΣ”
ΑΠΟ:http://thriskeftika.blogspot.com
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
Νέα Υόρκη,
11 Οκτωβρίου 2009
Σεβαστέ και λίαν μοι αγαπητέ π. Δανιήλ,
Την ευχή σας.
Με πολλή θλίψη και ειλικρινή απογοήτευση ανέγνωσα τις επιστολές που απευθύνατε προς τη συντακτική επιτροπή της “Ορθόδοξης Μαρτυρίας” αναφορικά με τις ετεροδιδασκαλίες του “Λατρευτικού Βαρλααμιτισμού”.
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΤΙΦΑΣΕΩΝ
_____________
Πανοσιολογιότατε! Η επιστολή σας βρίθει αντιφάσεων, θεολογικών ασυναρτησιών, παραλογισμών, ορθογραφικών λαθών, κτλ.........
που προδίδουν τρικυμία εν κρανίω του συντάκτη της. Δεν νομίζετε ότι ως κληρικός πρέπει να έχετε μεγαλύτερο έλεγχο των γραφομένων σας, τοσούτω μάλλον εφ’ όσον απαντούν στη δική μου άκρως νηφάλια, μετριοπαθή και διατυπωμένη με αδιαμφισβήτητη πρόθεση συνδιαλλαγής και ειλικρινή διάθεση άρσης κάθε παρεξήγησης επιστολή; Είναι τόση η σύγχυση της επιστολής σας ώστε δίνει την εντύπωση ότι δεν είναι γραμμένη, στο σύνολόν της, από το ίδιο χέρι. Η αρχή και το τέλος είναι γραμμένη από εμπαθή γραφίδα και το κεντρικό τμήμα (το νηφάλιο) δίνει την εντύπωση ότι ανήκει στη γραφίδα κάποιου άλλου. Δεν υπονοώ, φυσικά, ότι κάποιος άλλος συνέταξε το κεντρικό τμήμα της επιστολής σας. Aλίμονον! Αναφέρομαι μόνον στη σύγχυση που χαρακτηρίζει την επιστολή.
Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
_______________
Στη συνέχεια παραθέτω την ηλεκτρονική μου επιστολή για να σας βοηθήσω να συνειδητοποιήσετε το ολίσθημά σας, αλλά και επειδή σε κάποιο στάδιο και υπό ορισμένες προυποθέσεις, θα δημοσιευθεί ολόκληρη ή τμηματικά ή θα κοινοποιηθεί σε ορισμένους πατέρες και αδελφούς, που είναι σκόπιμο να γνωρίζουν το περιεχόμενό της:
Νέα Υόρκη,
10 Ιουλίου 2009
Σεβαστέ μου Γέροντα,
Ελαβα την επιστολή σας και το βιβλίο της ερμηνείας της “Προς Εβραίους” επιστολής, το οποίο θα παρουσιάσουμε στο τεύχος που θα εκδοθεί, συν Θεώ, το Φεβρουάριο του 2010, επειδή οι βιβλιοκρισίες και τα υπόλοιπα άρθρα για το τεύχος του Οκτωβρίου βρίσκονται ήδη στο τυπογραφείο.
Διάβασα προσεκτικά αυτά που μου γράψατε και σχημάτισα την άποψη ότι δεν είστε ενήμερος (αν όχι, παρακαλώ, διορθώστε με) ότι υπάρχει “λατρευτικός βαρλααμιτισμός”. Αγνοείτε, αν αντελήφθηκα ορθά, ότι πολλοί πατέρες και αδελφοί σε βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες, συναντήσεις, συμπόσια και συνέδρια συστηματικά, για πολλά χρόνια τώρα, λέγουν, γράφουν και κάνουν πολλά ανεπίτρεπτα αναφορικά με την πίστη μας.
Αν έτσι έχουν πράγματα σας παρακαλώ δέστε στο περιοδικό Σύναξη αρ. 105 τα άρθρα των π. Μαρτζούχου, π. Πινακούλα, π. Μπασιούδη, κ. Παπαθανασίου και άλλων. Ταυτόχρονα σας παρακαλώ εξετάστε τι γράφει στο βιβλίο “Ενάντια στη Θρησκεία” ο κ. Γιανναράς αναφορικά με τα λατρευτικά κείμενα της Εκκλησίας, τον Αγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, τη “Φιλοκαλία”, την αειπαρθενία της Θεοτόκου και πολλά άλλα και πώς τοποθετείται για διάφορα θέματα σε βιβλία (λ.χ. “Σύνεσις και παράνοια”) και σε ομιλίες ο π. Θερμός.
Οπως αναφέρετε στην επιστολή σας φρίττετε και στην ιδέα ακόμη ότι συμπαρατάσσεστε με όσους δεν εκφράζουν την πίστη της Εκκλησίας. Χαίρομαι αφάνταστα γι’ αυτή σας την προσέγγιση. Επομένως όταν δείτε τι ακριβώς φρονούν οι συγγραφείς των ανωτέρω άρθρων και βιβλίων θα διαπιστώσετε ότι οι “Λατρευτικοί Βαρλααμίτες”, όχι απλά υπάρχουν, αλλά ότι εκφράζουν κακοδοξίες ολκής.
Εχω την ισχυρή πεποίθηση ότι όσα θέματα οφείλονται σε άγνοια (και όχι σε ηθελημένη διαστροφή της αλήθειας) λύνονται εύκολα. “Πανεύκολα”, όπως συνηθίζει να λέγει ο π. Αμβρόσιος. Δίδονται οι εκατέρωθεν εξηγήσεις, αποκαθίσταται η αλήθεια, εκφράζεται θλίψη για την όποια πικρία δημιούργησε η παρεξήγηση και το θέμα τελειώνει. Αν, όμως, δεν πρόκειται για παρεξήγηση, αλλά για ηθελημένη διαστροφή της πίστης της Εκκλησίας, τότε τα πράγματα είναι εξόχως δυσχερή και τα οποία “ή δυσκόλως ή ουδόλως θεραπεύονται”(Αγιος Γρηγόριος Νύσσης).
Στα κείμενα που σας παρεκάλεσα να μελετήσετε θα διαπιστώσετε ότι κηρύσσονται “γυμνή τη κεφαλή” αιρέσεις. Σας παρακαλώ επισημάνετε τις ετεροδιδασκαλίες και τους πατέρες και αδελφούς που τις κηρύσσουν. Ακολούθως σας παρακαλώ καθησυχάστε τη συνείδησή μας. Βεβαιώστε μας ότι καταδικάζετε και τις ετεροδιδασκαλίες τους και όσους τις διατυπώνουν και ότι διαχωρίζετε πλήρως τη θέση σας από αυτούς.
Μόλις λάβω την ως άνω ηλεκτρονική ή αεροπορική επιστολή σας θα δημοσιεύσω κείμενο στην “Ορθόδοξη Μαρτυρία” (στις βιβλιοκρισίες ή αυτοτελώς), στο οποίο θα εκφράζω τη θλίψη μου για την παρεξήγηση. Θα εξηγήσω ότι οφειλόταν αποκλειστικά στο ότι δεν είχατε υπόψη τις ετεροδιδασκαλίες των “Λατρευτικών Βαρλααμιτών”. Οχι επειδή συνειδητά τις ενστερνίζεστε. Παράλληλα θα διατυπώσω τη χαρά μου διότι διαχωρίζετε τις θέσεις σας από όσους εκπορεύουν νεωτερισμούς στην Εκκλησία. Επιπλέον! Θα προβάλω τη στάση σας ως υπόδειγμα σε όσους διατυπώνουν συνειδητά αιρέσεις για να μετανοήσουν και να τερματίσουν την προαγωγή κακοδοξιών και τη δημιουργία σκανδάλων.
Την ευχή σας,
Παναγιώτης Τελεβάντος
ΑΗΘΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
_______________
Υπάρχει, πάτερ μου, έστω και μια λέξη προσβλητική προς το πρόσωπό σας στην πιο πάνω επιστολή; Μπορείτε να επισημάνετε την παραμικρή διάθεση αντιδικίας, συνέχισης της έριδας ή κάτι το αρνητικό; Επομένως; Γιατί επιλέξατε την οδό της σύγκρουσης και της “αποφατικής” θεολογίας; Και μια συμπληρωματική ερώτηση: Mετά τα σχόλια που έγραψα στην “Ορθόδοξη Μαρτυρία” επιλεξατε να αποστείλετε “αυστηρώς προσωπική επιστολή” σε μένα την οποία από σεβασμό προς την επιθυμία σας, ακόμη και ο αρχισυντάκτης του περιοδικού μας δεν άνοιξε και μου την έστειλε στην Αμερική. Με τη σειρά μου σας απάντησα, με επίσης προσωπική επιστολή, γραμμένη σε ένα εξαιρετικά ήπιο τόνο και με πνεύμα καλής διάθεσης για να λύσουμε το θέμα όσο γίνεται πιο ανώδυνα και σύμφωνα με την αλήθεια και την ειρήνη της Εκκλησίας. Δεν νομίζετε ότι δεν είναι ενδεδειγμένος o τρόπος που επιλέξατε να συνεχίσετε το διάλογο; Γιατί δεν μου στείλατε επιστολή στην οποία αν μη τι άλλο να με ενημερώνατε ότι διακόπτετε το διάλογο μαζί μου και ότι εφεξής προτίθεστε να απευθύνεστε στη συντακτική επιτροπή; Είναι συμβατή με την ιδιότητά σας ως κληρικού ή ως χριστιανού αυτή σας η συμπεριφορά; Είναι συμβατή, έστω, με τη στοιχειώδη ανθρωπιά, την κοσμιότητα και την ευγένεια;
“ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟΥ ΔΕΝ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΣΧΟΙΝΙ”
___________________
Και το χειρότερο! Μόλις η συντακτική επιτροπή σας έστειλε επιστολή διατυπωμένη με άκρα νηφαλιότητα, σεβασμό και ευγένεια και σας εξήγησε τους λόγους που δεν μπορεί να δημοσιευθεί η επιστολή σας στείλατε νέα επιστολή στην οποία οι αντιφάσεις, οι θεολογικές ασυναρτηρίες και οι ανορθογραφίες βρίθουν. Στη τελευταία σας μάλιστα επιστολή ζητείτε να λάβω γνώση του περιεχομένου της, ενώ στη δεύτερη με αγνοήσατε όσο πιο προκλητικά και προσβλητικά μπορούσατε. Και γιατί θέλετε να πληροφορηθώ το περιεχόμενο της νέας επιστολής σας; Επειδή επικαλείστε τον π. Επιφάνιο για τον οποίο, όπως ορθά αναφέρετε, τρέφω μεγάλη εκτίμηση! Ευλόγησον, Γέροντά μου! Δεν είναι εσείς που γράψατε στα κατατύμματα των παλαιοτέρων των υποδημάτων σας τον Γέροντα Επιφάνιο; Δεν είσαστε εσείς που δημοσιοποιήσατε την ακριβώς αντίθετη θέση, για τη μεταγλώττιση των κειμένων της λατρείας από ότι ο Γέροντας Επιφάνιος πρέσβευε, κήρυττε και ενήργησε με την ερμηνεία της Μεγάλης Εβδομάδας και άλλων περισπούδαστων βιβλίων του; Τώρα θυμηθήκατε τον π. Επιφάνιο;! Γιατί; Για να μας πείτε ότι οι νόμοι του Ελλαδικού κράτους δεν ισχύουν στο Κυπριακό; Και ποια ακριβώς σχέση έχει ο π. Επιφάνιος με αυτό; Είπε ποτέ ή υπενόησε καθ’ οιονδήποτε τρόπο ο μακαριστός Γέροντας τέτοια ανοησία; Στα θέματα που αφορούν την αλήθεια της Εκκλησίας αγνοήσατε ή για να ακριβολογούμε αντιδικήσατε ανοιχτά με τις εκπεφρασμένες θέσεις του π. Επιφανίου και τώρα τον επικαλείστε για πράγματα άσχετα που δεν είπε, δεν υπενόησε, ούτε εξέφρασε άποψη; Αυτή η συμπεριφορά σας δείχνει στοιχειώδη σεβασμό προς τον π. Επιφάνιο; Είναι χριστιανική; Είναι αντάξια κληρικού; Αντέχει στη βάσανο της λογικής; Δεν νομίζετε ότι δεν είναι καν σοβαρή;
Π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ, Π. ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ ΚΑΙ Π. ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ
______________________
Οπως γνωρίζετε, ο π. Επιφάνιος ήταν κατηγορηματικά αντίθετος στο αίτημα μεταγλώττισης της Θείας Λειτουργίας και των άλλων λατρευτικών κειμένων. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο έκανε και την ερμηνεία των ύμνων της Μεγάλης Εβδομάδας: Για να αφαιρέσει (όπως ο ίδιος με διαβεβαίωσε) τη δυνατότητα από κάποιους νεωτεριστές να ζητούν μεταγλώττιση. Ταυτόχρονα μια άλλη σύγχρονη αγία μορφή της Εκκλησίας μας, ο π. Σωφρόνιος Σαχάρωφ στο βιβλίο του “Οψόμεθα τον Θεόν καθώς εστί” μιλά για την ανάγκη διατηρήσεως της γλώσσας του πρωτοτύπου της θείας λατρείας στα Ελληνικά. Αφιερώνει μάλιστα ολόκληρο κεφάλαιο για το θέμα, που επιγράφει: “Περί της Λειτουργικής γλώσσης”. Ο δε π. Ιουστίνος Πόποβιτς παρότρυνε τους μαθητές του και σημερινούς κορυφαίους θεολόγους και ιεράρχες να σπουδάσουν στην Ελλάδα και να μάθουν σε βάθος τα Ελληνικά επειδή θεωρούσε ότι ένας Σέρβος δεν μπορεί να γίνει, όπως έλεγε, σωστός θεολόγος, χωρίς τη γνώση της Ελληνικής. Επομένως γιατί οι “Λατρευτικοί Βαρλααμίτες” επικαλούνται τον π. Ιουστίνο Πόποβιτς για να υποστηρίξουν την ανάγκη μεταγλώττισης της Θείας Λειτουργίας στη δημοτική; Ο Αγιος πατήρ ΟΥΔΕΠΟΤΕ μίλησε για μεταγλώττιση των ιερών κειμένων στα Ελληνικά. Αντίθετα! Και τους Σέρβους, ακόμη, παρότρυνε να μάθουν σε βάθος τα Ελληνικά. Απλά έκανε μετάφραση της Θείας Λειτουργίας από τη Σλαβονική στη Σερβική. Δηλαδή έκανε μετάφραση της Θείας Λειτουργίας από αρχαιότερη μετάφραση. Οχι από το πρωτότυπο. Τι σχέση έχει η μετάφραση του π. Ιουστίνου με τη μεταγλώττιση που επιδιώκουν να εισαγάγουν οι οπαδοί της “λειτουργικής αναγέννησης”; Εσείς, όμως, Γέροντά μου, αντί της διδασκαλίας των π. Επιφανίου, π. Σωφρονίου και π. Ιουστίνου επιλέξατε να ακολουθήσετε τα νεωτεριστικά τερτίπια του π. Θερμού, του π. Μπέη και των υπόλοιπων “γνωστών ύποπτων”, που προκαλούν, επί εργολαβικής βάσεως καθημερινά προβλήματα στην Εκκλησία με τις ετεροδιδασκαλίες τους. Σε κάθε περίπτωση ΔΕΝ είναι (επαναλαμβάνω ΔΕΝ είναι) “Λατρευτικός Βαρλααμιτισμός” το αίτημα για μεταγλώττιση της Θείας Λειτουργίας. Το πνεύμα και το πλαίσιο που επιδιώκεται να πραγματοποιηθεί είναι που προσδίδει βαρλααμιτικές διαστάσεις στο αίτημα. Και το θέμα γίνεται ακόμη πιο σοβαρό εξαιτίας του εντελώς αναξιόπιστου των ανθρώπων που προμαχούν για τη μεταγλώττιση.
ΠΕΡΙ ..... “ΑΠΟΦΑΤΙΣΜΟΥ”
_______________
Θα αρχίσω από τον ισχυρισμό σας ότι δεν μπορεί να υπάρξει “Λατρευτικός Βαρλααμιτισμός”, επειδή είναι αθεμελίωτος θεολογικά από ορθοδόξου σκοπιάς, όπως ισχυρίζεστε. Ευλόγησον, Γέροντά μου! Πώς μας προκύψατε ξαφνικά “θειογνοφίτης”; Σαν πολύ στον “αποφατισμό” δεν το ρίξατε τελευταία; Δεν νομίζετε ότι “επ’ εσχάτοις τοις χρόνοις και καιροίς” από τους πρόποδες των “κύκλων”, από τα αντερείσματα των κατηχητικών, από τους λοφίσκους των εποικοδομητικών ομιλιών και από τις υπώρειες των κατασκηνώσεων εξακοντισθήκατε με πύραυλο, ίσως, επί πτερύγων ανέμων, πιθανόν, ή επί πτερύγων αγγέλων, μάλλον, ή με διαστημόπλοιο, ή με τελεφερίκ τέλος πάντων στην κορυφή του όρους Σινά όπου “εν φωναίς και αστραπαίς και νεφέλη γνοφώδη” και “φωνή σάλπιγγος ηχούσης μέγα” δέχεστε αποφατικές αποκαλύψεις; Με προβληματίζει μόνον (ελπίζω και εσάς) η απουσία του Αγίου Σεραφείμ από τη Μοτοβιλώφεια εμπειρία σας. Δυστυχώς! Ούτε διά μικροσκοπίου τη διακρίνω, ούτε διά τηλεσκοπίου την εντοπίζω, παππούλη μου!
ΤΟ “ΑΠΟΦΑΤΙΚΟ” ΤΕΛΕΦΕΡΙΚ ΤΟΥ ΠΑΠΑ-ΚΩΣΤΑ ΤΟΥ “ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΥ”
______________________________
Αλλά και πάλιν: Σε τι ακριβώς σας χρειάζεται ο Αγιος Σεραφείμ, αφού εσείς με το τελεφερίκ του παπα-Κώστα Μπέη του “φωτισμένου” (τέλεια εφαρμογή του “ει ουν το φως το εν σοι σκότος εστίν, το σκότος πόσον”!), αυλίζεστε ενώπιον “της βάτου του πυρός της φλεγομένης και μη κατακαιομένης” και βλέπετε “πρόσωπον προς πρόσωπον” τον Γιαχβέ της δόξης να σας δίνει τις “δέκα εντολές” (τις “δέκα πληγές” εννοώ) του “Λατρευτικού Βαρλααμιτισμού”; Παρεμπιπτόντως: Μήπως αδικείτε τον παπά -Κώστα Μπέη; Δεν νομίζετε ότι άνδρας τοιούτων, τηλικούτων και τοσούτων εμπειριών πρέπει οπωσδήποτε να συγκαταριθμηθεί με τους “θεωμένους” και όχι απλά με τους “φωτισμένους”; “Φωτισμένοι”, όπως γνωρίζετε, είναι αυτοί που “διακρίνουν τα πνεύματα”. Ο παπά-Κώστας Μπέης τη “διάκριση των πνευμάτων” την έχει “ψωμοτύρι”! Τη διάκριση της ομηρικής από τη δημοτική δεν έμαθε ακόμη. Τι να πρωτοπρολάβει ο και αυτός ο δυστυχής; Ολόκληρη κατασκήνωση έχει να στήσει στο Θαβώρ του “αποφατισμού” για τον εαυτό του, τον π. Θερμό, τον κ. Γιανναρά, τον π. Μαρτζούχο, τον π. Πουρτσουκλή, τον π. Πινακούλα, τον π. Μπασιούδη, τον κ. Παπαθανασίου, την Πανοσιολογιότητά σας και ορισμένους άλλους. Πληροφορούμαι μάλιστα ότι αρχικά έστησε αντίσκηνο και για τον Αγιο Μάξιμο τον Ομολογητή αλλά μετά από παρέμβαση του θεηγόρου οπλίτη της παρατάξεως του “Λατρευτικού Βαρλααμιτισμού” π. Θερμού απεφάσισε να το αποσυναρμολογήσει. Την ίδια περιπέτεια είχε και με το αντίσκηνο του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη λόγω παρέμβασης “ετέρου Καππαδόκη”. Εχοντας, λοιπόν, ο παπά-Κώστας Μπέης ο “φωτισμένος” (σύμφωνα με την Πανοσιολογιότητά σας πάντοτε) να επιβλέπει όλο αυτό “το ράβε ξήλωνε” στο “Θαβώρ”, πού να βρεί καιρό να μελετά τις φάσεις της ανάπτυξης της Ελληνικής γλώσσας; Ετσι, στην προσπάθειά του να μεταγλωττίσει τη Θεία Λειτουργία στη δημοτική (για να γίνει κατανοητή από τον κόσμο), την αποδίδει στην ομηρική!!! Και ο Αγιος Θεός ας βάλει το χέρι Του!
ΤΑΧΥΡΡΥΘΜΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ “ΑΠΟΦΑΤΙΣΜΟΥ”
________________________
Αλήθεια, Γέροντά μου, πώς βρεθήκατε στο θείο γνόφο; Με ταχύρρυθμο “αποφατικό” φροντιστήριο που σας έκαναν αυτοί που δεν έχουν το θάρρος και την ευθύτητα να αναμετρηθούν με τους κορυφαίους θεολόγους των ημερών μας που συνέταξαν την καταδίκη του “Λατρευτικού Βαρλααμιτισμού”; Αυτούς που σας ξεσήκωσαν, π. Δανιήλ, ως πιόνι, να συγκρουστείτε με τον ταλαίπωρο και όντως αδαή Παναγιώτη, ο οποίος και μετά την διά του βαπτίσματος έξοδο εκ της Αιγύπτου, ο νους του εξακολουθεί να ηδονίζεται ακατάπαυστα με τα σκόρδα και τα κρεμμύδια της γης της δουλείας; Γέροντά μου! “Πρόσχες εξ ύψους κατοικητηρίου” της “αποφατικής” θεολογίας σου “και από θρόνου δόξης” της Μοτοβιλώφειας εμπειρίας σου και “επίβλεψον επί την ταπείνωσιν” της θεολογικής απαιδευσίας και πνευματικής στειρότητας του δύστυχου Παναγιώτη. Δεν είμαι ικανός για “αποφατικές” πτήσεις, παππούλη μου. Οσο φιλότιμα και αν τανύσω τα φτερά μου πίπτω ως νεοσσός, επί του γρανιτένιου εδάφους της ερήμου Σινά, παντελώς αδύναμος να παρακολουθήσω τις “αποφατικές” αναβάσεις ή μάλλον πτήσεις σας στην κορυφή του όρους των αποκαλύψεων.
ΠΙΟΝΙ ΤΩΝ ΒΑΡΛΑΑΜΙΤΩΝ
___________________
Δεν νομίζετε, επίσης, Γέροντά μου, ότι είναι ΑΝΕΝΤΙΜΟ να κρύβονται πίσω σας αυτοί που σας ξεσήκωσαν να γράψετε τις πρωτοφανείς θεολογικές ασυναρτησίες της επιστολής σας; Εχουν τις προυποθέσεις να αναμετρηθούν με τους κορυφαίους θεολόγους των ημερών μας που χαρακτήρισαν τη “λειτουργική αναγέννηση” Βαρλααμιτισμό; Ας το πράξουν. Αν δεν τις έχουν είναι ανέντιμο να κρύβονται πίσω σας για να πετύχουν το στόχο τους. Παράλληλα, όμως, συνιστά πράξη απίστευτης ακρισίας και αφροσύνης εκ μέρους σας το ότι, για χάρη τους, αναλάβατε να “βγάλετε τα κάστανα από τη φωτιά”. Αυτοβούλως ρίψατε εαυτόν στο λάκκο των λεόντων. Τώρα τι περιμένετε; Να σας γλείψουν φιλικά όπως τα σκυλάκια; Νομίζω, Γέροντά μου, ότι συγχέετε (λόγω συνωνυμίας) τον Προφήτη Δανιήλ με τον π. Δανιήλ (Αεράκη)!
“ΜΑΧΑΙΡΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ”
_________________
Aς επιστρέψουμε, όμως, στο ύφος και την τακτική της επιστολής σας. Γιατί δεν απαντήσατε με πνεύμα συνδιαλλαγής στην άκρως μετριοπαθή επιστολή που σας απέστειλα; Γιατί επιλέξατε να επιστρέψετε στις βιβλιοκρισίες της “Ορθόδοξης Μαρτυρίας”, αφού στο μεταξύ σας έστειλα επιστολή, η οποία, όπως μπορούν να διαπιστώσουν και οι εκ γενετής τυφλοί, είναι άκρως μετριοπαθής και διαλλακτική και με ολοφάνερη την πρόθεση να κλείσουμε το θέμα ως απλή παρεξήγηση; Γιατί σας ενόχλησε; Απλούστατα! Επειδή συνοψιζόταν στην ερώτηση: Συμμερίζεστε τις απόψεις των “Λατρευτικών Βαρλααμιτών”; Αν μεν τις συμμερίζεστε γιατί διαμαρτύρεστε επειδή σας συγκατάλεξα στον κατάλογό τους; Αν πάλιν του Θεού συνεργούντος αποφασίζατε να διαχωρίσετε τη θέση σας από τις κακοδοξίες τους ανέλαβα την υποχρέωση να εκφράσω θλίψη για την παρεξήγηση, που δημιουργήθηκε και να διευκρινίσω ότι δεν σας αφορά η κριτική κατά των “Λατρευτικών Βαρλααμιτών”. Επομένως, παρόλη την αδιαμφισβήτητη ηπιότητά της, πάτερ μου, η επιστολή μου ήταν “μάχαιρα” (του πνεύματος εννοείται) που θώπευε και εξακολουθεί να θωπεύει ανατριχιαστικά το λαιμό του νεωτεριστικού σας φρονήματος.
ΜΕΤΑΘΕΤΕΤΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ
_______________________
Και εσείς; πάτερ μου! Αντί να κάνετε την καλή υποχώρηση, τη χριστιανική υποχώρηση που σας προλείανα την οδό με πολλή προσοχή, αγάπη και σεβασμό και αντί να “εκτινάξετε ακόμη και τον κονιορτόν εκ των ποδών σας” από τις βαρλααμιτικές κακοδοξίες προσπαθείτε τώρα “αλεπουδιάρικα” να μεταφέρετε τη συζήτηση σε άλλο επίπεδο (και μάλιστα “αποφατικό”!) για να ξεφύγετε από το δίλημμα μιας έντιμης τοποθέτησης στο ερώτημα που σας έθεσα. Πάτερ μου! Ευλόγησον! Αυτά δεν είναι έντιμα πράγματα! Ούτε στοιχειωδώς έξυπνα! Γιατί ακριβώς πιστεύετε ότι θα συγκατανεύσω να μεταφέρω τη μάχη σε άλλο επίπεδο; Για να διευκολύνω τη διαφυγή σας; Θα διεξάγω φυσικά παρΑλληλα τη μάχη στο πεδίον που καταφύγατε! Στη λασπωμένη με τα βορβόνερα του βαρλααμιτισμού πεδιάδα του Βατερλώ ΣΑΣ στρατοπεδεύσατε! Γιατί να αποφύγω τη μάχη; Μην έχετε, όμως, σας παρακαλώ, καμιά αμφιβολία, ότι δεν θα χαλαρώσω, έστω και για ένα δευτερόλεπτο, το βρόγχο του ερωτήματος: Συμμερίζεστε ή απορρίπτετε τις κακοδοξίες των “Λατρευτικών Βαρλααμιτών”;
ΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ;
________________________
Πέστε μας, λοιπόν, σας παρακαλώ, τι πραγματικά πιστεύετε: Θεωρείτε ότι οι Ψαλμοί του Δαβίδ δεν μιλούν στην καρδιά του σύγχρονου ανθρώπου επειδή απευθύνονται στην αγροτική κοινωνία της εποχής που γράφτηκαν; Συμμερίζεστε την άποψη ότι η Θεία Λειτουργία μπορεί να τελείται και με άλλα υλικά εκτός από τον άρτο και τον οίνο και ότι μάλιστα αυτήν την ανοησία την πρεσβεύει δήθεν ο Αγιος Νικόλαος Καβάσιλας; Επιδιώκετε ή όχι να επιστρέψει η λατρεία και το τυπικό της Εκκλησίας μας στην προ της Εικονομαχίας κατάσταση; Θεωρείτε το Βυζάντιο ως βδέλυγμα ερημώσεως ή ως το χωρόχρονο όπου η Ορθοδοξία ενδύθηκε την ιστορική σάρκα της; Καταδικάζετε ρητά και κατηγορηματικά την ιεροσυλία του παπα-Κώστα Μπέη του “φωτισμένου” (όπως το αποκαλείτε) ή συνευδοκείτε με την παραχάραξη που έκανε της Θείας Λειτουργίας; Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με την εκκλησιολογία του Σμέμαν που προωθούν ο π. Θερμός και άλλοι “Λατρευτικοί Βαρλααμίτες”; Συμμερίζεστε την άποψη του π. Θερμού ότι ο Αγιος Μάξιμος ο Ομολογητής δεν κατανόησε ορθά τη Θεία Λειτουργία; Συμμερίζεστε ή απορρίπτετε τις κακοδοξίες που εκφράζει για την υμνολογία της Εκκλησίας μας που αφορούν το αειπάρθενο της Υπεραγίας Θεοτόκου ο κ. Χρ. Γιανναράς στο βιβλίο του “Ενάντια στη θρησκεία”; Πάνω από όλα: Αποδέχεστε ή απορρίπτετε την προσπάθεια των “Λατρευτικών Βαρλααμιτών” να επιβάλουν νοησιαρχία στη λατρεία της Εκκλησίας μας; Αναμένουμε συγκεκριμένες απαντήσεις από σας Γέροντά μου. Οχι “δεν είμαι υποχρεωμένος να δίνω ομολογίαν πίστεως” και “για τόσα χρόνια γράφω για να οικοδομήσω”.
ΥΠΑΡΧΕΙ “ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΟΣ ΒΑΡΛΑΑΜΙΤΙΣΜΟΣ”;
_______________________
Και τώρα...“στο ψητό”: Ισχυρίζεστε, Πανοσιολογιότατε, εν τη πανθαυμάστω υμών.... “αποφατική” θεολογία, ότι δεν υπάρχει “Λατρευτικός Βαρλααμιτισμός” για τους λόγους που αναφέρετε και τους οποίους θα εξετάσουμε, στη συνέχεια. Ας τους δεχτούμε ως ορθούς χάριν της συζήτησης και ΜΟΝΟΝ. Αν η θεολογική σας ανάλυση ευσταθεί, γιατί εξανίσταστε και διαρρηγνύετε τα ιμάτιά σας, όπως ο Καιάφας, για τον οποίον όλως παραδόξως εκφράζετε (όπως και για τον Αννα) ακατανόητη συμπάθεια στην επιστολή σας; Αγανακτείτε επειδή κάποιος θεολογικά άσχετος Παναγιώτης, που τον ξέρει ο μπακάλης και ο μαννάβης της γειτονιάς του, ο σπιτονοκύρης, οι συγγενείς και οι λιγοστοί φίλοι του, σας κατηγορεί ότι είστε κάτι που δεν υφίσταται καν; Αν εμένα κάποιος με κατηγορούσε ότι η εσχατολογία μου είναι...νεστοριανή ή ότι η ερμηνεία της Αγίας Γραφής που κάνω έχει μονοφυσιτική διάσταση επειδή οι πρόγονοί μου κατάγονται από τον πλανήτη Γαλάκτικα θα έλεγα: Α! Τον δυστυχή! Μπαλογιάννη, Μίχα και Καρπαθίου που χρειάζεται! Πού εκ του αιώνος ηκούσθη ποτέ ότι όταν κατηγορείσαι για κάτι που δεν υπάρχει εσύ παίρνεις την κατηγορία προσωπικά; Αν λ.χ. ένας νυμφευμένος συκοφαντηθεί για μοιχεία με κάποια συνάδελφό του θα αγανακτήσει και διαμαρτυρηθεί και θα καταφύγει, ίσως ακόμη και στα δικαστήρια, για να αποκαταστήσει την τρωθείσα του υπόληψη. Αν, όμως, κατηγορηθεί ότι μοίχευσε με την ωραία Ελένη, τη θεά Αφροδίτη ή τη θεά Αστάρτη; Ετσι, λοιπόν, και η Πανοσιολογιότητά σας! Αν σύμφωνα με την περισπούδαστη “αποφατική” σας ανάλυση ο “Λατρευτικός Βαρλααμιτισμός”, όχι μόνον δεν υπάρχει, αλλά ούτε μπορεί καν να υπάρξει, θα έπρεπε να πείτε: “Α! Τον δυστυχή τον Παναγιώτη! Βλέπει κάστρα εκεί που υπάρχουν ανεμόμυλοι”. Και η ιστορία θα τελείωνε. Αλλωστε, πάτερ μου, δεν είναι μόνον ο όντως αδαής Παναγιώτης που λέγει ότι οι θιασώτες της “λειτουργικής αναγέννησης” είναι Βαρλααμίτες. Ως καλώς γνωρίζετε τον ισχυρισμό αυτό πρώτοι κατέγραψαν κορυφαίοι θεολόγοι των ημερών μας. Δεν νομίζετε ότι τόση ειρωνεία εκ μέρους σας και τόσος σαρκασμός για κάτι που υπογράφουν κληρικοί πανορθόδοξα αναγνωρισμένου αναστήματος δεν είναι ίσως η πιο ενδεδειγμένη στάση; Σε τελευταία ανάλυση δεν νομίζετε ότι όλη αυτή η αλαζονεία εκθέτει εσάς αντί οιονδήποτε άλλο;
ΛΕΥΚΑΝΘΗΚΑΤΕ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
_______________________
Αναφέρετε, πάτερ μου, ότι λευκανθήκατε στην υπηρεσία της Εκκλησίας και ότι δεν τύχατε εκ μέρους μου του απαιτούμενου σεβασμού. Δυστυχώς, για σας, Γέροντα μου, και ευτυχώς για μένα, υπάρχουν γραπτά μου κείμενα, επί σειράν ετών, που μαρτυρούν αδιάψευστα το αντίθετο. Κείμενα στα οποία, κατ’ επανάληψη, μου δόθηκε η χαρά να εκφράσω την εκτίμηση και την αναγνώριση του ποιμαντικού και συγγραφικού σας έργου. Μήπως διανοήθηκα, ο ταλαίπωρος, σε επίπεδο έστω και ψιλού λογισμού, να διαμφισβητήσω την ποιμαντική, εκδοτική, κηρυκτική, κατηχητική, κτλ. προσφορά σας, τον ιεραποστολικό σας ζήλο, το ήθος ή τις κατά Θεόν περγαμηνές σας; Αυτό, όμως, σημαίνει ότι “υπό ουδενός ελέγχεσθε και ελέγχετε τους πάντες”; Εδώ Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως αναθεματίστηκαν από Οικουμενικές Συνόδους και εσείς θεωρείτε εαυτόν έξω της παρεμβολής της κριτικής; Να υπενθυμίσουμε μερικούς; Οι Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Μακεδόνιος, Νεστόριος, Σέργιος, Πύρρος, Παύλος Β΄, Πέτρος, Αναστάσιος, Κωνσταντίνος Β΄, Ιωάννης Ζ΄ Γραμματικός, Ιωάννης ΙΔ΄ Καλέκας κτλ. Μαζί τους άλλοι αιρεσιάρχες Πατριάρχες (Διόσκορος Αλεξανδρείας, Σεβήρος Αντιοχείας κτλ.). Η οξυγράφος πέννα αμφοτέρων μας ελέγχει συστηματικά επί κακοδοξία, μεταξύ άλλων, το σημερινό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο! Και εσείς νομίζετε ότι βρίσκεσθε στο απυρόβλητο; Αραγε οι λευκές τρίχες της κεφαλής και του πώγωνα ενός κληρικού είναι επαρκής δικαιολογία για να συντάσσεται με ανθρώπους που κηρύσσουν κακοδοξίες και βλαστημούν βασικές αλήθειες της πίστης μας; Μήπως αντίθετα θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι η μακρά διακονία του στην Εκκλησία επαυξάνει τις ευθύνες του να θεολογεί ορθόδοξα; “Κρίνατε υμείς ο φημί”, Πανοσιολογιότατε.
ΔΙΑΤΥΠΩΝΕΤΕ ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ ΕΠΕΙΔΗ ΤΙΣ ΔΙΑΤΥΠΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ
_______________________
Για να δικαιολογήσετε τις αντιπαραδοσιακές θέσεις σας επικαλείστε, αφρόνως βεβαίως, ότι παρόμοια πρεσβεύουν και άλλοι. Πάτερ μου! Αν ειλικρινά πιστεύετε ότι αυτό το επιχείρημα ευσταθεί σας διαβεβαιώ ότι “πλανάσθε πλάνην οικτράν”. Θέλετε μάρτυρα εναντίον της πλάνης σας; Σας προσκομίζω ένα σοφό και ενάρετο ιεράρχη των ημερών μας: Το Σεβασμιότατο Νικοπόλεως Μελέτιο ο οποίος μου είπε τα εξής: “Ο Γέροντάς μου, π. Ιωήλ Γιαννακόπουλος, συνήθιζε να λέγει: Μη μου λέτε ότι ο τάδε μεγάλος άνθρωπος είπε αυτό ή εκείνο επειδή αν αυτό που είπε δεν είναι ορθό, το μόνο συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί είναι ότι ένας μεγάλος άνθρωπος είπε μια μια μεγάλη ανοησία.” Μα την αλήθεια! Εύστοχος και πνευματώδης που ήταν ο αείμνηστος π. Ιωήλ! Τι ωραία που τα έλεγε, ο ευλογημένος! Καλά να είναι ο Αγιος Νικοπόλεως, ο οποίος, μας διέσωσε τη ρήση του μακαριστού του Γέροντα. Παρεμπιπτόντως, δεν είναι ίσως άσκοπο να αναφέρω ότι ο Σεβασμιότατος Νικοπόλεως μου έχει πει ΠΟΛΛΑ και άκρως ΔΗΚΤΙΚΑ (εννοώ πριν την ... Τουρκική εισβολή στον Αμβρακικό), αναφορικά με τους νεωτερισμούς στη λατρεία της Εκκλησίας, αλλά και για το συγκεκριμένο θέμα της μεταγλώττισης της Θείας Λειτουργίας. Γι’ αυτό μου είναι εντελώς ακατανόητο ότι στενότατοι συνεργάτες του διατυπώνουν απροκάλυπτες κακοδοξίες και προβαίνουν σε βλάσφημες ενέργειες. Αλλά αυτά θα τα κρατήσουμε για άλλη φορά. Αν χρειαστεί. Ο “χρυσούς νόμος των εφεδρειών”, όπως έλεγε ο π. Επιφάνιος. Να το πούμε και λίγο διαφορετικά; Γίνεται φιλότιμη προσπάθεια από πολλούς να καταδικαστεί ο “Λατρευτικός Βαρλααμιτισμός” χωρίς να καταδικαστεί ο Μητροπολίτης υπό τη σκέπη του κύρους του οποίου αναπτύσσονται τα σαπρόφυτα του “Λατρευτικού Βαρλααμιτισμού”. Σε πολλα έντυπα ορισμένοι αρθρογράφοι ούτε που αναφέρουν ονομαστικά το Σεβασμιότατο. Αναφέρουν μόνο για “τον Μητροπολίτη που χειροτόνησε” τον παπα-Κώστα Μπέη. Βάλτε, λοιπόν, και εσείς ένα χεράκι και αφήστε, κατά μέρος τις μεταγλωττίσεις στην ομηρική, το κοσμοείδωλο της αγροτικής κοινωνίας, τις βλασφημίες εναντίον του αειπάρθενου της Υπεραγίας Θεοτόκου, τις διορθώσεις των Αγίων Πατέρων και τις “αποφατικές” πτήσεις!
“ΦΩΝΑΖΕΙ Ο ΚΛΕΦΤΗΣ”
______________
Μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, π. Δανιήλ, ότι διαμαρτύρεστε ότι μεροληπτώ εναντίον σας! Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να ομολογήσω το ανόμημα της ευνοικής μεροληψίας που τήρησα απέναντί σας. Συγκεκριμένα: Γράφετε, πάτερ μου, κατ’ επανάληψη σχόλια που διασύρουν τη λαική ευσέβεια, την τιμή προς τις άγιες εικόνες, τα άγια λείψανα, κτλ. κρυβόμενος πίσω από την εκμετάλλευση και τις υπερβολές ενίων προς αυτά. Εκφράζετε μάλιστα θέσεις ταυτόσημες ή παραπλήσιες με αυτές που διατυπώνει ο γνωστός για την ασέβειά του Μητροπολίτης Ιωαννίνων Θεόκλητος και κάποιος άλλος οπαδός (της εκκλησιολογίας του Σμέμαν) και για τον οποίο, επίσης, είμαι αναπολόγητος, επειδή σιωπώ. Παλαιότερα επεσήμανα και θέσεις σας ήκιστα κολακευτικές για το μοναχισμό.Εκτός, όμως, από αυτό, υπερτονίζετε τη σημασία της Αγίας Γραφής σε βάρος της Παράδοσης της Εκκλησίας και άλλα τινά προτεσταντόπληκτα. Και όμως! Ουδέποτε η όντως οξυγράφος πέννα μου έλεγξε τις κακόδοξες αυτές θέσεις σας. Και τώρα “ζητάτε και τα ρέστα” ότι μεροληπτώ σε βάρος σας; Τέλεια εφαρμογή του ρητού: “Φωνάζει ο κλέφτης”. Αλλά να πούμε και το άλλο: Εχετε, μήπως την εντύπωση, ότι αν ο π. Θερμός ή ο ανεκδιήγητος και καθαιρετέος παπα-Κώστας Μπέης ο “φωτισμένος” (όπως τον αποκαλείτε), υπέγραφαν τη θεολογικά ασυνάρτητη και κακόδοξη επιστολή που μας στείλατε ότι θα είχα, έστω και σε επίπεδο ψιλού λογισμού, δισταγμό να τους αντικρούσω δημόσια, με χριστιανική φυσικά πάντοτε ανεξικακία; Θα τους έδινα ποτέ την ευκαιρία που σας δίνω να την αποσύρετε χωρίς να στιγματιστείτε με τη δημοσίευσή της;
ΟΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΞΥΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ
__________________________
Να σας πω και το άλλο; Νομίζω ότι, ενώ η οξύτητα των σχολίων μου στην “Ορθόδοξη Μαρτυρία”, ως εικός, σας θλίβει, ταυτόχρονα σας δημιουργεί συναίσθημα αρρωστημένης, μη κατά Θεόν “χαρμολύπης”, επειδή σας δίνει την ευχέρεια να διαρρηγνύετε τα ιμάτιά σας και να αποφεύγετε τις ευθείες απαντήσεις στα ερωτήματα που σας έθεσα. Πολύ θέατρο, παππούλη μου! Πολλή προσποιητή ευθιξία για την “ορθόδοξη παρουσία σας”, για την οποία νιάζεστε τόσο πολύ ώστε αρνείστε να καταδικάσετε ανθρώπους που διατυπώνουν “γυμνή τη κεφαλή” αιρέσεις και εκστομίζουν απροκάλυπτες βλασφημίες κατά της πίστης μας. Η πανοπλία της “ορθόδοξης παρουσίας” σας είναι διάτρητη. Τα κροκοδείλια σας δάκρυα δεν πείθουν. Σε μια εποχή που υπάρχει αδήριτη ανάγκη για ειρήνη στην Εκκλησία και αποφυγή έριδων και διχοστασιών ανοίξατε μέτωπο, χωρίς λόγο και αιτία, για να στηρίξετε το “Λατρευτικό Βαρλααμιτισμό”. Αγνοώ φυσικά το λόγο που προξενείτε αυτό το κακό στην Εκκλησία. Αλήθεια! Πώς μπλέξατε σε αυτό το θέμα; Σας κολάκευσαν το “εγώ” κάποιοι που θέλησαν να σας χρησιμοποιήσουν; Σας έβαλαν μπροστά και μετά που δεχθήκατε το διπλό χτύπημα από τις στήλες του “Ορθόδοξου Τύπου” προσπαθείτε να περισώσετε τον εγωισμό σας διεξάγοντας “αποφατικές” κοκορομαχίες μαζί μου στην απέλπιδα προσπάθειά σας να παρουσιαστείτε ως αδικημένος διαπρεπής “αποφατικός” θεολόγος; “Τις έγνω νουν ανθρώπου;” Σε κάθε περίπτωση είναι κατά Θεόν αυτή σας η επιλογή;
ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ “ΙΔΙΟΥ ΘΕΛΗΜΑΤΟΣ”
___________________
Μιλάτε επίσης για το “δικαίωμά” σας να υποστηρίζετε το βαρλααμιτικό εξάμβλωμα της “λειτουργικής αναγέννησης”. Από πότε, πάτερ μου, οι χριστιανοί έχουν δικαιώματα; Ως τώρα γνωρίζαμε ότι ο όρος δικαίωμα αφορά την πολιτική σφαίρα και την πολιτική σκέψη από την Αναγέννηση και προπαντός από τον Διαφωτισμό και εξής. Η χριστιανική ιδιότητα (πολλώ μάλλον η ιδιότητα του κληρικού!!!), καθήκοντα και υποχρεώσεις μόνον γεννά και “δικαιώματα” καύχησης, αλαζονικής συμπεριφοράς ή ακόμη χειρότερα διατύπωσης κακόδοξης διδασκαλίας σε ΚΑΝΕΝΑ απολύτως δεν παρέχει. Η έννοια του δικαιώματος ως έκφραση της προβολής του “ιδίου θελήματος” στην Εκκλησία είναι ό,τι πιο άστοχο θα μπορούσε κάποιος να προβάλει. Αυτός δεν είναι, Γέροντά μου, ο στόχος της πνευματικής ζωής; Να εκκόπτουμε ποιμένες και ποιμαινόμενοι το “ίδιο θέλημα”; Οχι να το καλλιεργούμε και να το κατοχυρώνουμε βασιζόμενοι στα γκρίζα ή λευκά μας μαλιά ή στους τίτλους της θεολογικής μας και θύραθεν παιδείας και της ποιμαντικής μας διακονίας.
ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
____________
Θα μπορούσατε, βεβαίως, να αντιτάξετε ότι η ποιμαντική σας ευθύνη σας οδηγεί να αναζητήσετε τρόπους επικοινωνίας με τους ανθρώπους που δεν θρησκεύουν και γι’ αυτό προκρίνετε τη μεταγλώττιση της θείας Λατρείας. Μέχρις εδώ ουδέν το μεμπτόν. Ανέφερα, κατ’ επανάληψη, ότι η μεταγλώττιση της θείας Λειτουργίας είναι κάτι που μπορεί να συζητηθεί. Και συζητήθηκε. Εφαρμόστηκε το αθλιότατο και κοσμικό “πιλοτικό πρόγραμμα” της “λειτουργικής αναγέννησης” επί Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου. Ο κόσμος την απεδοκίμασε σύσσωμος και η Ιερά Σύνοδος κήρυξε τη ληξιαρχική πράξη του θανάτου της. Επομένως ποια περιθώρια υπάρχουν για να συνεχίσει η συζήτηση; Ο ετσιθελισμός (το “ίδιον θέλημα”) δέκα ή το πολύ είκοσι “Λατρευτικών Βαρλααμιτών”; Και μάλιστα ανθρώπων που διατυπώνουν δημόσια αιρέσεις και οι οποίοι κάνουν μετάφραση της Θείας Λειτουργίας στην ομηρική για να γίνει (άκουσον! άκουσον!) κατανοητή από τον κόσμο, συντάσσουν “παπαδιαμάντιες” επιστολές για το “Λενιώ” και περιγράφουν ποδοσφαιρικό αγώνα στα αρχαία Ελληνικά; Σε κάθε περίπτωση το αίτημα για μεταγλώττιση των λατρευτικών κειμένων αυτό καθ’ εαυτό ΔΕΝ είναι “Λατρευτικός Βαρλααμιτισμός”. Το ΠΝΕΥΜΑ και το ΠΛΑΙΣΙΟ αυτών που την επιδιώκουν είναι που δίνει Βαρλααμιτικό στίγμα στο αίτημα. Αν, επομένως, θέλατε να διατυπώσετε την άποψη ότι η μεταγλώττιση των λατρευτικών κειμένων είναι ποιμαντικά επιβεβλημένη, οφείλατε ΑΝΥΠΕΡΘΕΤΩΣ προηγουμένως να διαχωρίσετε τη θέση σας από τους Βαρλααμίτες και να κατακεραυνώσετε όλους όσους προσβάλλουν την πίστη μας αφού γνωρίζατε τα “μαργαριτάρια” της Βαρλααμιτικής σοφίας που εκπωματίζουν οι θιασώτες της “λειτουργικής αναγέννησης”! Το κάνατε αυτό; Πολλού γε και δει! Οχι μόνον δεν το κάνατε, αλλά όταν σας παρακάλεσα, εκ των υστέρων έστω, να διαχωρίσετε τη θέση σας από τις κακοδοξίες τους, αρνηθήκατε πεισματικά επικαλούμενος το “δικαίωμά” σας να μη δίνετε ομολογία πίστεως για να αποφύγετε την καταδίκη των ομοφρόνων σας.
ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΒΑΡΛΑΑΜΙΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ
__________________
Οι άνθρωποι που επιζητούν μεταγλώττιση των λατρευτικών κειμένων δεν εμπνέουν καμιά εμπιστοσύνη. Διακρίνονται από αφόρητα νεωτεριστικό πνεύμα. Το πλαίσιο και το πνεύμα με το οποίο επιζητούν τη μεταγλώττιση παραπέμπει στη φιλελεύθερη προτεσταντική λειτουργική μεταρρύθμιση της δεκαετίας του 60 και στις προδιαγραφές της Β΄ Βατικάνειας Συνόδου. Ως καλώς γνωρίζετε (ή τουλάχιστον οφείλατε να γνωρίζατε πριν εκφράσετε θέσεις για το θέμα), οι άνθρωποι που προωθούν τη “λειτουργική αναγέννηση” λοιδορούν το Βυζάντιο, θέλουν να αντικαταστήσουν τον άρτο και τον οίνο ως υλικά τέλεσης της Θείας Ευχαριστίας, επιζητούν επιστροφή στην προ της Εικονομαχίας κατάσταση, θεωρούν ότι οι Ψαλμοί δεν μιλούν στην ψυχή του ανθρώπου επειδή απευθύνονται στην αγροτική κοινωνία της εποχής κατά την οποία συντάχθηκαν, κτπ.. (Παρεμπιπτόντως: Οι παραβολές του Κυρίου μιλούν στην καρδιά του σύγχρονου ανθρώπου; Ο Κύριος μιλά για το προζύμι, για τις λυχνίες και για το σπορέα. Αυτά, φυσικά, αφορούν την αγροτική κοινωνία που ζούσε. Δεν είναι έτσι; Δεν ζυμώνουν πια οι νοικοκυρές ψωμί. Τα παιδιά των μεγαλουπόλεων δεν σχετίζονται με τη σπορά των αγρών και οι κατοικίες μας δεν φωτίζονται σήμερα με λυχνίες. Θα ακούσουμε, άραγε, κανένα φωστήρα του Βαρλααμιτισμού να ισχυρίζεται ότι οι παραβολές του Κυρίου δεν μιλούν στην καρδιά του σύγχρονου ανθρώπου;).
“ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΠΑΝΤΙ ΤΩ ΑΙΤΟΥΝΤΙ”
___________________
Ας ξαναπιάσουμε το νήμα της σκέψης πριν την παρέκβαση. Οταν, λοιπόν, Γέροντα μου, σας παρακάλεσα να καθησυχάσετε τη συνείδησή μας και να μας διαβεβαιώσετε ότι δεν πρεσβεύετε αυτές τις βλασφημίες και τις κακοδοξίες πώς αντιδράσατε; Μας απαντήσετε, “χωρίς αιδώ” ότι δεν έχετε υποχρέωση να δώσετε ομολογία πίστεως; Σαν πολλά “δικαιώματα” (γράφε “ίδιον θέλημα”) δεν αποκτήσατε τελευταία, Γέροντά μου;! Από πότε έγινε, να ζητούν από ένα ιερέα να πει τι πιστεύει και αυτός να απαντά ότι δεν έχει υποχρέωση να δώσει ομολογίαν πίστεως τοσούτω μάλλον εφ’ όσον η ερώτηση έγινε για να αναπαυθεί η συνείδηση σκανδαλισθέντων πιστών και να τεθεί τέρμα σε διαμάχη; Μπορείτε να μας εξηγήσετε γιατί δεν αφορά την Πανοσιολογιότητά σας η βιβλική προτροπή να δίνουμε “απολογίαν παντί τω αιτούντι”; Μήπως ο παπα-Κώστας Μπέης ο “φωτισμένος” (για να ακριβολογούμε ο καθαιρετέος), εκτός από τη Θεία Λειτουργία έκανε μετάφραση και της Αγίας Γραφής στην Ομηρική; Μήπως δεν περιέλαβε αυτό το χωρίο; Εκρινε μήπως ότι απευθυνόταν στην αγροτική κοινωνία και το θεώρησε αχρείαστο επειδή δεν μπορεί να μιλήσει στην καρδιά του σύγχρονου ανθρώπου; Λυπάμαι, πάτερ μου! Δεν έχω υπόψη αυτή την έκδοση και έτσι εξακολουθώ να χρησιμοποιώ την παλιά έκδοση της Αγίας Γραφής.
ΣΦΥΡΙΖΩ ΑΝΕΜΕΛΑ ΚΑΙ ΚΑΝΩ ΤΟ ΚΟΡΟΙΔΟ...
_____________________
Η τακτική του δεν απαντώ, σφυρίζω ανέμελα, κάνω το κορόιδο, προσποιούμαι ότι δεν άκουσα, μεταθέτω το θέμα της συζήτησης, κτλ. σας είναι ιδιαιτέρως προσφιλής. Είναι, όμως, έντιμη; Γράφουν οι Καθηγητές και οι άλλοι διακεκριμένοι κληρικοί για το βαρλααμιτισμό των θιασωτών της “λειτουργικής αναγέννησης” και σφυρίζετε ανέμελα. Γράφω για το βαρλααμιτισμό και διαρρηγνύετε τα ιμάτιά σας και σαρκάζετε την απαιδευσία μου. Γράφει ο κ. Κουρούσιης επιστολή και αμέσως ύστερα ο π. Γεώργιος Μεταλληνός συνυπογράφει τα γραφόμενα του κ. Κουρούσιη και “ποιείτε την νήσσαν”. Αποσιωπάτε εντελώς την παρέμβαση του π. Μεταλληνού και μιλάτε μόνο για την πλάνη του ευσεβούς χριστιανού που σας άσκησε κριτική. Τέλεια εφαρμογή της τακτικής του “δεν μπορείς να δείρεις το γάιδαρο; Δείρε το σαμάρι”! Ταυτόχρονα σας παρακαλούμε να μας πείτε τι πιστεύετε αναφορικά με τις βλασφημίες και τις κακοδοξίες των “Λατρευτικών Βαρλααμιτών” και απαντάτε ότι δεν είστε υποχρεωμένος να δώσετε ομολογία πίστεως. Μια μόνο υποχρέωση αντιλαμβάνεστε ότι έχετε: Να αυλίζεστε στο θείο γνόφο της ... “αποφατικής” θεολογίας μετά των Μεγάλου Βασιλείου, Γρηγορίου θεολόγου, Γρηγορίου Νύσσης, Συμεών Νέου Θεολόγου, Γρηγορίου Παλαμά, Σεραφείμ του Σαρώφ και τινών ετέρων Αγίων που αναμένουν εναγωνίως να αξιολογηθούν από τη θεόπνευστη κάλαμο και τη χρυσορρήμονα γλώσσα του ομοιδεάτη σας π. Θερμού και τρέμουν μη μείνουν στάσιμοι όπως ο Αγιος Μάξιμος ο Ομολογητής! Πάτερ μου, δεν ρωτώ αν αυτά τα πράγματα είναι συμβατά με την Ορθόδοξη πίστη μας. Προφανώς και δεν είναι! Δεν νομίζετε, όμως, ότι δεν είναι καν σοβαρά;
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ
__________________________
Και ως να μην έφταναν τα πιο πάνω μας ζητάτε να δημοσιεύσουμε την επιστολή σας στην “Ορθόδοξη Μαρτυρία”! Αυτή και αν είναι “αλεπουδιά”! Γνωρίζετε πάρα πολύ καλά, παππούλη μου, ότι η “Ορθόδοξη Μαρτυρία” κυκλοφορεί για τριάντα τόσα χρόνια και δεν δημοσιεύει ΠΟΤΕ, όπως τα πλείστα άλλωστε θρησκευτικά περιοδικά, επιστολές. Δεν είναι δυνατόν να πιστεύατε ότι θα αλλάζαμε πρακτική μόνο και μόνον για να σας βολέψουμε! Αποκλείεται να είστε τόσο αφελής! Γιατί, λοιπόν, μας ζητήσατε να κάνουμε κάτι που γνωρίζατε ότι οπωσδΗποτε δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε; Για να αρνηθούμε και να μπορείτε στη συνέχεια να διαμαρτύρεστε ότι σας φιμώνουμε ή ότι σας καταδικάζουμε μονομερώς αναπολόγητο, κτπ.; Πάτερ μου! Είναι δυνατόν να μετέρχεστε τέτοιες μεθόδους; Αλλωστε όλες οι θέσεις της επιστολής σας απαντώνται προκαταβολικά με τα δεκάξη κείμενα που θα δημοσιεύθηκαν στο τελευταίο τεύχος της “Ορθόδοξης Μαρτυρίας”. Παρόλον ότι είναι γραμμένα από το Μάιο (όπως θα προσέξετε δεν υπάρχει καμιά αναφορά στον παπά-Κώστα Μπέη τον καθαιρετέο, επειδή δεν γνώριζα τίποτα ΤΟΤΕ για τη “φωτισμένη” ομηρική του μεταγλώττιση), απαντά σε όλες τις θέσεις των επιστολών σας. Αρα και από αυτή την άποψη δεν χρειάζεται να δημοσιευθεί η επιστολή σας. Αν, όμως, παρ’ ελπίδα, και μετά την επιστολή που σας στέλλω και αν και τα κείμενα της “Ορθόδοξης Μαρτυρίας” δεν απαντήσουν στις αντιρρήσεις σας και νομίζετε ότι έχετε να προσθέσετε κάτι ή εξακολουθείτε να θεωρείτε εαυτόν αδικημένο, δεν έχετε παρά να δημοσιεύσετε την επιστολή σας στο δικό σας έντυπο που εκδίδεται μάλιστα σε μηνιαία βάση! Σε κάθε περίπτωση μας χρωστάτε χάρη (και μεγάλη μάλιστα!) επειδή δεν δημοσιεύουμε την επιστολή σας! Μη θεωρήσετε υπερβολικό ή σαρκαστικό αυτό τον ισχυρισμό! Σας διαβεβαιώ ειλικρινά: Θα εκτεθείτε ανεπανόρθωτα, αν τη δημοσιεύσετε. Αν αμφιβάλλετε για του λόγου το αληθές δεν έχετε (παρά τις περί του αντιθέτου συμβουλές μας) να τη δημοσιεύσετε στο δικό σας έντυπο. Και ελπίζω ότι παράλληλα θα δημοσιεύσετε και το κείμενο για το “Νεοβαρλααμιτισμό”, που συνέταξαν κορυφαίοι Ορθόδοξοι θεολόγοι, για να δούμε “πόσα αππίδια χωρά” ο “αποφατικός” θεολογικός σάκκος σας.
Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΕΙ ΣΕ ΚΥΠΡΙΑΚΑ ΠΛΑΙΣΙΑ
_________________________
Η πρότασή σας να δημοσιευθεί το κείμενό σας στην “Ορθόδοξη Μαρτυρία” σας εξυπηρετεί αφάνταστα κατά το εξής: Η συζήτηση θα περιοριστεί στα Κυπριακά πλαίσια και σε όσους το στέλλουμε τιμής ένεκεν και στους λίγους συνδρομητές μας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Αλλά αυτό είναι το ζητούμενο; Αν η παρέμβαση του κ. Κουρούσιη πέτυχε απόλυτα το στόχο της οφείλεται, πέραν της ορθότητας των θέσεων που ανέπτυξε, και στη δημοσίευση του άρθρου του στον “Ορθόδοξο Τύπο”. Αρα γιατί να περιοριστεί το θέμα σε καθαρά Κυπριακά πλαίσια αφού η δημοσίευσή του σε Ελλαδικό έντυπο θα εκθέσει τις κακοδοξίες σας σε ασύγκριτα μεγαλύτερο πλήθος αναγνωστών; Επιπλέον! Αφού στον Ελλαδικό χώρο πραγματοποιούνται οι βαρλααμιτικοί νεωτερισμοί εξυπακούεται οίκοθεν ότι σε Ελλαδικό έντυπο είναι πιο ενδεδειγμένο να δημοσιευθούν. Αλλωστε ένα μεγάλο μέρος της επιστολής σας αφιερώνεται στις θέσεις του κ. Κουρούσιη που δημοσιεύθηκαν στον “Ορθόδοξο Τύπο”. Αρα βάσει ποιας λογικής η απάντηση στις θέσεις του κ. Κουρούσιη πρέπει να δημοσιευθεί στην “Ορθόδοξη Μαρτυρία” και όχι στον “Ορθόδοξο Τύπο”; Και οι αναγνώστες της “Ορθόδοξης Μαρτυρίας”; Θα ρωτήσετε. Σας υπόσχομαι, Γέροντά μου, με τον πιο υπεύθυνο και έντιμο τρόπο, ότι θα ενημερώνονται συνεχώς για τα “κατορθώματα” των Βαρλααμιτών, αλλά και για όσους Βαρλααμίτες (“ων πρώτος”, ελπίζω, “υμείς”) τυχόν αποκηρύξουν τις κακοδοξίες τους. Σκεφτείτε ακόμη και τούτο: Αν αντίθετα από την αείποτε πρακτική της “Ορθόδοξης Μαρτυρίας” πράττοντας δημοσιεύαμε την επιστολή σας, θα τη συνοδεύαμε, προφανώς, με δικά μας σχόλια τα οποία θα έλεγαν περίπου τα εξής: “Ο π. Δανιήλ Αεράκης μας έστειλε επιστολή στην οποία εκτός από διάφορες πλάνες που διατυπώνει αναφέρει και ορισμένα ορθά πράγματα τα οποία είναι παντελώς άσχετα με το θέμα που συζητούμε. Αρα η επιστολή του π. Δανιήλ δεν είναι μόνον κακόδοξη σε πολλά θέματα αλλά και σε πολλά άλλα άσχετη!” Νομίζετε ότι αυτό θα αποκαθιστούσε το κύρος σας στους αναγνώστες; Εκτός και αν πιστεύατε ότι θα σας παραχωρούσαμε τις στήλες της “Ορθόδοξης Μαρτυρίας” για να δημοσιεύσετε τις θέσεις σας χωρίς αντίλογο. Επιπλέον! Τις θέσεις του π. Μεταλληνού και του κ. Κουρούσιη τις απαντήσατε από τις στήλες του “Ιωάννη του Βαπτιστή” (το έντυπο που εκδίδετε). Γιατί δεν στείλατε απάντηση στον “Ορθόδοξο Τύπο” για την κριτική που σας άσκησαν; Επομένως γιατί δεν κάνετε το ίδιο με τα σχόλια της “Ορθόδοξης Μαρτυρίας”; Μη ξεχνάτε ότι δημοσίευσα, ήδη, στον “Ορθόδοξο Τύπο” την άποψη ότι υπάρχουν “Λατρευτικοί Βαρλααμίτες”. Κατέγραψα, επίσης, σε Ελλαδικά έντυπα, την άποψη ότι οι “Βαρλααμίτες” είναι μια δράκα άνθρωποι που διακατέχονται από νεωτεριστικό πνεύμα. Προς τι, επομένως, να περιορίσουμε το θέμα σε Κυπριακά πλαίσια; Για να μην εκτεθούν οι “Λατρευτικοί Βαρλααμίτες;
ΝΕΟΠΛΑΤΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΦΑΤΙΣΜΟ
____________________________
Και τώρα στο Βατερλώ ΣΑΣ! Η ουσία της πλάνης σας, Γέροντά μου, συνίσταται ότι συγχέετε την αποφατική θεολογία του Αγίου Μαξίμου και άλλων κορυφαίων Πατέρων της Εκκλησίας μας, με τον Νεοπλατωνισμό και τη θεολογία των Σούφι. Μεταξύ κτιστού και ακτίστου δεν υπάρχει, ασφαλώς, ομοιότης. Ο Θεός δεν περιορίζεται και δεν εξαντλείται και δεν ορίζεται εν απολύτω εννοία με την καταφατική ανθρώπινη γλώσσα. Κρίμα, όμως, που ο Αγιος Μάξιμος ο Ομολογητής έζησε τον 7ον και όχι τον 21ον αιώνα. Αν είχε την ευτυχία να ζει στις μέρες μας ο π. Θερμός θα του είχε κάνει λειτουργικό φροντιστήριο για να μπορεί, ο “αδαής”, να κατανοεί ορθά τη Θεία Λειτουργία. Και όχι μόνον αυτό! Εξαιτίας της “αποφατικής” θεολογίας σας, θα γλύτωνε τη γλώσσα και το δεξί του χέρι που οι Μονοθελήτες του έκοψαν για να μην ελέγχει τις κακοδοξίες τους. Αντί να εμμένει μέχρι τέλους να κηρύσσει με καταφατικούς όρους το θεανθρώπινο χαρακτήρα του θελήματος του Κυρίου θα έλεγε στους Μονοθελήτες: “Ξέρετε! Οι διακεκριμένοι “αποφατικοί” θεολόγοι παπά-Κώστας Μπέης ο “φωτισμένος” (που είναι γνώστης και της ομηρικής) και “ο μαθητής αυτού ον ηγάπα” π. Δανιήλ Αεράκης, με δίδαξαν ότι το κτιστό είναι τελείως διαφορετικό από το άκτιστο. Αρα γιατί να χάσω το χεράκι μου και τη γλώσσα μου μόνο και μόνο για να διατυπώσω με καταφατικούς θεολογικούς όρους το Θεανθρώπινο χαρακτήρα του θελήματος του Κυρίου; Αντιλαμβάνεστε, πάτερ μου, τι ασυναρτησίες διατυπώνετε; Χριστιανοί Ορθόδοξοι είμαστε! Οχι Νεοπλατωνικοί ή σούφι! Ο απρόσιτος Θεός απεκαλύφθη. Η αποφατική θεολογία του Αγίου Μαξίμου και των άλλων μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας δεν εξεπονήθη για να αρνηθεί την Αποκάλυψη, αλλά για να τονίσει το υπερβατό του Θεού και το πεπερασμένο του ανθρώπου. Αλλιώς δεν θα υφίσταντο μαρτύρια και διωγμούς οι Πατέρες για να διατυπώσουν με καταφατικούς όρους τη διδασκαλία της Εκκλησίας. Ξεχνάτε, άλλωστε, εσείς, που μια ζωή αναλύετε τις επιστολές του Αποστόλου Παύλου, ότι ο κορυφαίος των Αποστόλων μιλά για την “κατασκευήν του οίκου υπό τινός”; Αυτό δεν είναι καταφατική θεολογία; Και αφού εσείς αυτά τα γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα γιατί επιτρέψατε στον παπα-Κώστα το “φωτισμένο” και τον όποιο άλλο ομοιδεάτη του να σας παρασύρει με το ταχύρρυθμο “αποφατικό” του φροντιστήριο στις ατραπούς της κακοδοξίας; Αφού, λοιπόν, η θεολογία μπορεί να έχει καταφατικό χαρακτήρα το ίδιο μπορούν και τα λατρευτικά μας κείμενα, δεδομένου ότι οι περισσότεροι ύμνοι εκφράζουν ποιητικά τη δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας. Οπως υπάρχουν Βαρλααμίτες από θεολογικής σκοπιάς (Βαρλαάμ, Γρηγοράς, Ακίνδυνος), έτσι υπάρχουν και οι “Λατρευτικοί Βαρλααμίτες”. Ποιοι είναι αυτοί; ΑυτοΙ που θΕλουν να επιβΑλουν νοησιαρχΙα στη λατρεΙα της ΕκκλησΙας μας. Αυτοί που νομίζουν ότι ο θεωρητικός στοχασμός αναφορικά με τα κείμενα της λατρείας είναι που προέχει για τη συνειδητή συμμετοχή του πιστού στη λατρεία. Οχι η μετάνοια και η κατάνυξη για προσευχή. Γι’ αυτό, ακριβώς, ο όρος “Λατρευτικοί Βαρλααμίτες” είναι απολύτως δόκιμος. Συνοψίζω την αιρετική διάσταση τη προσέγγισής σας: Αποπειραθήκατε να αντικρούσετε την κατηγορία ότι υπάρχει “Λατρευτικός Βαρλααμιτισμός” παραθέτοντας ιστορικό της αίρεσης του Βαρλααμιτσιμού και πολλά άλλα τα οποία ΔΕΝ έχουν σχέση με το θέμα που συζητούμε. Και ως να μην έφτανε η παρεμβολή θέσεων άσχετων με το θέμα που συζητούμε, στην προσπάθειά σας να μιλήσετε για το Θεό ως το εντελώς επέκεινα (που είναι απόλυτα ορθή αντίληψη), συγχέετε την αποφατική θεολογία των Αγίων Πατέρων με τις δοξασίες των Νεοπλατωνικών και των σούφι. Μιλάμε, δηλαδή, για μεγάλο στραβοπάτημα, Γέροντά μου.
“ΔΕΝ ΧΑΛΩ ΚΑΡΔΙΕΣ"
_________________
Σε κάθε περίπτωση “εγώ δεν χαλώ καρδιές”, όπως συνήθιζε να λέγει ο μακαριστός Γέροντας Επιφάνιος. Αν, για οποιονδήποτε λόγο, δεν σας αναπαύει ο όρος “Λατρευτικοί Βαρλααμίτες”, δεν υπάρχει λόγος να ματώνει η καρδούλα σας άδικα. Μπορώ κάλλιστα εφεξής να χρησιμοποιώ τον όρο “Νεοβαρλααμίτες”, που υιοθέτησαν κορυφαίοι θεολόγοι, για να χαρακτηρίσουν τους κακόδοξους θιασώτες της “λειτουργικής αναγέννησης”. Κουβεντιάστε, λοιπόν, το θέμα με τους λοιπούς εν Βαρλααμιτισμώ αδελφούς σας, βρέστε τα μεταξύ σας, και αν καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι το “Νεοβαρλααμίτες” ή το σκέτο “Βαρλααμίτες” σας πάει καλύτερα, σας υπόσχομαι ότι θα σας “αναπαύσω” κατά την επιθυμία της καρδίας σας. Αρκεί το “Βαρλααμίτες” να μείνει στον όρο για όσους επιδιώκουν να επιβάλουν νοησιαρχία στη λατρεία της Εκκλησίας μας. Αλλωστε, όπως θα προσέξατε, στην παρούσα επιστολή μου, χρησιμοποιώ και τους τρείς όρους εναλλάξ: “Λατρευτικοί Βαρλααμίτες”, “Νεοβαρλααμίτες” και “Βαρλααμίτες”.
ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΕΙΤΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΡΙΝ ΕΚΤΕΘΕΙΤΕ
__________________________
Προσεύχομαι θερμά να σας φωτίσει ο Θεός να αφιππεύσετε από το άρμα του εριστικού και σαρκαστικού πνεύματος που σας διακατέχει και στο οποίο αναφέρθηκε πρόσφατα και ο π. Βασίλειος Βολουδάκης στον “Ορθόδοξο Τύπο”. Σας παρακαλώ θερμά: Αφήστε κατά μέρος την “αποφατική” θεολογία και τους σαρκασμούς και συμβουλευτείτε κάποιο που ξέρει πέντε πράγματα από θεολογία πριν δημοσιεύσετε τις ασυναρτησίες της επιστολής σας. Υπάρχουν πολλοί κληρικοί πνευματικά παιδιά του μακαριστού Γέροντα Επιφάνιου (και όχι μόνον) που μπορούν να σας εξηγήσουν εν εκτάσει τους λόγους που οι κακοδοξίες που προβάλλετε στην αλλοπρόσαλλη και κυριολεκτικά κακόδοξη επιστολή σας θα σας εκθέσουν και μάλιστα ανεπανόρθωτα. Γιατί δεν συζητάτε το θέμα με το Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Νικοπόλεως κ. Μελέτιο, το Γέροντα της Κεχαριτωμένης π. Σπυρίδωνα, τον π. Αμβρόσιο, τον κατά σάρκα αδελφό σας Αρχιμανδρίτη Νικόδημο, τον Μητροπολίτη Νέας Σμύρνης, τον π. Ησύχιο, τον Σεβασμιότατο Ναυπάκτου, τον π. Σαράντη Σαράντο, τον π. Ιωάννη Φωτόπουλο, τον π. Λάμπρο Φωτόπουλο ή τέλος πάντων κάποιον που εσείς εμπιστεύεστε, για να σας υποδείξουν τη μεγάλη θεολογική γκάφα των γραφομένων σας; Γέροντα μου! Προσέξτε! Θα πέσετε σε μεγάλο κρημνό το βάθος του οποίου προφανώς δεν συνειδητοποιείτε. Χάριν του πνευματικού συνδέσμου μου προς τον κατά σάρκαν αδελφόν σας (τον οποίο όλα τα πνευματικά παιδιά του π. Επιφανίου τιμούν βαθύτατα), αλλά και χάριν του π. Αμβρόσιου και του Γέροντα της Κεχαριτωμένης Σπυρίδωνα στους οποίους υποσχέθηκα να σας χειριστώ με επιείκεια, θα αποφύγω τον πειρασμό να σας παραλάβω κανονικά σ’ αυτή την επιστολή. Θα κρατήσω, μάλιστα, τουλάχιστον για την ώρα, την αλληλογραφία μας μακρυά από τα φώτα της δημοσιότητας. Θα αναμένω νέα σας επιστολή. Προσδοκώ ότι θα αποκηρύξετε τις πλάνες που διατυπώσατε. Ευελπιστώ ότι από προσκείμενος των “Λατρευτικών Βαρλααμιτών” θα καταστείτε δεινός και συστηματικός τους πολέμιος. Αν, όμως, παρά την καλή μου διάθεση να κλείσουμε το θέμα όσο γίνεται πιο αθόρυβα, επιλέξετε να διαβείτε το Ρουβίκωνα, και δημοσιεύσετε την επιστολή, παρακαλώ μην έχετε ψευδαισθήσεις: Θα ρίξετε εαυτόν όχι απλά στο λάκκο των λεόντων, αλλά στη σπηλιά της ύαινας! Τίμια και παστρικά πράγματα. Αν κηρύξετε δημόσια “γυμνή τη κεφαλή” αιρέσεις κάθε επιείκεια απέναντί σας θα καταστεί εντελώς αδιανόητη.
ΕΚΤΕΝΩΣ ΔΕΟΜΕΝΟΙ
____________________
Προσεύχομαι ακατάπαυστα να σας φωτίσει ο Θεός να κάνετε την καλή υποχώρηση. Τη χριστιανική υποχώρηση. Να αποστείτε από τις Βαρλααμιτικές κακοδοξίες. Να διαχωρίσετε τη θέση σας από τους νεωτεριστές. Σας παρακαλώ, όμως, μη στηριχτείτε στις αμαρτωλές προσευχές μου. Αν ήξερα να προσεύχομαι θα είχα κάνει προκοπή. Γι’ αυτό σας παρακαλώ προσευχηθείτε, ΕΣΕΙΣ, θερμά. Μιλείστε με ανθρώπους που ξέρουν και μπορούν να σας καθοδηγήσουν σωστά. Πληροφορηθείτε τις διαφορές της αποφατικής θεολογίας των Αγίων Πατέρων με το μυστικισμό των σούφι και των νεοπλατωνικών δοξασιών. Σας διαβεβαιώ! Δεν χρειάζεται πολλή μελέτη για να αντιληφθείτε τις πλάνες σας. Ενα βιβλίο δογματικής αν ανοίξετε, μια θρησκευτική εγκυκλοπαίδεια αν συμβουλευτείτε, στις σχετικές ιστοσελίδες στο διαδίκτυο αν καταφύγετε, θα διαπιστώσετε ότι αυτά που μας γράψατε, κατά την αγοραία έκφραση, είναι “μπαρούφες”. Η ... “αποφατική” σας ανάλυση είναι με τον επιεικέστερο δυνατό χαρακτηρισμό αφελής. Στην ουσία της, όμως, είναι κακόδοξη.
“ΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙ ΘΕΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ”
________________________
Π. Δανιήλ! Θα μου κάνετε μια μικρή “τοσοδούλα” χάρη; Αλλωστε μου χρωστάτε μια χάρη. Ηδη σας υποσχέθηκα ότι, αν δεν θέλετε να σας αποκαλώ “Λατρευτικούς Βαρλααμίτες”, μπορώ κάλλιστα να σας αποκαλώ “Νεοβαρλααμίτες” ή “Βαρλααμίτες”. Κάντε μου, λοιπόν, και εσείς μια χάρη σε ανταπόδοση! Αν επιλέξετε τη συνέχιση του διαλόγου, σας παρακαλώ θερμά, μη με ξαναταξιδέψετε με το τραίνο-βολίδα Οσάκας-Τόκυο ή Παρισίων-Κυανής Ακτής στο Σινά ή στο Θαβώρ. Παππούλη μου! Δεν είμαι για τέτοια ο δυστυχής. Μακάρι να ήξερα να ψελλίζω τα νηπιώδη. Θα διερωτηθείτε, ίσως, αφού συνειδητοποιώ ότι δεν ξέρω να ψελλίζω τα νηπιώδη γιατί ελέγχω τις κακοδοξίες σας; Από λίγο φιλότιμο, Γέροντά μου. Κουράστηκα ψυχικά αφ’ ενός μεν να παρακολουθώ τους “γνωστούς ύποπτους”, μια δράκα Βαρλααμίτες και άλλους αδίστακτους νεωτεριστές και οικουμενιστές, να προσπαθούν να αλλάξουν την πίστη μας και από την άλλη να υπάρχει τόση απάθεια και αδιαφορία για τους νεωτερισμούς που επιχειρούν να εισαγάγουν.
ΚΑΤΑΙΓΙΣΜΟΣ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΤΕΡΙΣΜΩΝ
_______________________
“Επιλείψει γαρ με ο χρόνος διηγούμενον” τους νεωτερισμούς και τις αιρέσεις που γίνεται ανίερη προσπάθεια να εισαχθούν στην Εκκλησία: Τίποτα δεν θέλουν να αφήσουν όρθιο οι νεωτεριστές. Βλαστημούν την Παναγία και τους Αγίους. Ποδοπατούν την Παράδοση της Εκκλησίας. Ζητούν χειροτονία γυναικών, χειροτονία εγγάμων επισκόπων, κατάργηση του ράσου, δεύτερο γάμο κληρικών, βλασφημούν το αειπάρθενο της Θεοτόκου, απαξιώνουν τη “Φιλοκαλία”, “διορθώνουν” τους Αγίους, εκφράζονται με περιφρονητική σκαιότητα για την Παλαιά Διαθήκη, υιοθετούν την εκκλησιολογία του Σμέμαν, επιδιώκουν να εισαγάγουν το μεταθετό στο καταστατικό της Εκκλησίας της Κύπρου, διαμφισβητούν την ικανότητα των ψαλμών να μιλούν στην ψυχή του σύγχρονου ανθρώπου, επιζητούν να τελείται με κάθε είδους υλικά η Θεία Λειτουργία, εισάγουν σε ορθόδοξο έδαφος τη “Βαπτισματική θεολογία”, τη θεολογία των “αδελφών Εκκλησιών”, τη “θεωρία των κλάδων”, την εκκλησιολογία της Ραβέννας και της Ελούντας. Προσπαθούν επίμονα να αναβιώσουν την αίρεση του εθνοφυλετισμού, του πανσλαβισμού, του πανρωσισμού, της Αμερικανικής Ορθοδοξίας και της Κυπριακής Ορθοδοξίας (μάλιστα! Υπάρχουν θιασώτες και της τελευταίας). Καταπατούν τους κανόνες που απαγορεύουν τις συμπροσευχές με αιρετικούς και αλλόθρησκους και προσπαθούν, μάλιστα, να κατοχυρώσουν θεολογικά την αντικανονική τους πρακτική και τόσα άλλα, “άτινα εάν γράφηται καθ’ εν, ουδέ αυτόν οίμαι τον κόσμον χωρήσαι τα γραφόμενα βιβλία.”
“ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ ΤΟΥΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ”
______________________
Μπορώ να σας υποβάλω, Γέροντά μου, μια απλή ερώτηση: Γιατί παρατηρείται αυτή η λύσσα επιβολής αιρέσεων και εισαγωγής νεωτερισμών; Γιατί τώρα θυμήθηκαν να τα αλλάξουν όλα; Ο π. Παίσιος μου είπε χαρακτηριστικά όταν τον ρώτησα για τις αλλαγές που ήθελαν κάποιοι να εισαγάγουν στην Εκκλησία προ εικοσαετίας περίπου: “Αυτοί που επιδιώκουν νεωτερισμούς στην Εκκλησία από τον εγωισμό τους το κάνουν”. Βγήκε ΠΟΤΕ, πάτερ μου, τίποτα καλό από τον εγωισμό; Γιατί άραγε (για να περιοριστούμε μόνο στην αναφορά σε σύγχρονους Αγίους), οι Αγιοι Νεκτάριος, Νικόλαος Πλανάς, Αχρίδος Νικόλαος, Αρχιεπίσκοπος Λουκάς, Ανθιμος και οι Γέροντες Παίσιος, Τύχωνας, Επιφάνιος, Πορφύριος, Ιωήλ Γιαννακόπουλος, Ηλίας Παναγουλάκης, Φιλόθεος Ζερβάκος, Ιάκωβος Τσαλίκης, Εφραίμ Κατουνακιώτης, Σωφρόνιος Σαχάρωφ, Γερβάσιος Παρασκευόπουλος, Ενώχ Αγιορείτης, Κλεόπας Ηλίε, Μαδαγασκάρης Νεκτάριος, Αμφιλόχιος Μακρής και τόσοι άλλοι δεν επεδίωξαν να επιφέρουν αλλαγές; Δεν είχαν αυτοί οι Αγιοι άνθρωποι ποιμαντική έγνοια για τη σωτηρία του ποιμνίου τους; Γιατί προέκριναν, ότι ΜΟΝΟΝ η αγιότητα είναι η απάντηση στις ανησυχίες των ανθρώπων, όπως τόσο εύγλωττα το διατυπώνει ο π. Ιουστίνος Πόποβιτς (στο βιβλίο του “Ανθρωπος και Θεάνθρωπος”), και όχι η επιβολή νεωτερισμών; Μήπως είμεθα σοφότεροι ή αγιότεροι των Αγίων; Εκείνους δεν τους εμπόδισε σε τίποτα η Ιερά Παράδοση να αγιάσουν. Εμάς γιατί μας ενοχλεί; Γιατί θέλουμε να επιβάλουμε νεωτερισμούς και μάλιστα νεωτερισμούς που το ποίμνιο της Εκκλησίας (κλήρος και λαός) απορρίπτει και αποστρέφεται; Γιατί δεν θέλουμε να πατήσουμε “την πεπατημένη οδό” των Αγίων; Γιατί επιδιώκουμε να ακολουθήσουμε δικά μας επισφαλή μονοπάτια; Γιατί, αντί να αγωνιστούμε να αλλάξουμε τα πάθη μας, θέλουμε να αλλάξουμε το φρόνημα και τους θεσμούς της Εκκλησίας; Δεν σας κάνει εντύπωση ότι δεν υπάρχει ούτε ένας νεωτεριστής στην Ιστορία της Εκκλησίας και ότι όλοι οι Αγιοι πολεμούσαν τους νεωτερισμούς; Και όμως! Μια μικρή ομάδα νεωτεριστών προσπαθεί να φέρει τα πάνω-κάτω. Και εσείς, Γέροντά μου; Σε ορισμένα συμπαρατάσσεστε μαζί τους, ενώ σε άλλα αρνείστε να τους καταδικάσετε!
ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΡΙΖΕΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ ΤΩΝ ΝΕΩΤΕΡΙΣΤΩΝ
______________________
Θα αντιτείνετε, ίσως, ότι δεν συμμερίζεστε τις πιο πάνω αιρέσεις και τους νεωτερισμούς. Το γνωρίζω αυτό, πάτερ μου. Και εναντίον του Οικουμενισμού προμαχείτε και εναντίον αντικανονικών καταστάσεων, για δεκαετίες, μάχεσθε. Οντως, λοιπόν! Τουλάχιστον τους περισσότερους από τους πιο πάνω νεωτερισμούς δεν τους υιοθετείτε. Αλλά μη νομίζετε ότι αυτό, ισχύει για σας αποκλειστικά. Δεν υπάρχουν δύο έστω “Λατρευτικοί Βαρλααμίτες”, οικουμενιστές ή νεωτεριστές που να συμφωνούν μεταξύ τους σε όλα. Ο λόγος; Εχουν εκπροτεσταντισμένη συνείδηση που τους δίνει το “δικαίωμα” να πιστεύουν επιλεκτικά, ό,τι θέλουν και να ερμηνεύουν τη Γραφή και την Παράδοση κατά το δοκούν. Σε κάθε περίπτωση σας παρεκάλεσα (ΚΑΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΩ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ) να μας απαντήσετε αν υιοθετείτε τις συγκεκριμένες αιρέσεις και τους νεωτερισμούς που προβάλλουν οι “Λατρευτικοί Βαρλααμίτες”. Και εσείς; Επιλέξατε να ασκήσετε το “δικαίωμα” να μη δώσετε ομολογία πίστεως. Μη διαμαρτύρεστε, επομένως, επειδή το όνομά σας έχει περιληφθεί στον κατάλογο των Βαρλααμιτών. Σε τελευταία ανάλυση, αντί να με ρωτάτε γιατί ελέγχω τις κακοδοξίες σας, θα έπρεπε να απευθύνετε στον εαυτό σας το ακόλουθο ερώτημα: Γιατί γράφω ή σεκοντάρω ή ανέχομαι τόσο χονδροειδείς κακοδοξίες, ώστε επέτρεψε ο Θεός να ελέγχομαι από την αμαρτωλή, αδόκιμη και αθεολόγητη γραφίδα του Παναγιώτη;! Αυτό είναι το πραγματικό ερώτημα που έπρεπε να σας απασχολεί.
ΠΑΠΑ-ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΕΗΣ Ο ΚΑΘΑΙΡΕΤΕΟΣ
_________________
Την ώρα που ετοιμαζόμουν να σας αποστείλω την ηλεκτρονική αυτή επιστολή έπεσε στα χέρια μου, πολύ καθυστερημένα, το γνωστό παραδοσιακό περιοδικό “Παραταθήκη” (τεύχος 66). Στις σελίδες 13-17 διάβασα (και έφριξα κυριολεκτικά!) άρθρο που επιγράφεται “[Παπα] Κώστας Μπέης - Προκαλεί με τον συγκρητισμό του”. Παραθέτω αποσπάσματα του σχετικού άρθρου της “Παρακαταθήκης”, που επιγράφεται “Παπα-Κώστας Μπέης - Προκαλεί με το συγκρητισμο του”: “Οσα ακολουθούν παρακαλούμε πολύ να κινήσουν την προσοχή του Σεβ. Μητροπολίτου Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Μελέτιου, ο οποίος χειροτόνησε τον π. Κώστα - Μπέη και τον έχει στην Μητρόπολή του. Ο Σεβασμιώτατος είναι συγχρόνως και Πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής επί των αιρέσεων. Αρα είναι ο καθ’ ύλην αρμόδιος για την περίπτωση που καταγγέλουμε. Οταν πριν πέντε περίπου χρόνια φίλος μας πληροφόρησε ότι ο π. Κώστας Μπέης Καθηγητής της Νομικής Σχολής Αθηνών και αρθρογράφος της εφημερίδος “Ελευθεροτυπία” χειροτονήθηκε ιερεύς δεν το πιστέψαμε. Είπαμε ότι μάλλον θα επρόκειτο για συνωνυμία. Μετά, που είδαμε ότι δεν ήταν συνωνυμία είπαμε “δόξα τω Θεώ” που ο Καθηγητής Κώστας Μπέης μετενόησε για όσα μέχρι τότε υπεστήριζε και μάλιστα έγινε και ιερεύς! Ομως διαπιστώνουμε ότι δυστυχώς διαψευσθήκαμε οικτρά. Ο Καθηγητής Κώστας Μπέης τώρα κάνει μεγαλύτερη ζημιά στις ψυχές διότι είναι και ορθόδοξος Κληρικός. Τον κ. Μπέη δεν τον γνωρίζουμε. Αφορμή για όσα γράφουμε εδώ - χωρίς φόβο και πάθος-είναι μόνον από αγάπη και πόνο για την Εκκλησία την οποία τραυματίζουν πιστεύματα και συμπεριφορές σαν αυτές του κ. Κώστα Μπέη. Αφορμή, για όσα γράφουμε εδώ, μας έδωσε μια πρόσκληση που έφθασε στα χέρια μας σταλμένη από την εν Αθήναις “Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία”. Η πρόσκληση καλούσε σε Θεία Λειτουργία την οποία θα τελούσε ο π. Κώστας Μπέης. Διαβάσαμε το κείμενο της Θείας Λειτουργίας, που επισυναπτόταν στην πρόσκληση. Ο κ. Μπέης “άλλαξε τα φώτα” στη γνωστή Θεία Λειτουργία του Ιερού Χρυσοστόμου και έφτιαξε μια νέα δική του (επειδή προφανώς δεν τον ικανοποιούσε η του Ιερού Χρυσοστόμου!). Προσέθεσε ακόμη και από τον Πλάτωνα και τον Ομηρο αποσπάσματα, πράγμα που ουδέποτε έπραξαν οι άγιοι. Με αυτή τη λογική θα μπορούσε να βρει κανείς ακόμη και από τον Κομφούκιο ή - γιατί όχι και από τον Μαρξ- χωρία, που να εκφράζουν ιδέες και αξίες με τις οποίες θα συμφωνούσε και να τα ενσωματώσει στην κομμένη στα μέτρα του “Θεία Λειτουργία”. Ο κ. Κώστας Μπέης είναι, λοιπόν, ο τέταρτος μετά τον Αδελφόθεο Ιάκωβο, τον Μέγα Βασίλειο και τον ιερό Χρυσόστομο “συνθέτης” Θείας Λειτουργίας. Με αυτό το περιστατικό ψάχνοντας βρήκαμε και άλλα χειρότερα, που αποδεικνύουν ότι ο κ. Κώστας Μπέης δεν απεκήρυξε τις προηγούμενες ιδέες του. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από τη συμπερίληψη στην προσωπική ιστοσελίδα του και των παλαιών άρθρων του στην εφημ. Ελευθεροτυπία”. Ας σημειωθεί ότι ο κ. Κώστας Μπέης παρουσιάζεται σε εκφάνσεις του δημόσιου βίου χωρίς να δείχνει την ιερατική του ιδιότητα. Ετσι ούτε χαρακτηριστικά του Ορθόδοξου κληρικού φέρει (ράσο, γένεια, καλυμαύχι), ούτε προτάσσει του ονόματός του το ιερεύς, πρεσβύτερος κοκ.. Πληροφορούμεθα, επίσης, ότι η σύζυγός του (πρεσβυτέρα τώρα) είναι προτεστάντισσσα, η οποία δεν έχει γίνει Ορθόδοξη. Αυτό και μόνον σύμφωνα με τους ιερούς κανόνες θα αποτελούσε κώλυμα ιερωσύνης. Αραγε μεταδίδει την Ορθόδοξη Θεία Κοινωνία στην προτεστάντισσα πρεσβυτέρα του;” “Παρακαταθήκη”, Τεύχος 66, σσ. 13-14).
“...BUT FOR WALES, RICHARD!...”
_______________________
Γιατί χειροτονήθηκε αυτός ο κύριος; Είχε τις προυποθέσεις να χειροτονηθεί; Για ποιο λόγο κυκλοφορεί χωρίς ράσα και γένεια; Για να πλησιάσει τους νέους και τους φέρει στην Εκκλησία; Ετσι όπως κάνει με τη μεταγλώττιση της Θείας Λειτουργίας; Πώς εσείς ο λαλίστατος κατά πάντων και πασών είστε αφωνότερος ιχθύος για τη βεβήλωση της θείας λειτουργίας που έκανε ο αχαρακτήριστος αυτός κληρικός; Ακόμη χειρότερα! Γιατί χαρακτηρίσατε αυτόν τον καθαιρετέο κληρικό “φωτισμένο”; Χάριν αυτού του ανθρώπου “βγήκατε στο κλαρί” του “Λατρευτικού Βαρλααμιτισμού”; Δεν ξέρω αν διαβάσατε το δραματικό έργο του Ρόμπερντ Μπολτ - “Aνθρωπος για κάθε εποχή”. Αναφέρεται στη ζωή και το τέλος του Τόμας Μουρ. Την τελευταία μέρα της δίκης του κάποιος ψευδομάρτυρας κατέθεσε συκοφαντικά εναντίον του. Ο Τόμας Μουρ παρατήρησε ότι ο ψευδομάρτυρας έφερε τα διακριτικά του Aρχιγραμματέα της Ουαλλίας (τα τριάκοντα αργύρια της προδοσίας του) και του είπε: “Ο Χριστός είπε ότι αν είναι να χάσουμε την ψυχή μας δεν αξίζει να κερδίσουμε όλο τον κόσμο. Αλλά να χάσεις την ψυχή σου για την Ουαλλία;” Θα μου επιτρέψετε να μεταφέρω κατ’ αναλογίαν τα λόγια του Τόμας Μουρ στην Πανασιολογιότητά σας. Δεν υπάρχει κανείς που να αξίζει να τον σεκοντάρουμε για να προωθήσει το αιρετικό του φρόνημα. Αλλά, Γέροντά μου! Για χατήρι του παπά-Κώστα Μπέη του “φωτισμένου”, κολυμπάτε στα βορβόνερα του Βαρλααμιτισμού;
ΠΕΝΤΕ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
________________
Πάτερ Δανιήλ! Μπροστά σας, ανοίγονται πέντε επιλογές:
Η πρώτη είναι η μόνη ενδεδειγμένη. Η κατά Θεόν! Βάλτε μετάνοια στην εικόνα του Χριστού, της Παναγίας, του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά και του Αγίου Φιλόθεου Κόκκινου. Πέστε ένα “ευλόγησον” στους χριστιανούς που τους ταράξατε τη συνείδηση με τους παπα-Κωστάκειους “αποφατισμούς” σας. Καταδικάστε ρητά, κατηγορηματικά και ονομαστικά τους Βαρλααμίτες, καθώς και τις αιρέσεις που διατυπώνουν και εξαγορευτείτε στον πνευματικό σας, με συντριβή καρδίας, το κακό που προξενήσατε στην Εκκλησία. Θα προσέθετα και τούτο: Κάνετε μήνυση στη Σύνοδο κατά του παπα-Κώστα Μπέη του καθαιρετέου, τον οποίο ατυχέστατα αποκαλέσατε “φωτισμένο”, προσβάλλοντας βάναυσα την ορθόδοξη συνείδηση των πιστών. Μη διστάσετε σας παρακαλώ να τον καταγγείλετε αρμοδίως για όσα άνομα λέγει, γράφει και ενεργεί κατά της άμωμης μας πίστης. Αυτή θα είναι η καλύτερη απόδειξη του διαχωρισμού της ευθύνης σας και της αληθινής μεταμέλειάς σας από τις κακοδοξίες των “Λατρευτικών Βαρλααμιτών”.
Δεύτερη επιλογή: Να το ρίξετε στις “αλεπουδιές” και στις υπεκφυγές. Να αρχίσετε να διαρρηγνύετε τα ιμάτιά σας για το ύφος της επιστολής μου για να αποφύγετε να διορθώσετε τα λάθη σας, να ανακαλέσετε τις πλάνες σας και να αποφύγετε να καταδικάσετε ρητά, κατηγορηματικά και ονομαστικά τις αιρέσεις και τους εκπροσώπους του Βαρλααμιτισμού. Κουτοπόνηρη επιλογή που δεν θα σας οδηγήσει πουθενά! Αντίθετα θα σας εκθέσει ακόμη πιο σοβαρά. Την χρησιμοποιήσατε ήδη και στις επιστολές που μας στείλατε. Προφανώς χωρίς θετικό αποτέλεσμα.
Τρίτη επιλογή: Η δημοσίευση της επιστολής με το “αποφατικό” περιεχόμενο. Γι’ αυτήν την επιλογή, όμως, είπαμε ήδη τα δέοντα. Τα συνοψίζω: Αν επιπέσετε “ως μονιός άγριος στον αμπελώνα του Κυρίου” δεν θα έχω καμία άλλη επιλογή εκτός από το να σας ελέγξω με τη δέουσα γλώσσα δημόσια.
Τέταρτη επιλογή: Η σιωπή. Σιωπή κατά Θεόν, επειδή αποφασίσατε να καταθέσετε τα όπλα του Βαρλααμιτισμού; Μακάρι! Σιωπή “άχρι καιρού”, “εκ του πονηρού”, επειδή θα την προκρίνετε ως την καλύτερη μέθοδο άμυνας; Ελπίζω πως όχι!
Και η πέμπτη επιλογή: Να συνεχισθεί πόλεμος χαρακωμάτων με δημοσιεύματα στον “Ιωάννη το Βαπτιστή”, στην “Ορθόδοξη Μαρτυρία” στον “Ορθόδοξο Τύπο” και σε ορισμένα άλλα έντυπα που έχω υπόψη να μεταφέρω τη συζήτηση. Παράλληλοι διάλογοι με άμεσες ή έμμεσες αναφορές στο θέμα, που θα συνεχιστούν επ’ αόριστον ή μάλλον εφ’ όσον το επιτρέψει ο Θεός.
Η πρωτοβουλία των κινήσεων βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια σας. Οπως γνωρίζετε δεν είμαι καθόλου απρόβλεπτος. Εκ μέρους μου δεν θα υπάρξει καμία απολύτως έκπληξη. Σας υπόσχομαι ότι θα αντιδράσω ανάλογα με τον τρόπο με τον οποίο θα δράσετε. Αν ενεργήσετε κατά Θεόν θα θέσω αμέσως τέρμα στη συζήτηση. Αν, όμως, διαβείτε τον Ρουβίκωνα θα υποστείτε τις οδυνηρές συνέπειες.
Μια τελευταία παράκληση! Σας παρακαλώ θερμά: Μη θεωρήσετε το χιουμοριστικό ύφος της επιστολής μου κακόβουλο. Το έρριξα στο χιούμορ για να αποφύγω τους βαρείς χαρακτηρισμούς. Στην πραγματικότητα, όμως, ούτε η διατύπωση αιρέσεων, ούτε ο ετσιθελισμός επιβολής νεωτερισμών στην Εκκλησία προσφέρονται για αστεία.
Με βαθειά οδύνη για τις θέσεις σας, αγάπη και σεβασμό,
Παναγιώτης Τελεβάντος
Κυριακή, 18 Απριλίου 2010
Ο π. ΔΑΝΙΗΛ ΑΕΡΑΚΗΣ, Ο ΧΑΤΖΑΒΑΤΗΣ, Η ΜΑΡΙΑ ΑΝΤΟΥΑΝΕΤΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΕΦΑΝΤΕΣ
Ο π. ΔΑΝΙΗΛ ΑΕΡΑΚΗΣ, Ο ΧΑΤΖΑΒΑΤΗΣ,
Η ΜΑΡΙΑ ΑΝΤΟΥΑΝΕΤΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΕΦΑΝΤΕΣ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
Στο πρόσφατο τεύχος του περιοδικού “Ιωάννης ο Βαπτιστής” ο π. Δανιήλ Αεράκης παραθέτει κείμενο που επιγράφει “Αναγκαίες διευκρινήσεις”, στο οποίο διαμαρτύρεται επειδή ο “Ορθόδοξος Τύπος” τον απεκάλεσε αθεολόγητο (που είναι!), αποστάτη της ορθοδόξου πίστεως (που είναι!) και Νεοβαρλααμίτη (που είναι!).
ΣΧΙΖΕΙ ΤΑ ΙΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΩΣ ΚΑΙΑΦΑΣ
Ο π. Δανιήλ σχίζει τα ιμάτιά του ως άλλος Καιάφας και προσποιείται ότι δεν έγραψε τίποτα κακόδοξο στις χιλιάδες σελίδες που εξέδωσε ή τις χίλιες ομιλίες που έκανε! Πρόκειται για αφέλεια ή για κουτοπονηρία; Δηλαδή - απλά υπέγραψε - δεν διάβασε την επιστολή που μου έστειλε στην οποία συγχύζει την ορθόδοξη ησυχαστική θεολογία με τον αποφατισμό των Νεοπλατωνικών και των σούφι; Σε κάθε περίπτωση υπέγραψε και δημοσίευσε την κακόδοξη επιστολή. Είναι επομένως απολύτως υπεύθυνος για το κακόδοξό της περιεχόμενο. Ας σταματήσει, λοιπόν, να “ποιεί την νήσσαν” επειδή ουδείς πείθεται με τους κλαυθμηρισμούς του.
ΕΜΜΟΝΗ ΣΤΗΝ “ΑΠΟΦΑΤΙΚΗ” ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ!
Και συμπληρώνει: “Για τον Βαρλααμισμό - την εποχή του Γρηγορίου Παλαμά- έγραψα εκτενώς στο τεύχος του Ιωάννη του Βαπτιστή του Οκτωβρίου του 2009). (Και επειδή, δηλαδή, έγραψε κάτι έγινε! Ούτε που συνειδητοποιεί ότι αυτά που έγραψε είναι που τον καθιστούν Νεοβαρλααμίτη!). “Αν”, συνεχίζει, “δύο πρόσωπα στην Ελλάδα” (δύο πρόσωπα λες και μιλά για “κάποιο Τελεβάντο” και για “κάποιο Παπαδόπουλο” και όχι για τους κορυφαίους ορθόδοξους θεολόγους π. Θεόδωρο Ζήση και π. Σαράντη Σαράντο) έγιναν “αιρεσιοπλάστες” (και γλωσσοπλάστης ο παππούλης!) και κατασκεύασαν τον όρο Νεοβαρλααμισμός αυτό είναι πλέον θέμα της Συνοδικής Επιτροπής επί των αιρέσεων”!!! (“promise or a threat?”). Σε κάθε περίπτωση η Σύνοδος - και όχι απλά Συνοδική επιτροπή - πήρε ήδη σαφή απόφαση την οποία ο Νικοπόλεως και οι άλλοι Νεοβαρλααμίτες έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους και έτσι κατέστησαν εαυτούς διπλά αναπολόγητους: Και για το “Νεοβαρλααμισμό” και για την ανυπακοή στις αποφάσεις της Συνόδου.
ΠΕΡΙ ΕΛΕΦΑΝΤΩΝ
Και προχωρεί απτόητος: “Το να καλούμαι από τη θρησκευτική εφημερίδα (εννοεί τον “Ορθόδοξο Τύπο”) να αποδείξω εμπράκτως ότι δεν είμαι κακόδοξος είναι σαν να καλούμαι να αποδείξω ότι δεν είμαι.. ελέφαντας”. Δεν γνωρίζω την άποψη του “Ορθόδοξου Τύπου” επί του θέματος αλλά εγώ θα παρακαλούσα θερμά τον Πανοσιολογιότατο να αντιληφθεί ότι πρέπει να ενεργήσει ακριβώς όπως οι ελέφαντες. Και εξηγούμαι: Οι ελέφαντες όταν αντιληφθούν ότι το τέλος τους πλησιάζει οδηγούν τα βήματά τους στο “νεκροταφείο” των ελεφάντων. Ο π. Δανιήλ παρακαλείται θερμά να πράξει το ίδιο. Τώρα που αντελήφθη ότι η θεολογική του επάρκεια έχει καταρρακωθεί είναι καιρός να οδηγήσει τα βήματά του στο νεκροταφείο των αιρέσεων για να αποτινάξει στον Καιάδα της κακοδοξίας το Νεοβαρλααμικό φρόνημα που ενστερνίστηκε και να επιστρέψει μετανοημένος στην ορθή πίστη και να αφήσει κατά μέρος τους θεολογικούς λεονταρισμούς του Χατζαβάτη για αξιολόγηση του Νεοβαρλααμισμού από τη συνοδική επιτροπή.
ΘΛΙΨΗ ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΑ ΩΣ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ!!!
Στο ίδιο κείμενο ο π. Δανιήλ εκφράζει τη λύπη του επειδή ανάγκασα “την Αυτοκέφαλο Εκκλησία της Κύπρου να με καταγγείλη και να με καταδικάση (10 Μαρτίου 2010) και για άλλες ενέργειές μου”. Καταρχήν πόσο λυπήθηκε γι’ αυτό; Ενα από τα δέκα; Δύο από τα δέκα; Εννιά από τα δέκα ή έντεκα από τα δέκα; Εχει και η υποκρισία τα όριά της, παππούλη μου!. Αν οι υποκρισίες σας ηδονίζουν εμένα μου προκαλούν εμετική αηδία. Εγώ πάντως δεν λυπήθηκα καθόλου επειδή η Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος καταδίκασε τους Νεοβαρλααμίτες και έδωσε σαφείς εντολές να σταματήσουν το ανόσιο έργο τους. “Χάρηκα χαράν μεγάλη” επειδή καταδικάστηκε ο Νεοβαρλααμισμός και αναμένω με μεγάλη ανυπομονησία πότε θα τον καταδικάσει και η Σύνοδος της Ιεραρχίας. Αυτό δα έλειπε! Να λυπάμαι επειδή καταδικάζονται οι αιρετικοί και οι κακοδοξίες τους!
ΚΑΤΑΓΓΕΛΘΗΚΑ ΔΙΟΤΙ ΠΟΛΕΜΩ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ!
ΟΧΙ ΤΟΝ ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΣΜΟ!
Προπαντός! Προσποιείται ο π. Δανιήλ ότι δεν αντελήφθηκε ότι η καταγγελία της Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου αφορά ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ τις θέσεις που εκφράζω για τον Οικουμενισμό. Οχι το Νεοβαρλααμισμό! Ούτε ως άνθρωπο, ούτε ως θεολόγο, ούτε ως κληρικό τον τιμά η διατύπωση τόσο απροκάλυπων ψευδών.
“ΛΕΥΚΑΝΘΗΚΑ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ”
Διαμαρτύρεται ακόμη επειδή λευκάνθηκε στην υπηρεσία της Εκκλησίας και δεν βρίσκεται στο απυρόβλητο όταν διατυπώνει κακοδοξίες!!! Πρωτοφανούς πρωτοτυπίας θεωρία! Αντί ένας πρεσβύτης κληρικός να σκεφτεί ότι “το τέλος εγγύς” και αντί να συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να κολλήσει σαν στρείδι στο βράχο της Ορθοδόξου Πίστεως έχει την προπέτεια να επικαλείται το προβεβηκώς της ηλικίας του για να δικαιολογήσει τις κακοδοξίες του!!!
ΣΙΓΑ... ΤΟΝ ΑΒΒΑ ΑΓΑΘΩΝΑ!
Και συμπληρώνει το εξής πανθαύμαστο: “για όλα κατηγορείστε με μόνοαιρετικό μη με πείτε.!” Γέροντα μου! Ουδείς διαμφισβήτησε την ανιδιοτέλεια, το ήθος την ιεραποστολική σας δράση και τον όγκο του συγγραφικού και κηρυκτικού σας έργου! Για ένα ΜΟΝΟΝ είστε δοσίλογος: Επειδή διατυπώνετε κακόδοξη “αποφατική” θεολογία με την οποία συγχύζετε τη διδασκαλία του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά με τις κακοδοξίες των Νεοπλατωνικών και διότι υπερασπίζεστε ανθρώπους οι οποίοι θέλουν η Εκκλησία να επιστρέψει στην προ της εικονομαχίας περίοδο, εκφράζουν την πλάνη ότι οι ψαλμοί του Δαβίδ δεν μιλούν στην καρδιά του σύγχρονου ανθρώπου και πρέπει να αντικατασταθούν, πηγαίνουν στα λειτουργικά συνέδρια και διορθώνουν τους Αγίους, συγχύζουν την πνευματική ψυχοθεραπεία των αγίων Πατέρων με την ψυχανάλυση, θέλουν να αντικαταστήσουν τα υλικά που τελείται η Θεία Ευχαριστία, κοκ.
ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ
Αντί να κολοκυνθίζετε και να παριστάνετε τον ανήξερο εισηγούμαι να μετανοήσετε δημόσια για τις κακοδοξίες που εξεμέσατε, να διαχωρίσετε και να καταδικάσετε ρητά, ονομαστικά και κατηγορηματικά τους Νεοβαρλααμίτες, τους βλάσφημους και τους νεωτεριστές και να αφήσετε κατά μέρος τα καμώματα της Μαρίας Αντουανέττας. Οποτε δέχεστε κριτική για τις κακοδοξίες σας βγάζετε τα μεταξωτά μαντηλάκια σας και τα καταβρέχετε με τα ποταμηδόν ρέοντα σας δάκρυα για την κριτική που σας ασκείται. Δυοίν θάτερον: ΄Η θα αποστείτε του Νεοβαρλααμικού φρονήματος και θα καταδικάσετε τους νεωτεριστές και τους βλάσφημους ή θα δέχεστε κριτική. Και το περισσόν εκ του πονηρού.
Παναγιώτης Τελεβάντος, Αρχιμανδρίτης Δανιήλ Αεράκης και "Λατρευτικός Βαρλααμιτισμός"
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΔΑΝΙΗΛ ΑΕΡΑΚΗΣ ΚΑΙ “ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΟΣ ΒΑΡΛΑΑΜΙΤΙΣΜΟΣ”
ΑΠΟ:http://thriskeftika.blogspot.com
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
Νέα Υόρκη,
11 Οκτωβρίου 2009
Σεβαστέ και λίαν μοι αγαπητέ π. Δανιήλ,
Την ευχή σας.
Με πολλή θλίψη και ειλικρινή απογοήτευση ανέγνωσα τις επιστολές που απευθύνατε προς τη συντακτική επιτροπή της “Ορθόδοξης Μαρτυρίας” αναφορικά με τις ετεροδιδασκαλίες του “Λατρευτικού Βαρλααμιτισμού”.
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΤΙΦΑΣΕΩΝ
_____________
Πανοσιολογιότατε! Η επιστολή σας βρίθει αντιφάσεων, θεολογικών ασυναρτησιών, παραλογισμών, ορθογραφικών λαθών, κτλ.........
που προδίδουν τρικυμία εν κρανίω του συντάκτη της. Δεν νομίζετε ότι ως κληρικός πρέπει να έχετε μεγαλύτερο έλεγχο των γραφομένων σας, τοσούτω μάλλον εφ’ όσον απαντούν στη δική μου άκρως νηφάλια, μετριοπαθή και διατυπωμένη με αδιαμφισβήτητη πρόθεση συνδιαλλαγής και ειλικρινή διάθεση άρσης κάθε παρεξήγησης επιστολή; Είναι τόση η σύγχυση της επιστολής σας ώστε δίνει την εντύπωση ότι δεν είναι γραμμένη, στο σύνολόν της, από το ίδιο χέρι. Η αρχή και το τέλος είναι γραμμένη από εμπαθή γραφίδα και το κεντρικό τμήμα (το νηφάλιο) δίνει την εντύπωση ότι ανήκει στη γραφίδα κάποιου άλλου. Δεν υπονοώ, φυσικά, ότι κάποιος άλλος συνέταξε το κεντρικό τμήμα της επιστολής σας. Aλίμονον! Αναφέρομαι μόνον στη σύγχυση που χαρακτηρίζει την επιστολή.
Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
_______________
Στη συνέχεια παραθέτω την ηλεκτρονική μου επιστολή για να σας βοηθήσω να συνειδητοποιήσετε το ολίσθημά σας, αλλά και επειδή σε κάποιο στάδιο και υπό ορισμένες προυποθέσεις, θα δημοσιευθεί ολόκληρη ή τμηματικά ή θα κοινοποιηθεί σε ορισμένους πατέρες και αδελφούς, που είναι σκόπιμο να γνωρίζουν το περιεχόμενό της:
Νέα Υόρκη,
10 Ιουλίου 2009
Σεβαστέ μου Γέροντα,
Ελαβα την επιστολή σας και το βιβλίο της ερμηνείας της “Προς Εβραίους” επιστολής, το οποίο θα παρουσιάσουμε στο τεύχος που θα εκδοθεί, συν Θεώ, το Φεβρουάριο του 2010, επειδή οι βιβλιοκρισίες και τα υπόλοιπα άρθρα για το τεύχος του Οκτωβρίου βρίσκονται ήδη στο τυπογραφείο.
Διάβασα προσεκτικά αυτά που μου γράψατε και σχημάτισα την άποψη ότι δεν είστε ενήμερος (αν όχι, παρακαλώ, διορθώστε με) ότι υπάρχει “λατρευτικός βαρλααμιτισμός”. Αγνοείτε, αν αντελήφθηκα ορθά, ότι πολλοί πατέρες και αδελφοί σε βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες, συναντήσεις, συμπόσια και συνέδρια συστηματικά, για πολλά χρόνια τώρα, λέγουν, γράφουν και κάνουν πολλά ανεπίτρεπτα αναφορικά με την πίστη μας.
Αν έτσι έχουν πράγματα σας παρακαλώ δέστε στο περιοδικό Σύναξη αρ. 105 τα άρθρα των π. Μαρτζούχου, π. Πινακούλα, π. Μπασιούδη, κ. Παπαθανασίου και άλλων. Ταυτόχρονα σας παρακαλώ εξετάστε τι γράφει στο βιβλίο “Ενάντια στη Θρησκεία” ο κ. Γιανναράς αναφορικά με τα λατρευτικά κείμενα της Εκκλησίας, τον Αγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, τη “Φιλοκαλία”, την αειπαρθενία της Θεοτόκου και πολλά άλλα και πώς τοποθετείται για διάφορα θέματα σε βιβλία (λ.χ. “Σύνεσις και παράνοια”) και σε ομιλίες ο π. Θερμός.
Οπως αναφέρετε στην επιστολή σας φρίττετε και στην ιδέα ακόμη ότι συμπαρατάσσεστε με όσους δεν εκφράζουν την πίστη της Εκκλησίας. Χαίρομαι αφάνταστα γι’ αυτή σας την προσέγγιση. Επομένως όταν δείτε τι ακριβώς φρονούν οι συγγραφείς των ανωτέρω άρθρων και βιβλίων θα διαπιστώσετε ότι οι “Λατρευτικοί Βαρλααμίτες”, όχι απλά υπάρχουν, αλλά ότι εκφράζουν κακοδοξίες ολκής.
Εχω την ισχυρή πεποίθηση ότι όσα θέματα οφείλονται σε άγνοια (και όχι σε ηθελημένη διαστροφή της αλήθειας) λύνονται εύκολα. “Πανεύκολα”, όπως συνηθίζει να λέγει ο π. Αμβρόσιος. Δίδονται οι εκατέρωθεν εξηγήσεις, αποκαθίσταται η αλήθεια, εκφράζεται θλίψη για την όποια πικρία δημιούργησε η παρεξήγηση και το θέμα τελειώνει. Αν, όμως, δεν πρόκειται για παρεξήγηση, αλλά για ηθελημένη διαστροφή της πίστης της Εκκλησίας, τότε τα πράγματα είναι εξόχως δυσχερή και τα οποία “ή δυσκόλως ή ουδόλως θεραπεύονται”(Αγιος Γρηγόριος Νύσσης).
Στα κείμενα που σας παρεκάλεσα να μελετήσετε θα διαπιστώσετε ότι κηρύσσονται “γυμνή τη κεφαλή” αιρέσεις. Σας παρακαλώ επισημάνετε τις ετεροδιδασκαλίες και τους πατέρες και αδελφούς που τις κηρύσσουν. Ακολούθως σας παρακαλώ καθησυχάστε τη συνείδησή μας. Βεβαιώστε μας ότι καταδικάζετε και τις ετεροδιδασκαλίες τους και όσους τις διατυπώνουν και ότι διαχωρίζετε πλήρως τη θέση σας από αυτούς.
Μόλις λάβω την ως άνω ηλεκτρονική ή αεροπορική επιστολή σας θα δημοσιεύσω κείμενο στην “Ορθόδοξη Μαρτυρία” (στις βιβλιοκρισίες ή αυτοτελώς), στο οποίο θα εκφράζω τη θλίψη μου για την παρεξήγηση. Θα εξηγήσω ότι οφειλόταν αποκλειστικά στο ότι δεν είχατε υπόψη τις ετεροδιδασκαλίες των “Λατρευτικών Βαρλααμιτών”. Οχι επειδή συνειδητά τις ενστερνίζεστε. Παράλληλα θα διατυπώσω τη χαρά μου διότι διαχωρίζετε τις θέσεις σας από όσους εκπορεύουν νεωτερισμούς στην Εκκλησία. Επιπλέον! Θα προβάλω τη στάση σας ως υπόδειγμα σε όσους διατυπώνουν συνειδητά αιρέσεις για να μετανοήσουν και να τερματίσουν την προαγωγή κακοδοξιών και τη δημιουργία σκανδάλων.
Την ευχή σας,
Παναγιώτης Τελεβάντος
ΑΗΘΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
_______________
Υπάρχει, πάτερ μου, έστω και μια λέξη προσβλητική προς το πρόσωπό σας στην πιο πάνω επιστολή; Μπορείτε να επισημάνετε την παραμικρή διάθεση αντιδικίας, συνέχισης της έριδας ή κάτι το αρνητικό; Επομένως; Γιατί επιλέξατε την οδό της σύγκρουσης και της “αποφατικής” θεολογίας; Και μια συμπληρωματική ερώτηση: Mετά τα σχόλια που έγραψα στην “Ορθόδοξη Μαρτυρία” επιλεξατε να αποστείλετε “αυστηρώς προσωπική επιστολή” σε μένα την οποία από σεβασμό προς την επιθυμία σας, ακόμη και ο αρχισυντάκτης του περιοδικού μας δεν άνοιξε και μου την έστειλε στην Αμερική. Με τη σειρά μου σας απάντησα, με επίσης προσωπική επιστολή, γραμμένη σε ένα εξαιρετικά ήπιο τόνο και με πνεύμα καλής διάθεσης για να λύσουμε το θέμα όσο γίνεται πιο ανώδυνα και σύμφωνα με την αλήθεια και την ειρήνη της Εκκλησίας. Δεν νομίζετε ότι δεν είναι ενδεδειγμένος o τρόπος που επιλέξατε να συνεχίσετε το διάλογο; Γιατί δεν μου στείλατε επιστολή στην οποία αν μη τι άλλο να με ενημερώνατε ότι διακόπτετε το διάλογο μαζί μου και ότι εφεξής προτίθεστε να απευθύνεστε στη συντακτική επιτροπή; Είναι συμβατή με την ιδιότητά σας ως κληρικού ή ως χριστιανού αυτή σας η συμπεριφορά; Είναι συμβατή, έστω, με τη στοιχειώδη ανθρωπιά, την κοσμιότητα και την ευγένεια;
“ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟΥ ΔΕΝ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΣΧΟΙΝΙ”
___________________
Και το χειρότερο! Μόλις η συντακτική επιτροπή σας έστειλε επιστολή διατυπωμένη με άκρα νηφαλιότητα, σεβασμό και ευγένεια και σας εξήγησε τους λόγους που δεν μπορεί να δημοσιευθεί η επιστολή σας στείλατε νέα επιστολή στην οποία οι αντιφάσεις, οι θεολογικές ασυναρτηρίες και οι ανορθογραφίες βρίθουν. Στη τελευταία σας μάλιστα επιστολή ζητείτε να λάβω γνώση του περιεχομένου της, ενώ στη δεύτερη με αγνοήσατε όσο πιο προκλητικά και προσβλητικά μπορούσατε. Και γιατί θέλετε να πληροφορηθώ το περιεχόμενο της νέας επιστολής σας; Επειδή επικαλείστε τον π. Επιφάνιο για τον οποίο, όπως ορθά αναφέρετε, τρέφω μεγάλη εκτίμηση! Ευλόγησον, Γέροντά μου! Δεν είναι εσείς που γράψατε στα κατατύμματα των παλαιοτέρων των υποδημάτων σας τον Γέροντα Επιφάνιο; Δεν είσαστε εσείς που δημοσιοποιήσατε την ακριβώς αντίθετη θέση, για τη μεταγλώττιση των κειμένων της λατρείας από ότι ο Γέροντας Επιφάνιος πρέσβευε, κήρυττε και ενήργησε με την ερμηνεία της Μεγάλης Εβδομάδας και άλλων περισπούδαστων βιβλίων του; Τώρα θυμηθήκατε τον π. Επιφάνιο;! Γιατί; Για να μας πείτε ότι οι νόμοι του Ελλαδικού κράτους δεν ισχύουν στο Κυπριακό; Και ποια ακριβώς σχέση έχει ο π. Επιφάνιος με αυτό; Είπε ποτέ ή υπενόησε καθ’ οιονδήποτε τρόπο ο μακαριστός Γέροντας τέτοια ανοησία; Στα θέματα που αφορούν την αλήθεια της Εκκλησίας αγνοήσατε ή για να ακριβολογούμε αντιδικήσατε ανοιχτά με τις εκπεφρασμένες θέσεις του π. Επιφανίου και τώρα τον επικαλείστε για πράγματα άσχετα που δεν είπε, δεν υπενόησε, ούτε εξέφρασε άποψη; Αυτή η συμπεριφορά σας δείχνει στοιχειώδη σεβασμό προς τον π. Επιφάνιο; Είναι χριστιανική; Είναι αντάξια κληρικού; Αντέχει στη βάσανο της λογικής; Δεν νομίζετε ότι δεν είναι καν σοβαρή;
Π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ, Π. ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ ΚΑΙ Π. ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ
______________________
Οπως γνωρίζετε, ο π. Επιφάνιος ήταν κατηγορηματικά αντίθετος στο αίτημα μεταγλώττισης της Θείας Λειτουργίας και των άλλων λατρευτικών κειμένων. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο έκανε και την ερμηνεία των ύμνων της Μεγάλης Εβδομάδας: Για να αφαιρέσει (όπως ο ίδιος με διαβεβαίωσε) τη δυνατότητα από κάποιους νεωτεριστές να ζητούν μεταγλώττιση. Ταυτόχρονα μια άλλη σύγχρονη αγία μορφή της Εκκλησίας μας, ο π. Σωφρόνιος Σαχάρωφ στο βιβλίο του “Οψόμεθα τον Θεόν καθώς εστί” μιλά για την ανάγκη διατηρήσεως της γλώσσας του πρωτοτύπου της θείας λατρείας στα Ελληνικά. Αφιερώνει μάλιστα ολόκληρο κεφάλαιο για το θέμα, που επιγράφει: “Περί της Λειτουργικής γλώσσης”. Ο δε π. Ιουστίνος Πόποβιτς παρότρυνε τους μαθητές του και σημερινούς κορυφαίους θεολόγους και ιεράρχες να σπουδάσουν στην Ελλάδα και να μάθουν σε βάθος τα Ελληνικά επειδή θεωρούσε ότι ένας Σέρβος δεν μπορεί να γίνει, όπως έλεγε, σωστός θεολόγος, χωρίς τη γνώση της Ελληνικής. Επομένως γιατί οι “Λατρευτικοί Βαρλααμίτες” επικαλούνται τον π. Ιουστίνο Πόποβιτς για να υποστηρίξουν την ανάγκη μεταγλώττισης της Θείας Λειτουργίας στη δημοτική; Ο Αγιος πατήρ ΟΥΔΕΠΟΤΕ μίλησε για μεταγλώττιση των ιερών κειμένων στα Ελληνικά. Αντίθετα! Και τους Σέρβους, ακόμη, παρότρυνε να μάθουν σε βάθος τα Ελληνικά. Απλά έκανε μετάφραση της Θείας Λειτουργίας από τη Σλαβονική στη Σερβική. Δηλαδή έκανε μετάφραση της Θείας Λειτουργίας από αρχαιότερη μετάφραση. Οχι από το πρωτότυπο. Τι σχέση έχει η μετάφραση του π. Ιουστίνου με τη μεταγλώττιση που επιδιώκουν να εισαγάγουν οι οπαδοί της “λειτουργικής αναγέννησης”; Εσείς, όμως, Γέροντά μου, αντί της διδασκαλίας των π. Επιφανίου, π. Σωφρονίου και π. Ιουστίνου επιλέξατε να ακολουθήσετε τα νεωτεριστικά τερτίπια του π. Θερμού, του π. Μπέη και των υπόλοιπων “γνωστών ύποπτων”, που προκαλούν, επί εργολαβικής βάσεως καθημερινά προβλήματα στην Εκκλησία με τις ετεροδιδασκαλίες τους. Σε κάθε περίπτωση ΔΕΝ είναι (επαναλαμβάνω ΔΕΝ είναι) “Λατρευτικός Βαρλααμιτισμός” το αίτημα για μεταγλώττιση της Θείας Λειτουργίας. Το πνεύμα και το πλαίσιο που επιδιώκεται να πραγματοποιηθεί είναι που προσδίδει βαρλααμιτικές διαστάσεις στο αίτημα. Και το θέμα γίνεται ακόμη πιο σοβαρό εξαιτίας του εντελώς αναξιόπιστου των ανθρώπων που προμαχούν για τη μεταγλώττιση.
ΠΕΡΙ ..... “ΑΠΟΦΑΤΙΣΜΟΥ”
_______________
Θα αρχίσω από τον ισχυρισμό σας ότι δεν μπορεί να υπάρξει “Λατρευτικός Βαρλααμιτισμός”, επειδή είναι αθεμελίωτος θεολογικά από ορθοδόξου σκοπιάς, όπως ισχυρίζεστε. Ευλόγησον, Γέροντά μου! Πώς μας προκύψατε ξαφνικά “θειογνοφίτης”; Σαν πολύ στον “αποφατισμό” δεν το ρίξατε τελευταία; Δεν νομίζετε ότι “επ’ εσχάτοις τοις χρόνοις και καιροίς” από τους πρόποδες των “κύκλων”, από τα αντερείσματα των κατηχητικών, από τους λοφίσκους των εποικοδομητικών ομιλιών και από τις υπώρειες των κατασκηνώσεων εξακοντισθήκατε με πύραυλο, ίσως, επί πτερύγων ανέμων, πιθανόν, ή επί πτερύγων αγγέλων, μάλλον, ή με διαστημόπλοιο, ή με τελεφερίκ τέλος πάντων στην κορυφή του όρους Σινά όπου “εν φωναίς και αστραπαίς και νεφέλη γνοφώδη” και “φωνή σάλπιγγος ηχούσης μέγα” δέχεστε αποφατικές αποκαλύψεις; Με προβληματίζει μόνον (ελπίζω και εσάς) η απουσία του Αγίου Σεραφείμ από τη Μοτοβιλώφεια εμπειρία σας. Δυστυχώς! Ούτε διά μικροσκοπίου τη διακρίνω, ούτε διά τηλεσκοπίου την εντοπίζω, παππούλη μου!
ΤΟ “ΑΠΟΦΑΤΙΚΟ” ΤΕΛΕΦΕΡΙΚ ΤΟΥ ΠΑΠΑ-ΚΩΣΤΑ ΤΟΥ “ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΥ”
______________________________
Αλλά και πάλιν: Σε τι ακριβώς σας χρειάζεται ο Αγιος Σεραφείμ, αφού εσείς με το τελεφερίκ του παπα-Κώστα Μπέη του “φωτισμένου” (τέλεια εφαρμογή του “ει ουν το φως το εν σοι σκότος εστίν, το σκότος πόσον”!), αυλίζεστε ενώπιον “της βάτου του πυρός της φλεγομένης και μη κατακαιομένης” και βλέπετε “πρόσωπον προς πρόσωπον” τον Γιαχβέ της δόξης να σας δίνει τις “δέκα εντολές” (τις “δέκα πληγές” εννοώ) του “Λατρευτικού Βαρλααμιτισμού”; Παρεμπιπτόντως: Μήπως αδικείτε τον παπά -Κώστα Μπέη; Δεν νομίζετε ότι άνδρας τοιούτων, τηλικούτων και τοσούτων εμπειριών πρέπει οπωσδήποτε να συγκαταριθμηθεί με τους “θεωμένους” και όχι απλά με τους “φωτισμένους”; “Φωτισμένοι”, όπως γνωρίζετε, είναι αυτοί που “διακρίνουν τα πνεύματα”. Ο παπά-Κώστας Μπέης τη “διάκριση των πνευμάτων” την έχει “ψωμοτύρι”! Τη διάκριση της ομηρικής από τη δημοτική δεν έμαθε ακόμη. Τι να πρωτοπρολάβει ο και αυτός ο δυστυχής; Ολόκληρη κατασκήνωση έχει να στήσει στο Θαβώρ του “αποφατισμού” για τον εαυτό του, τον π. Θερμό, τον κ. Γιανναρά, τον π. Μαρτζούχο, τον π. Πουρτσουκλή, τον π. Πινακούλα, τον π. Μπασιούδη, τον κ. Παπαθανασίου, την Πανοσιολογιότητά σας και ορισμένους άλλους. Πληροφορούμαι μάλιστα ότι αρχικά έστησε αντίσκηνο και για τον Αγιο Μάξιμο τον Ομολογητή αλλά μετά από παρέμβαση του θεηγόρου οπλίτη της παρατάξεως του “Λατρευτικού Βαρλααμιτισμού” π. Θερμού απεφάσισε να το αποσυναρμολογήσει. Την ίδια περιπέτεια είχε και με το αντίσκηνο του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη λόγω παρέμβασης “ετέρου Καππαδόκη”. Εχοντας, λοιπόν, ο παπά-Κώστας Μπέης ο “φωτισμένος” (σύμφωνα με την Πανοσιολογιότητά σας πάντοτε) να επιβλέπει όλο αυτό “το ράβε ξήλωνε” στο “Θαβώρ”, πού να βρεί καιρό να μελετά τις φάσεις της ανάπτυξης της Ελληνικής γλώσσας; Ετσι, στην προσπάθειά του να μεταγλωττίσει τη Θεία Λειτουργία στη δημοτική (για να γίνει κατανοητή από τον κόσμο), την αποδίδει στην ομηρική!!! Και ο Αγιος Θεός ας βάλει το χέρι Του!
ΤΑΧΥΡΡΥΘΜΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ “ΑΠΟΦΑΤΙΣΜΟΥ”
________________________
Αλήθεια, Γέροντά μου, πώς βρεθήκατε στο θείο γνόφο; Με ταχύρρυθμο “αποφατικό” φροντιστήριο που σας έκαναν αυτοί που δεν έχουν το θάρρος και την ευθύτητα να αναμετρηθούν με τους κορυφαίους θεολόγους των ημερών μας που συνέταξαν την καταδίκη του “Λατρευτικού Βαρλααμιτισμού”; Αυτούς που σας ξεσήκωσαν, π. Δανιήλ, ως πιόνι, να συγκρουστείτε με τον ταλαίπωρο και όντως αδαή Παναγιώτη, ο οποίος και μετά την διά του βαπτίσματος έξοδο εκ της Αιγύπτου, ο νους του εξακολουθεί να ηδονίζεται ακατάπαυστα με τα σκόρδα και τα κρεμμύδια της γης της δουλείας; Γέροντά μου! “Πρόσχες εξ ύψους κατοικητηρίου” της “αποφατικής” θεολογίας σου “και από θρόνου δόξης” της Μοτοβιλώφειας εμπειρίας σου και “επίβλεψον επί την ταπείνωσιν” της θεολογικής απαιδευσίας και πνευματικής στειρότητας του δύστυχου Παναγιώτη. Δεν είμαι ικανός για “αποφατικές” πτήσεις, παππούλη μου. Οσο φιλότιμα και αν τανύσω τα φτερά μου πίπτω ως νεοσσός, επί του γρανιτένιου εδάφους της ερήμου Σινά, παντελώς αδύναμος να παρακολουθήσω τις “αποφατικές” αναβάσεις ή μάλλον πτήσεις σας στην κορυφή του όρους των αποκαλύψεων.
ΠΙΟΝΙ ΤΩΝ ΒΑΡΛΑΑΜΙΤΩΝ
___________________
Δεν νομίζετε, επίσης, Γέροντά μου, ότι είναι ΑΝΕΝΤΙΜΟ να κρύβονται πίσω σας αυτοί που σας ξεσήκωσαν να γράψετε τις πρωτοφανείς θεολογικές ασυναρτησίες της επιστολής σας; Εχουν τις προυποθέσεις να αναμετρηθούν με τους κορυφαίους θεολόγους των ημερών μας που χαρακτήρισαν τη “λειτουργική αναγέννηση” Βαρλααμιτισμό; Ας το πράξουν. Αν δεν τις έχουν είναι ανέντιμο να κρύβονται πίσω σας για να πετύχουν το στόχο τους. Παράλληλα, όμως, συνιστά πράξη απίστευτης ακρισίας και αφροσύνης εκ μέρους σας το ότι, για χάρη τους, αναλάβατε να “βγάλετε τα κάστανα από τη φωτιά”. Αυτοβούλως ρίψατε εαυτόν στο λάκκο των λεόντων. Τώρα τι περιμένετε; Να σας γλείψουν φιλικά όπως τα σκυλάκια; Νομίζω, Γέροντά μου, ότι συγχέετε (λόγω συνωνυμίας) τον Προφήτη Δανιήλ με τον π. Δανιήλ (Αεράκη)!
“ΜΑΧΑΙΡΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ”
_________________
Aς επιστρέψουμε, όμως, στο ύφος και την τακτική της επιστολής σας. Γιατί δεν απαντήσατε με πνεύμα συνδιαλλαγής στην άκρως μετριοπαθή επιστολή που σας απέστειλα; Γιατί επιλέξατε να επιστρέψετε στις βιβλιοκρισίες της “Ορθόδοξης Μαρτυρίας”, αφού στο μεταξύ σας έστειλα επιστολή, η οποία, όπως μπορούν να διαπιστώσουν και οι εκ γενετής τυφλοί, είναι άκρως μετριοπαθής και διαλλακτική και με ολοφάνερη την πρόθεση να κλείσουμε το θέμα ως απλή παρεξήγηση; Γιατί σας ενόχλησε; Απλούστατα! Επειδή συνοψιζόταν στην ερώτηση: Συμμερίζεστε τις απόψεις των “Λατρευτικών Βαρλααμιτών”; Αν μεν τις συμμερίζεστε γιατί διαμαρτύρεστε επειδή σας συγκατάλεξα στον κατάλογό τους; Αν πάλιν του Θεού συνεργούντος αποφασίζατε να διαχωρίσετε τη θέση σας από τις κακοδοξίες τους ανέλαβα την υποχρέωση να εκφράσω θλίψη για την παρεξήγηση, που δημιουργήθηκε και να διευκρινίσω ότι δεν σας αφορά η κριτική κατά των “Λατρευτικών Βαρλααμιτών”. Επομένως, παρόλη την αδιαμφισβήτητη ηπιότητά της, πάτερ μου, η επιστολή μου ήταν “μάχαιρα” (του πνεύματος εννοείται) που θώπευε και εξακολουθεί να θωπεύει ανατριχιαστικά το λαιμό του νεωτεριστικού σας φρονήματος.
ΜΕΤΑΘΕΤΕΤΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ
_______________________
Και εσείς; πάτερ μου! Αντί να κάνετε την καλή υποχώρηση, τη χριστιανική υποχώρηση που σας προλείανα την οδό με πολλή προσοχή, αγάπη και σεβασμό και αντί να “εκτινάξετε ακόμη και τον κονιορτόν εκ των ποδών σας” από τις βαρλααμιτικές κακοδοξίες προσπαθείτε τώρα “αλεπουδιάρικα” να μεταφέρετε τη συζήτηση σε άλλο επίπεδο (και μάλιστα “αποφατικό”!) για να ξεφύγετε από το δίλημμα μιας έντιμης τοποθέτησης στο ερώτημα που σας έθεσα. Πάτερ μου! Ευλόγησον! Αυτά δεν είναι έντιμα πράγματα! Ούτε στοιχειωδώς έξυπνα! Γιατί ακριβώς πιστεύετε ότι θα συγκατανεύσω να μεταφέρω τη μάχη σε άλλο επίπεδο; Για να διευκολύνω τη διαφυγή σας; Θα διεξάγω φυσικά παρΑλληλα τη μάχη στο πεδίον που καταφύγατε! Στη λασπωμένη με τα βορβόνερα του βαρλααμιτισμού πεδιάδα του Βατερλώ ΣΑΣ στρατοπεδεύσατε! Γιατί να αποφύγω τη μάχη; Μην έχετε, όμως, σας παρακαλώ, καμιά αμφιβολία, ότι δεν θα χαλαρώσω, έστω και για ένα δευτερόλεπτο, το βρόγχο του ερωτήματος: Συμμερίζεστε ή απορρίπτετε τις κακοδοξίες των “Λατρευτικών Βαρλααμιτών”;
ΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ;
________________________
Πέστε μας, λοιπόν, σας παρακαλώ, τι πραγματικά πιστεύετε: Θεωρείτε ότι οι Ψαλμοί του Δαβίδ δεν μιλούν στην καρδιά του σύγχρονου ανθρώπου επειδή απευθύνονται στην αγροτική κοινωνία της εποχής που γράφτηκαν; Συμμερίζεστε την άποψη ότι η Θεία Λειτουργία μπορεί να τελείται και με άλλα υλικά εκτός από τον άρτο και τον οίνο και ότι μάλιστα αυτήν την ανοησία την πρεσβεύει δήθεν ο Αγιος Νικόλαος Καβάσιλας; Επιδιώκετε ή όχι να επιστρέψει η λατρεία και το τυπικό της Εκκλησίας μας στην προ της Εικονομαχίας κατάσταση; Θεωρείτε το Βυζάντιο ως βδέλυγμα ερημώσεως ή ως το χωρόχρονο όπου η Ορθοδοξία ενδύθηκε την ιστορική σάρκα της; Καταδικάζετε ρητά και κατηγορηματικά την ιεροσυλία του παπα-Κώστα Μπέη του “φωτισμένου” (όπως το αποκαλείτε) ή συνευδοκείτε με την παραχάραξη που έκανε της Θείας Λειτουργίας; Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με την εκκλησιολογία του Σμέμαν που προωθούν ο π. Θερμός και άλλοι “Λατρευτικοί Βαρλααμίτες”; Συμμερίζεστε την άποψη του π. Θερμού ότι ο Αγιος Μάξιμος ο Ομολογητής δεν κατανόησε ορθά τη Θεία Λειτουργία; Συμμερίζεστε ή απορρίπτετε τις κακοδοξίες που εκφράζει για την υμνολογία της Εκκλησίας μας που αφορούν το αειπάρθενο της Υπεραγίας Θεοτόκου ο κ. Χρ. Γιανναράς στο βιβλίο του “Ενάντια στη θρησκεία”; Πάνω από όλα: Αποδέχεστε ή απορρίπτετε την προσπάθεια των “Λατρευτικών Βαρλααμιτών” να επιβάλουν νοησιαρχία στη λατρεία της Εκκλησίας μας; Αναμένουμε συγκεκριμένες απαντήσεις από σας Γέροντά μου. Οχι “δεν είμαι υποχρεωμένος να δίνω ομολογίαν πίστεως” και “για τόσα χρόνια γράφω για να οικοδομήσω”.
ΥΠΑΡΧΕΙ “ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΟΣ ΒΑΡΛΑΑΜΙΤΙΣΜΟΣ”;
_______________________
Και τώρα...“στο ψητό”: Ισχυρίζεστε, Πανοσιολογιότατε, εν τη πανθαυμάστω υμών.... “αποφατική” θεολογία, ότι δεν υπάρχει “Λατρευτικός Βαρλααμιτισμός” για τους λόγους που αναφέρετε και τους οποίους θα εξετάσουμε, στη συνέχεια. Ας τους δεχτούμε ως ορθούς χάριν της συζήτησης και ΜΟΝΟΝ. Αν η θεολογική σας ανάλυση ευσταθεί, γιατί εξανίσταστε και διαρρηγνύετε τα ιμάτιά σας, όπως ο Καιάφας, για τον οποίον όλως παραδόξως εκφράζετε (όπως και για τον Αννα) ακατανόητη συμπάθεια στην επιστολή σας; Αγανακτείτε επειδή κάποιος θεολογικά άσχετος Παναγιώτης, που τον ξέρει ο μπακάλης και ο μαννάβης της γειτονιάς του, ο σπιτονοκύρης, οι συγγενείς και οι λιγοστοί φίλοι του, σας κατηγορεί ότι είστε κάτι που δεν υφίσταται καν; Αν εμένα κάποιος με κατηγορούσε ότι η εσχατολογία μου είναι...νεστοριανή ή ότι η ερμηνεία της Αγίας Γραφής που κάνω έχει μονοφυσιτική διάσταση επειδή οι πρόγονοί μου κατάγονται από τον πλανήτη Γαλάκτικα θα έλεγα: Α! Τον δυστυχή! Μπαλογιάννη, Μίχα και Καρπαθίου που χρειάζεται! Πού εκ του αιώνος ηκούσθη ποτέ ότι όταν κατηγορείσαι για κάτι που δεν υπάρχει εσύ παίρνεις την κατηγορία προσωπικά; Αν λ.χ. ένας νυμφευμένος συκοφαντηθεί για μοιχεία με κάποια συνάδελφό του θα αγανακτήσει και διαμαρτυρηθεί και θα καταφύγει, ίσως ακόμη και στα δικαστήρια, για να αποκαταστήσει την τρωθείσα του υπόληψη. Αν, όμως, κατηγορηθεί ότι μοίχευσε με την ωραία Ελένη, τη θεά Αφροδίτη ή τη θεά Αστάρτη; Ετσι, λοιπόν, και η Πανοσιολογιότητά σας! Αν σύμφωνα με την περισπούδαστη “αποφατική” σας ανάλυση ο “Λατρευτικός Βαρλααμιτισμός”, όχι μόνον δεν υπάρχει, αλλά ούτε μπορεί καν να υπάρξει, θα έπρεπε να πείτε: “Α! Τον δυστυχή τον Παναγιώτη! Βλέπει κάστρα εκεί που υπάρχουν ανεμόμυλοι”. Και η ιστορία θα τελείωνε. Αλλωστε, πάτερ μου, δεν είναι μόνον ο όντως αδαής Παναγιώτης που λέγει ότι οι θιασώτες της “λειτουργικής αναγέννησης” είναι Βαρλααμίτες. Ως καλώς γνωρίζετε τον ισχυρισμό αυτό πρώτοι κατέγραψαν κορυφαίοι θεολόγοι των ημερών μας. Δεν νομίζετε ότι τόση ειρωνεία εκ μέρους σας και τόσος σαρκασμός για κάτι που υπογράφουν κληρικοί πανορθόδοξα αναγνωρισμένου αναστήματος δεν είναι ίσως η πιο ενδεδειγμένη στάση; Σε τελευταία ανάλυση δεν νομίζετε ότι όλη αυτή η αλαζονεία εκθέτει εσάς αντί οιονδήποτε άλλο;
ΛΕΥΚΑΝΘΗΚΑΤΕ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
_______________________
Αναφέρετε, πάτερ μου, ότι λευκανθήκατε στην υπηρεσία της Εκκλησίας και ότι δεν τύχατε εκ μέρους μου του απαιτούμενου σεβασμού. Δυστυχώς, για σας, Γέροντα μου, και ευτυχώς για μένα, υπάρχουν γραπτά μου κείμενα, επί σειράν ετών, που μαρτυρούν αδιάψευστα το αντίθετο. Κείμενα στα οποία, κατ’ επανάληψη, μου δόθηκε η χαρά να εκφράσω την εκτίμηση και την αναγνώριση του ποιμαντικού και συγγραφικού σας έργου. Μήπως διανοήθηκα, ο ταλαίπωρος, σε επίπεδο έστω και ψιλού λογισμού, να διαμφισβητήσω την ποιμαντική, εκδοτική, κηρυκτική, κατηχητική, κτλ. προσφορά σας, τον ιεραποστολικό σας ζήλο, το ήθος ή τις κατά Θεόν περγαμηνές σας; Αυτό, όμως, σημαίνει ότι “υπό ουδενός ελέγχεσθε και ελέγχετε τους πάντες”; Εδώ Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως αναθεματίστηκαν από Οικουμενικές Συνόδους και εσείς θεωρείτε εαυτόν έξω της παρεμβολής της κριτικής; Να υπενθυμίσουμε μερικούς; Οι Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Μακεδόνιος, Νεστόριος, Σέργιος, Πύρρος, Παύλος Β΄, Πέτρος, Αναστάσιος, Κωνσταντίνος Β΄, Ιωάννης Ζ΄ Γραμματικός, Ιωάννης ΙΔ΄ Καλέκας κτλ. Μαζί τους άλλοι αιρεσιάρχες Πατριάρχες (Διόσκορος Αλεξανδρείας, Σεβήρος Αντιοχείας κτλ.). Η οξυγράφος πέννα αμφοτέρων μας ελέγχει συστηματικά επί κακοδοξία, μεταξύ άλλων, το σημερινό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο! Και εσείς νομίζετε ότι βρίσκεσθε στο απυρόβλητο; Αραγε οι λευκές τρίχες της κεφαλής και του πώγωνα ενός κληρικού είναι επαρκής δικαιολογία για να συντάσσεται με ανθρώπους που κηρύσσουν κακοδοξίες και βλαστημούν βασικές αλήθειες της πίστης μας; Μήπως αντίθετα θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι η μακρά διακονία του στην Εκκλησία επαυξάνει τις ευθύνες του να θεολογεί ορθόδοξα; “Κρίνατε υμείς ο φημί”, Πανοσιολογιότατε.
ΔΙΑΤΥΠΩΝΕΤΕ ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ ΕΠΕΙΔΗ ΤΙΣ ΔΙΑΤΥΠΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ
_______________________
Για να δικαιολογήσετε τις αντιπαραδοσιακές θέσεις σας επικαλείστε, αφρόνως βεβαίως, ότι παρόμοια πρεσβεύουν και άλλοι. Πάτερ μου! Αν ειλικρινά πιστεύετε ότι αυτό το επιχείρημα ευσταθεί σας διαβεβαιώ ότι “πλανάσθε πλάνην οικτράν”. Θέλετε μάρτυρα εναντίον της πλάνης σας; Σας προσκομίζω ένα σοφό και ενάρετο ιεράρχη των ημερών μας: Το Σεβασμιότατο Νικοπόλεως Μελέτιο ο οποίος μου είπε τα εξής: “Ο Γέροντάς μου, π. Ιωήλ Γιαννακόπουλος, συνήθιζε να λέγει: Μη μου λέτε ότι ο τάδε μεγάλος άνθρωπος είπε αυτό ή εκείνο επειδή αν αυτό που είπε δεν είναι ορθό, το μόνο συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί είναι ότι ένας μεγάλος άνθρωπος είπε μια μια μεγάλη ανοησία.” Μα την αλήθεια! Εύστοχος και πνευματώδης που ήταν ο αείμνηστος π. Ιωήλ! Τι ωραία που τα έλεγε, ο ευλογημένος! Καλά να είναι ο Αγιος Νικοπόλεως, ο οποίος, μας διέσωσε τη ρήση του μακαριστού του Γέροντα. Παρεμπιπτόντως, δεν είναι ίσως άσκοπο να αναφέρω ότι ο Σεβασμιότατος Νικοπόλεως μου έχει πει ΠΟΛΛΑ και άκρως ΔΗΚΤΙΚΑ (εννοώ πριν την ... Τουρκική εισβολή στον Αμβρακικό), αναφορικά με τους νεωτερισμούς στη λατρεία της Εκκλησίας, αλλά και για το συγκεκριμένο θέμα της μεταγλώττισης της Θείας Λειτουργίας. Γι’ αυτό μου είναι εντελώς ακατανόητο ότι στενότατοι συνεργάτες του διατυπώνουν απροκάλυπτες κακοδοξίες και προβαίνουν σε βλάσφημες ενέργειες. Αλλά αυτά θα τα κρατήσουμε για άλλη φορά. Αν χρειαστεί. Ο “χρυσούς νόμος των εφεδρειών”, όπως έλεγε ο π. Επιφάνιος. Να το πούμε και λίγο διαφορετικά; Γίνεται φιλότιμη προσπάθεια από πολλούς να καταδικαστεί ο “Λατρευτικός Βαρλααμιτισμός” χωρίς να καταδικαστεί ο Μητροπολίτης υπό τη σκέπη του κύρους του οποίου αναπτύσσονται τα σαπρόφυτα του “Λατρευτικού Βαρλααμιτισμού”. Σε πολλα έντυπα ορισμένοι αρθρογράφοι ούτε που αναφέρουν ονομαστικά το Σεβασμιότατο. Αναφέρουν μόνο για “τον Μητροπολίτη που χειροτόνησε” τον παπα-Κώστα Μπέη. Βάλτε, λοιπόν, και εσείς ένα χεράκι και αφήστε, κατά μέρος τις μεταγλωττίσεις στην ομηρική, το κοσμοείδωλο της αγροτικής κοινωνίας, τις βλασφημίες εναντίον του αειπάρθενου της Υπεραγίας Θεοτόκου, τις διορθώσεις των Αγίων Πατέρων και τις “αποφατικές” πτήσεις!
“ΦΩΝΑΖΕΙ Ο ΚΛΕΦΤΗΣ”
______________
Μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, π. Δανιήλ, ότι διαμαρτύρεστε ότι μεροληπτώ εναντίον σας! Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να ομολογήσω το ανόμημα της ευνοικής μεροληψίας που τήρησα απέναντί σας. Συγκεκριμένα: Γράφετε, πάτερ μου, κατ’ επανάληψη σχόλια που διασύρουν τη λαική ευσέβεια, την τιμή προς τις άγιες εικόνες, τα άγια λείψανα, κτλ. κρυβόμενος πίσω από την εκμετάλλευση και τις υπερβολές ενίων προς αυτά. Εκφράζετε μάλιστα θέσεις ταυτόσημες ή παραπλήσιες με αυτές που διατυπώνει ο γνωστός για την ασέβειά του Μητροπολίτης Ιωαννίνων Θεόκλητος και κάποιος άλλος οπαδός (της εκκλησιολογίας του Σμέμαν) και για τον οποίο, επίσης, είμαι αναπολόγητος, επειδή σιωπώ. Παλαιότερα επεσήμανα και θέσεις σας ήκιστα κολακευτικές για το μοναχισμό.Εκτός, όμως, από αυτό, υπερτονίζετε τη σημασία της Αγίας Γραφής σε βάρος της Παράδοσης της Εκκλησίας και άλλα τινά προτεσταντόπληκτα. Και όμως! Ουδέποτε η όντως οξυγράφος πέννα μου έλεγξε τις κακόδοξες αυτές θέσεις σας. Και τώρα “ζητάτε και τα ρέστα” ότι μεροληπτώ σε βάρος σας; Τέλεια εφαρμογή του ρητού: “Φωνάζει ο κλέφτης”. Αλλά να πούμε και το άλλο: Εχετε, μήπως την εντύπωση, ότι αν ο π. Θερμός ή ο ανεκδιήγητος και καθαιρετέος παπα-Κώστας Μπέης ο “φωτισμένος” (όπως τον αποκαλείτε), υπέγραφαν τη θεολογικά ασυνάρτητη και κακόδοξη επιστολή που μας στείλατε ότι θα είχα, έστω και σε επίπεδο ψιλού λογισμού, δισταγμό να τους αντικρούσω δημόσια, με χριστιανική φυσικά πάντοτε ανεξικακία; Θα τους έδινα ποτέ την ευκαιρία που σας δίνω να την αποσύρετε χωρίς να στιγματιστείτε με τη δημοσίευσή της;
ΟΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΞΥΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ
__________________________
Να σας πω και το άλλο; Νομίζω ότι, ενώ η οξύτητα των σχολίων μου στην “Ορθόδοξη Μαρτυρία”, ως εικός, σας θλίβει, ταυτόχρονα σας δημιουργεί συναίσθημα αρρωστημένης, μη κατά Θεόν “χαρμολύπης”, επειδή σας δίνει την ευχέρεια να διαρρηγνύετε τα ιμάτιά σας και να αποφεύγετε τις ευθείες απαντήσεις στα ερωτήματα που σας έθεσα. Πολύ θέατρο, παππούλη μου! Πολλή προσποιητή ευθιξία για την “ορθόδοξη παρουσία σας”, για την οποία νιάζεστε τόσο πολύ ώστε αρνείστε να καταδικάσετε ανθρώπους που διατυπώνουν “γυμνή τη κεφαλή” αιρέσεις και εκστομίζουν απροκάλυπτες βλασφημίες κατά της πίστης μας. Η πανοπλία της “ορθόδοξης παρουσίας” σας είναι διάτρητη. Τα κροκοδείλια σας δάκρυα δεν πείθουν. Σε μια εποχή που υπάρχει αδήριτη ανάγκη για ειρήνη στην Εκκλησία και αποφυγή έριδων και διχοστασιών ανοίξατε μέτωπο, χωρίς λόγο και αιτία, για να στηρίξετε το “Λατρευτικό Βαρλααμιτισμό”. Αγνοώ φυσικά το λόγο που προξενείτε αυτό το κακό στην Εκκλησία. Αλήθεια! Πώς μπλέξατε σε αυτό το θέμα; Σας κολάκευσαν το “εγώ” κάποιοι που θέλησαν να σας χρησιμοποιήσουν; Σας έβαλαν μπροστά και μετά που δεχθήκατε το διπλό χτύπημα από τις στήλες του “Ορθόδοξου Τύπου” προσπαθείτε να περισώσετε τον εγωισμό σας διεξάγοντας “αποφατικές” κοκορομαχίες μαζί μου στην απέλπιδα προσπάθειά σας να παρουσιαστείτε ως αδικημένος διαπρεπής “αποφατικός” θεολόγος; “Τις έγνω νουν ανθρώπου;” Σε κάθε περίπτωση είναι κατά Θεόν αυτή σας η επιλογή;
ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ “ΙΔΙΟΥ ΘΕΛΗΜΑΤΟΣ”
___________________
Μιλάτε επίσης για το “δικαίωμά” σας να υποστηρίζετε το βαρλααμιτικό εξάμβλωμα της “λειτουργικής αναγέννησης”. Από πότε, πάτερ μου, οι χριστιανοί έχουν δικαιώματα; Ως τώρα γνωρίζαμε ότι ο όρος δικαίωμα αφορά την πολιτική σφαίρα και την πολιτική σκέψη από την Αναγέννηση και προπαντός από τον Διαφωτισμό και εξής. Η χριστιανική ιδιότητα (πολλώ μάλλον η ιδιότητα του κληρικού!!!), καθήκοντα και υποχρεώσεις μόνον γεννά και “δικαιώματα” καύχησης, αλαζονικής συμπεριφοράς ή ακόμη χειρότερα διατύπωσης κακόδοξης διδασκαλίας σε ΚΑΝΕΝΑ απολύτως δεν παρέχει. Η έννοια του δικαιώματος ως έκφραση της προβολής του “ιδίου θελήματος” στην Εκκλησία είναι ό,τι πιο άστοχο θα μπορούσε κάποιος να προβάλει. Αυτός δεν είναι, Γέροντά μου, ο στόχος της πνευματικής ζωής; Να εκκόπτουμε ποιμένες και ποιμαινόμενοι το “ίδιο θέλημα”; Οχι να το καλλιεργούμε και να το κατοχυρώνουμε βασιζόμενοι στα γκρίζα ή λευκά μας μαλιά ή στους τίτλους της θεολογικής μας και θύραθεν παιδείας και της ποιμαντικής μας διακονίας.
ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
____________
Θα μπορούσατε, βεβαίως, να αντιτάξετε ότι η ποιμαντική σας ευθύνη σας οδηγεί να αναζητήσετε τρόπους επικοινωνίας με τους ανθρώπους που δεν θρησκεύουν και γι’ αυτό προκρίνετε τη μεταγλώττιση της θείας Λατρείας. Μέχρις εδώ ουδέν το μεμπτόν. Ανέφερα, κατ’ επανάληψη, ότι η μεταγλώττιση της θείας Λειτουργίας είναι κάτι που μπορεί να συζητηθεί. Και συζητήθηκε. Εφαρμόστηκε το αθλιότατο και κοσμικό “πιλοτικό πρόγραμμα” της “λειτουργικής αναγέννησης” επί Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου. Ο κόσμος την απεδοκίμασε σύσσωμος και η Ιερά Σύνοδος κήρυξε τη ληξιαρχική πράξη του θανάτου της. Επομένως ποια περιθώρια υπάρχουν για να συνεχίσει η συζήτηση; Ο ετσιθελισμός (το “ίδιον θέλημα”) δέκα ή το πολύ είκοσι “Λατρευτικών Βαρλααμιτών”; Και μάλιστα ανθρώπων που διατυπώνουν δημόσια αιρέσεις και οι οποίοι κάνουν μετάφραση της Θείας Λειτουργίας στην ομηρική για να γίνει (άκουσον! άκουσον!) κατανοητή από τον κόσμο, συντάσσουν “παπαδιαμάντιες” επιστολές για το “Λενιώ” και περιγράφουν ποδοσφαιρικό αγώνα στα αρχαία Ελληνικά; Σε κάθε περίπτωση το αίτημα για μεταγλώττιση των λατρευτικών κειμένων αυτό καθ’ εαυτό ΔΕΝ είναι “Λατρευτικός Βαρλααμιτισμός”. Το ΠΝΕΥΜΑ και το ΠΛΑΙΣΙΟ αυτών που την επιδιώκουν είναι που δίνει Βαρλααμιτικό στίγμα στο αίτημα. Αν, επομένως, θέλατε να διατυπώσετε την άποψη ότι η μεταγλώττιση των λατρευτικών κειμένων είναι ποιμαντικά επιβεβλημένη, οφείλατε ΑΝΥΠΕΡΘΕΤΩΣ προηγουμένως να διαχωρίσετε τη θέση σας από τους Βαρλααμίτες και να κατακεραυνώσετε όλους όσους προσβάλλουν την πίστη μας αφού γνωρίζατε τα “μαργαριτάρια” της Βαρλααμιτικής σοφίας που εκπωματίζουν οι θιασώτες της “λειτουργικής αναγέννησης”! Το κάνατε αυτό; Πολλού γε και δει! Οχι μόνον δεν το κάνατε, αλλά όταν σας παρακάλεσα, εκ των υστέρων έστω, να διαχωρίσετε τη θέση σας από τις κακοδοξίες τους, αρνηθήκατε πεισματικά επικαλούμενος το “δικαίωμά” σας να μη δίνετε ομολογία πίστεως για να αποφύγετε την καταδίκη των ομοφρόνων σας.
ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΒΑΡΛΑΑΜΙΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ
__________________
Οι άνθρωποι που επιζητούν μεταγλώττιση των λατρευτικών κειμένων δεν εμπνέουν καμιά εμπιστοσύνη. Διακρίνονται από αφόρητα νεωτεριστικό πνεύμα. Το πλαίσιο και το πνεύμα με το οποίο επιζητούν τη μεταγλώττιση παραπέμπει στη φιλελεύθερη προτεσταντική λειτουργική μεταρρύθμιση της δεκαετίας του 60 και στις προδιαγραφές της Β΄ Βατικάνειας Συνόδου. Ως καλώς γνωρίζετε (ή τουλάχιστον οφείλατε να γνωρίζατε πριν εκφράσετε θέσεις για το θέμα), οι άνθρωποι που προωθούν τη “λειτουργική αναγέννηση” λοιδορούν το Βυζάντιο, θέλουν να αντικαταστήσουν τον άρτο και τον οίνο ως υλικά τέλεσης της Θείας Ευχαριστίας, επιζητούν επιστροφή στην προ της Εικονομαχίας κατάσταση, θεωρούν ότι οι Ψαλμοί δεν μιλούν στην ψυχή του ανθρώπου επειδή απευθύνονται στην αγροτική κοινωνία της εποχής κατά την οποία συντάχθηκαν, κτπ.. (Παρεμπιπτόντως: Οι παραβολές του Κυρίου μιλούν στην καρδιά του σύγχρονου ανθρώπου; Ο Κύριος μιλά για το προζύμι, για τις λυχνίες και για το σπορέα. Αυτά, φυσικά, αφορούν την αγροτική κοινωνία που ζούσε. Δεν είναι έτσι; Δεν ζυμώνουν πια οι νοικοκυρές ψωμί. Τα παιδιά των μεγαλουπόλεων δεν σχετίζονται με τη σπορά των αγρών και οι κατοικίες μας δεν φωτίζονται σήμερα με λυχνίες. Θα ακούσουμε, άραγε, κανένα φωστήρα του Βαρλααμιτισμού να ισχυρίζεται ότι οι παραβολές του Κυρίου δεν μιλούν στην καρδιά του σύγχρονου ανθρώπου;).
“ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΠΑΝΤΙ ΤΩ ΑΙΤΟΥΝΤΙ”
___________________
Ας ξαναπιάσουμε το νήμα της σκέψης πριν την παρέκβαση. Οταν, λοιπόν, Γέροντα μου, σας παρακάλεσα να καθησυχάσετε τη συνείδησή μας και να μας διαβεβαιώσετε ότι δεν πρεσβεύετε αυτές τις βλασφημίες και τις κακοδοξίες πώς αντιδράσατε; Μας απαντήσετε, “χωρίς αιδώ” ότι δεν έχετε υποχρέωση να δώσετε ομολογία πίστεως; Σαν πολλά “δικαιώματα” (γράφε “ίδιον θέλημα”) δεν αποκτήσατε τελευταία, Γέροντά μου;! Από πότε έγινε, να ζητούν από ένα ιερέα να πει τι πιστεύει και αυτός να απαντά ότι δεν έχει υποχρέωση να δώσει ομολογίαν πίστεως τοσούτω μάλλον εφ’ όσον η ερώτηση έγινε για να αναπαυθεί η συνείδηση σκανδαλισθέντων πιστών και να τεθεί τέρμα σε διαμάχη; Μπορείτε να μας εξηγήσετε γιατί δεν αφορά την Πανοσιολογιότητά σας η βιβλική προτροπή να δίνουμε “απολογίαν παντί τω αιτούντι”; Μήπως ο παπα-Κώστας Μπέης ο “φωτισμένος” (για να ακριβολογούμε ο καθαιρετέος), εκτός από τη Θεία Λειτουργία έκανε μετάφραση και της Αγίας Γραφής στην Ομηρική; Μήπως δεν περιέλαβε αυτό το χωρίο; Εκρινε μήπως ότι απευθυνόταν στην αγροτική κοινωνία και το θεώρησε αχρείαστο επειδή δεν μπορεί να μιλήσει στην καρδιά του σύγχρονου ανθρώπου; Λυπάμαι, πάτερ μου! Δεν έχω υπόψη αυτή την έκδοση και έτσι εξακολουθώ να χρησιμοποιώ την παλιά έκδοση της Αγίας Γραφής.
ΣΦΥΡΙΖΩ ΑΝΕΜΕΛΑ ΚΑΙ ΚΑΝΩ ΤΟ ΚΟΡΟΙΔΟ...
_____________________
Η τακτική του δεν απαντώ, σφυρίζω ανέμελα, κάνω το κορόιδο, προσποιούμαι ότι δεν άκουσα, μεταθέτω το θέμα της συζήτησης, κτλ. σας είναι ιδιαιτέρως προσφιλής. Είναι, όμως, έντιμη; Γράφουν οι Καθηγητές και οι άλλοι διακεκριμένοι κληρικοί για το βαρλααμιτισμό των θιασωτών της “λειτουργικής αναγέννησης” και σφυρίζετε ανέμελα. Γράφω για το βαρλααμιτισμό και διαρρηγνύετε τα ιμάτιά σας και σαρκάζετε την απαιδευσία μου. Γράφει ο κ. Κουρούσιης επιστολή και αμέσως ύστερα ο π. Γεώργιος Μεταλληνός συνυπογράφει τα γραφόμενα του κ. Κουρούσιη και “ποιείτε την νήσσαν”. Αποσιωπάτε εντελώς την παρέμβαση του π. Μεταλληνού και μιλάτε μόνο για την πλάνη του ευσεβούς χριστιανού που σας άσκησε κριτική. Τέλεια εφαρμογή της τακτικής του “δεν μπορείς να δείρεις το γάιδαρο; Δείρε το σαμάρι”! Ταυτόχρονα σας παρακαλούμε να μας πείτε τι πιστεύετε αναφορικά με τις βλασφημίες και τις κακοδοξίες των “Λατρευτικών Βαρλααμιτών” και απαντάτε ότι δεν είστε υποχρεωμένος να δώσετε ομολογία πίστεως. Μια μόνο υποχρέωση αντιλαμβάνεστε ότι έχετε: Να αυλίζεστε στο θείο γνόφο της ... “αποφατικής” θεολογίας μετά των Μεγάλου Βασιλείου, Γρηγορίου θεολόγου, Γρηγορίου Νύσσης, Συμεών Νέου Θεολόγου, Γρηγορίου Παλαμά, Σεραφείμ του Σαρώφ και τινών ετέρων Αγίων που αναμένουν εναγωνίως να αξιολογηθούν από τη θεόπνευστη κάλαμο και τη χρυσορρήμονα γλώσσα του ομοιδεάτη σας π. Θερμού και τρέμουν μη μείνουν στάσιμοι όπως ο Αγιος Μάξιμος ο Ομολογητής! Πάτερ μου, δεν ρωτώ αν αυτά τα πράγματα είναι συμβατά με την Ορθόδοξη πίστη μας. Προφανώς και δεν είναι! Δεν νομίζετε, όμως, ότι δεν είναι καν σοβαρά;
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ
__________________________
Και ως να μην έφταναν τα πιο πάνω μας ζητάτε να δημοσιεύσουμε την επιστολή σας στην “Ορθόδοξη Μαρτυρία”! Αυτή και αν είναι “αλεπουδιά”! Γνωρίζετε πάρα πολύ καλά, παππούλη μου, ότι η “Ορθόδοξη Μαρτυρία” κυκλοφορεί για τριάντα τόσα χρόνια και δεν δημοσιεύει ΠΟΤΕ, όπως τα πλείστα άλλωστε θρησκευτικά περιοδικά, επιστολές. Δεν είναι δυνατόν να πιστεύατε ότι θα αλλάζαμε πρακτική μόνο και μόνον για να σας βολέψουμε! Αποκλείεται να είστε τόσο αφελής! Γιατί, λοιπόν, μας ζητήσατε να κάνουμε κάτι που γνωρίζατε ότι οπωσδΗποτε δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε; Για να αρνηθούμε και να μπορείτε στη συνέχεια να διαμαρτύρεστε ότι σας φιμώνουμε ή ότι σας καταδικάζουμε μονομερώς αναπολόγητο, κτπ.; Πάτερ μου! Είναι δυνατόν να μετέρχεστε τέτοιες μεθόδους; Αλλωστε όλες οι θέσεις της επιστολής σας απαντώνται προκαταβολικά με τα δεκάξη κείμενα που θα δημοσιεύθηκαν στο τελευταίο τεύχος της “Ορθόδοξης Μαρτυρίας”. Παρόλον ότι είναι γραμμένα από το Μάιο (όπως θα προσέξετε δεν υπάρχει καμιά αναφορά στον παπά-Κώστα Μπέη τον καθαιρετέο, επειδή δεν γνώριζα τίποτα ΤΟΤΕ για τη “φωτισμένη” ομηρική του μεταγλώττιση), απαντά σε όλες τις θέσεις των επιστολών σας. Αρα και από αυτή την άποψη δεν χρειάζεται να δημοσιευθεί η επιστολή σας. Αν, όμως, παρ’ ελπίδα, και μετά την επιστολή που σας στέλλω και αν και τα κείμενα της “Ορθόδοξης Μαρτυρίας” δεν απαντήσουν στις αντιρρήσεις σας και νομίζετε ότι έχετε να προσθέσετε κάτι ή εξακολουθείτε να θεωρείτε εαυτόν αδικημένο, δεν έχετε παρά να δημοσιεύσετε την επιστολή σας στο δικό σας έντυπο που εκδίδεται μάλιστα σε μηνιαία βάση! Σε κάθε περίπτωση μας χρωστάτε χάρη (και μεγάλη μάλιστα!) επειδή δεν δημοσιεύουμε την επιστολή σας! Μη θεωρήσετε υπερβολικό ή σαρκαστικό αυτό τον ισχυρισμό! Σας διαβεβαιώ ειλικρινά: Θα εκτεθείτε ανεπανόρθωτα, αν τη δημοσιεύσετε. Αν αμφιβάλλετε για του λόγου το αληθές δεν έχετε (παρά τις περί του αντιθέτου συμβουλές μας) να τη δημοσιεύσετε στο δικό σας έντυπο. Και ελπίζω ότι παράλληλα θα δημοσιεύσετε και το κείμενο για το “Νεοβαρλααμιτισμό”, που συνέταξαν κορυφαίοι Ορθόδοξοι θεολόγοι, για να δούμε “πόσα αππίδια χωρά” ο “αποφατικός” θεολογικός σάκκος σας.
Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΕΙ ΣΕ ΚΥΠΡΙΑΚΑ ΠΛΑΙΣΙΑ
_________________________
Η πρότασή σας να δημοσιευθεί το κείμενό σας στην “Ορθόδοξη Μαρτυρία” σας εξυπηρετεί αφάνταστα κατά το εξής: Η συζήτηση θα περιοριστεί στα Κυπριακά πλαίσια και σε όσους το στέλλουμε τιμής ένεκεν και στους λίγους συνδρομητές μας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Αλλά αυτό είναι το ζητούμενο; Αν η παρέμβαση του κ. Κουρούσιη πέτυχε απόλυτα το στόχο της οφείλεται, πέραν της ορθότητας των θέσεων που ανέπτυξε, και στη δημοσίευση του άρθρου του στον “Ορθόδοξο Τύπο”. Αρα γιατί να περιοριστεί το θέμα σε καθαρά Κυπριακά πλαίσια αφού η δημοσίευσή του σε Ελλαδικό έντυπο θα εκθέσει τις κακοδοξίες σας σε ασύγκριτα μεγαλύτερο πλήθος αναγνωστών; Επιπλέον! Αφού στον Ελλαδικό χώρο πραγματοποιούνται οι βαρλααμιτικοί νεωτερισμοί εξυπακούεται οίκοθεν ότι σε Ελλαδικό έντυπο είναι πιο ενδεδειγμένο να δημοσιευθούν. Αλλωστε ένα μεγάλο μέρος της επιστολής σας αφιερώνεται στις θέσεις του κ. Κουρούσιη που δημοσιεύθηκαν στον “Ορθόδοξο Τύπο”. Αρα βάσει ποιας λογικής η απάντηση στις θέσεις του κ. Κουρούσιη πρέπει να δημοσιευθεί στην “Ορθόδοξη Μαρτυρία” και όχι στον “Ορθόδοξο Τύπο”; Και οι αναγνώστες της “Ορθόδοξης Μαρτυρίας”; Θα ρωτήσετε. Σας υπόσχομαι, Γέροντά μου, με τον πιο υπεύθυνο και έντιμο τρόπο, ότι θα ενημερώνονται συνεχώς για τα “κατορθώματα” των Βαρλααμιτών, αλλά και για όσους Βαρλααμίτες (“ων πρώτος”, ελπίζω, “υμείς”) τυχόν αποκηρύξουν τις κακοδοξίες τους. Σκεφτείτε ακόμη και τούτο: Αν αντίθετα από την αείποτε πρακτική της “Ορθόδοξης Μαρτυρίας” πράττοντας δημοσιεύαμε την επιστολή σας, θα τη συνοδεύαμε, προφανώς, με δικά μας σχόλια τα οποία θα έλεγαν περίπου τα εξής: “Ο π. Δανιήλ Αεράκης μας έστειλε επιστολή στην οποία εκτός από διάφορες πλάνες που διατυπώνει αναφέρει και ορισμένα ορθά πράγματα τα οποία είναι παντελώς άσχετα με το θέμα που συζητούμε. Αρα η επιστολή του π. Δανιήλ δεν είναι μόνον κακόδοξη σε πολλά θέματα αλλά και σε πολλά άλλα άσχετη!” Νομίζετε ότι αυτό θα αποκαθιστούσε το κύρος σας στους αναγνώστες; Εκτός και αν πιστεύατε ότι θα σας παραχωρούσαμε τις στήλες της “Ορθόδοξης Μαρτυρίας” για να δημοσιεύσετε τις θέσεις σας χωρίς αντίλογο. Επιπλέον! Τις θέσεις του π. Μεταλληνού και του κ. Κουρούσιη τις απαντήσατε από τις στήλες του “Ιωάννη του Βαπτιστή” (το έντυπο που εκδίδετε). Γιατί δεν στείλατε απάντηση στον “Ορθόδοξο Τύπο” για την κριτική που σας άσκησαν; Επομένως γιατί δεν κάνετε το ίδιο με τα σχόλια της “Ορθόδοξης Μαρτυρίας”; Μη ξεχνάτε ότι δημοσίευσα, ήδη, στον “Ορθόδοξο Τύπο” την άποψη ότι υπάρχουν “Λατρευτικοί Βαρλααμίτες”. Κατέγραψα, επίσης, σε Ελλαδικά έντυπα, την άποψη ότι οι “Βαρλααμίτες” είναι μια δράκα άνθρωποι που διακατέχονται από νεωτεριστικό πνεύμα. Προς τι, επομένως, να περιορίσουμε το θέμα σε Κυπριακά πλαίσια; Για να μην εκτεθούν οι “Λατρευτικοί Βαρλααμίτες;
ΝΕΟΠΛΑΤΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΦΑΤΙΣΜΟ
____________________________
Και τώρα στο Βατερλώ ΣΑΣ! Η ουσία της πλάνης σας, Γέροντά μου, συνίσταται ότι συγχέετε την αποφατική θεολογία του Αγίου Μαξίμου και άλλων κορυφαίων Πατέρων της Εκκλησίας μας, με τον Νεοπλατωνισμό και τη θεολογία των Σούφι. Μεταξύ κτιστού και ακτίστου δεν υπάρχει, ασφαλώς, ομοιότης. Ο Θεός δεν περιορίζεται και δεν εξαντλείται και δεν ορίζεται εν απολύτω εννοία με την καταφατική ανθρώπινη γλώσσα. Κρίμα, όμως, που ο Αγιος Μάξιμος ο Ομολογητής έζησε τον 7ον και όχι τον 21ον αιώνα. Αν είχε την ευτυχία να ζει στις μέρες μας ο π. Θερμός θα του είχε κάνει λειτουργικό φροντιστήριο για να μπορεί, ο “αδαής”, να κατανοεί ορθά τη Θεία Λειτουργία. Και όχι μόνον αυτό! Εξαιτίας της “αποφατικής” θεολογίας σας, θα γλύτωνε τη γλώσσα και το δεξί του χέρι που οι Μονοθελήτες του έκοψαν για να μην ελέγχει τις κακοδοξίες τους. Αντί να εμμένει μέχρι τέλους να κηρύσσει με καταφατικούς όρους το θεανθρώπινο χαρακτήρα του θελήματος του Κυρίου θα έλεγε στους Μονοθελήτες: “Ξέρετε! Οι διακεκριμένοι “αποφατικοί” θεολόγοι παπά-Κώστας Μπέης ο “φωτισμένος” (που είναι γνώστης και της ομηρικής) και “ο μαθητής αυτού ον ηγάπα” π. Δανιήλ Αεράκης, με δίδαξαν ότι το κτιστό είναι τελείως διαφορετικό από το άκτιστο. Αρα γιατί να χάσω το χεράκι μου και τη γλώσσα μου μόνο και μόνο για να διατυπώσω με καταφατικούς θεολογικούς όρους το Θεανθρώπινο χαρακτήρα του θελήματος του Κυρίου; Αντιλαμβάνεστε, πάτερ μου, τι ασυναρτησίες διατυπώνετε; Χριστιανοί Ορθόδοξοι είμαστε! Οχι Νεοπλατωνικοί ή σούφι! Ο απρόσιτος Θεός απεκαλύφθη. Η αποφατική θεολογία του Αγίου Μαξίμου και των άλλων μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας δεν εξεπονήθη για να αρνηθεί την Αποκάλυψη, αλλά για να τονίσει το υπερβατό του Θεού και το πεπερασμένο του ανθρώπου. Αλλιώς δεν θα υφίσταντο μαρτύρια και διωγμούς οι Πατέρες για να διατυπώσουν με καταφατικούς όρους τη διδασκαλία της Εκκλησίας. Ξεχνάτε, άλλωστε, εσείς, που μια ζωή αναλύετε τις επιστολές του Αποστόλου Παύλου, ότι ο κορυφαίος των Αποστόλων μιλά για την “κατασκευήν του οίκου υπό τινός”; Αυτό δεν είναι καταφατική θεολογία; Και αφού εσείς αυτά τα γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα γιατί επιτρέψατε στον παπα-Κώστα το “φωτισμένο” και τον όποιο άλλο ομοιδεάτη του να σας παρασύρει με το ταχύρρυθμο “αποφατικό” του φροντιστήριο στις ατραπούς της κακοδοξίας; Αφού, λοιπόν, η θεολογία μπορεί να έχει καταφατικό χαρακτήρα το ίδιο μπορούν και τα λατρευτικά μας κείμενα, δεδομένου ότι οι περισσότεροι ύμνοι εκφράζουν ποιητικά τη δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας. Οπως υπάρχουν Βαρλααμίτες από θεολογικής σκοπιάς (Βαρλαάμ, Γρηγοράς, Ακίνδυνος), έτσι υπάρχουν και οι “Λατρευτικοί Βαρλααμίτες”. Ποιοι είναι αυτοί; ΑυτοΙ που θΕλουν να επιβΑλουν νοησιαρχΙα στη λατρεΙα της ΕκκλησΙας μας. Αυτοί που νομίζουν ότι ο θεωρητικός στοχασμός αναφορικά με τα κείμενα της λατρείας είναι που προέχει για τη συνειδητή συμμετοχή του πιστού στη λατρεία. Οχι η μετάνοια και η κατάνυξη για προσευχή. Γι’ αυτό, ακριβώς, ο όρος “Λατρευτικοί Βαρλααμίτες” είναι απολύτως δόκιμος. Συνοψίζω την αιρετική διάσταση τη προσέγγισής σας: Αποπειραθήκατε να αντικρούσετε την κατηγορία ότι υπάρχει “Λατρευτικός Βαρλααμιτισμός” παραθέτοντας ιστορικό της αίρεσης του Βαρλααμιτσιμού και πολλά άλλα τα οποία ΔΕΝ έχουν σχέση με το θέμα που συζητούμε. Και ως να μην έφτανε η παρεμβολή θέσεων άσχετων με το θέμα που συζητούμε, στην προσπάθειά σας να μιλήσετε για το Θεό ως το εντελώς επέκεινα (που είναι απόλυτα ορθή αντίληψη), συγχέετε την αποφατική θεολογία των Αγίων Πατέρων με τις δοξασίες των Νεοπλατωνικών και των σούφι. Μιλάμε, δηλαδή, για μεγάλο στραβοπάτημα, Γέροντά μου.
“ΔΕΝ ΧΑΛΩ ΚΑΡΔΙΕΣ"
_________________
Σε κάθε περίπτωση “εγώ δεν χαλώ καρδιές”, όπως συνήθιζε να λέγει ο μακαριστός Γέροντας Επιφάνιος. Αν, για οποιονδήποτε λόγο, δεν σας αναπαύει ο όρος “Λατρευτικοί Βαρλααμίτες”, δεν υπάρχει λόγος να ματώνει η καρδούλα σας άδικα. Μπορώ κάλλιστα εφεξής να χρησιμοποιώ τον όρο “Νεοβαρλααμίτες”, που υιοθέτησαν κορυφαίοι θεολόγοι, για να χαρακτηρίσουν τους κακόδοξους θιασώτες της “λειτουργικής αναγέννησης”. Κουβεντιάστε, λοιπόν, το θέμα με τους λοιπούς εν Βαρλααμιτισμώ αδελφούς σας, βρέστε τα μεταξύ σας, και αν καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι το “Νεοβαρλααμίτες” ή το σκέτο “Βαρλααμίτες” σας πάει καλύτερα, σας υπόσχομαι ότι θα σας “αναπαύσω” κατά την επιθυμία της καρδίας σας. Αρκεί το “Βαρλααμίτες” να μείνει στον όρο για όσους επιδιώκουν να επιβάλουν νοησιαρχία στη λατρεία της Εκκλησίας μας. Αλλωστε, όπως θα προσέξατε, στην παρούσα επιστολή μου, χρησιμοποιώ και τους τρείς όρους εναλλάξ: “Λατρευτικοί Βαρλααμίτες”, “Νεοβαρλααμίτες” και “Βαρλααμίτες”.
ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΕΙΤΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΡΙΝ ΕΚΤΕΘΕΙΤΕ
__________________________
Προσεύχομαι θερμά να σας φωτίσει ο Θεός να αφιππεύσετε από το άρμα του εριστικού και σαρκαστικού πνεύματος που σας διακατέχει και στο οποίο αναφέρθηκε πρόσφατα και ο π. Βασίλειος Βολουδάκης στον “Ορθόδοξο Τύπο”. Σας παρακαλώ θερμά: Αφήστε κατά μέρος την “αποφατική” θεολογία και τους σαρκασμούς και συμβουλευτείτε κάποιο που ξέρει πέντε πράγματα από θεολογία πριν δημοσιεύσετε τις ασυναρτησίες της επιστολής σας. Υπάρχουν πολλοί κληρικοί πνευματικά παιδιά του μακαριστού Γέροντα Επιφάνιου (και όχι μόνον) που μπορούν να σας εξηγήσουν εν εκτάσει τους λόγους που οι κακοδοξίες που προβάλλετε στην αλλοπρόσαλλη και κυριολεκτικά κακόδοξη επιστολή σας θα σας εκθέσουν και μάλιστα ανεπανόρθωτα. Γιατί δεν συζητάτε το θέμα με το Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Νικοπόλεως κ. Μελέτιο, το Γέροντα της Κεχαριτωμένης π. Σπυρίδωνα, τον π. Αμβρόσιο, τον κατά σάρκα αδελφό σας Αρχιμανδρίτη Νικόδημο, τον Μητροπολίτη Νέας Σμύρνης, τον π. Ησύχιο, τον Σεβασμιότατο Ναυπάκτου, τον π. Σαράντη Σαράντο, τον π. Ιωάννη Φωτόπουλο, τον π. Λάμπρο Φωτόπουλο ή τέλος πάντων κάποιον που εσείς εμπιστεύεστε, για να σας υποδείξουν τη μεγάλη θεολογική γκάφα των γραφομένων σας; Γέροντα μου! Προσέξτε! Θα πέσετε σε μεγάλο κρημνό το βάθος του οποίου προφανώς δεν συνειδητοποιείτε. Χάριν του πνευματικού συνδέσμου μου προς τον κατά σάρκαν αδελφόν σας (τον οποίο όλα τα πνευματικά παιδιά του π. Επιφανίου τιμούν βαθύτατα), αλλά και χάριν του π. Αμβρόσιου και του Γέροντα της Κεχαριτωμένης Σπυρίδωνα στους οποίους υποσχέθηκα να σας χειριστώ με επιείκεια, θα αποφύγω τον πειρασμό να σας παραλάβω κανονικά σ’ αυτή την επιστολή. Θα κρατήσω, μάλιστα, τουλάχιστον για την ώρα, την αλληλογραφία μας μακρυά από τα φώτα της δημοσιότητας. Θα αναμένω νέα σας επιστολή. Προσδοκώ ότι θα αποκηρύξετε τις πλάνες που διατυπώσατε. Ευελπιστώ ότι από προσκείμενος των “Λατρευτικών Βαρλααμιτών” θα καταστείτε δεινός και συστηματικός τους πολέμιος. Αν, όμως, παρά την καλή μου διάθεση να κλείσουμε το θέμα όσο γίνεται πιο αθόρυβα, επιλέξετε να διαβείτε το Ρουβίκωνα, και δημοσιεύσετε την επιστολή, παρακαλώ μην έχετε ψευδαισθήσεις: Θα ρίξετε εαυτόν όχι απλά στο λάκκο των λεόντων, αλλά στη σπηλιά της ύαινας! Τίμια και παστρικά πράγματα. Αν κηρύξετε δημόσια “γυμνή τη κεφαλή” αιρέσεις κάθε επιείκεια απέναντί σας θα καταστεί εντελώς αδιανόητη.
ΕΚΤΕΝΩΣ ΔΕΟΜΕΝΟΙ
____________________
Προσεύχομαι ακατάπαυστα να σας φωτίσει ο Θεός να κάνετε την καλή υποχώρηση. Τη χριστιανική υποχώρηση. Να αποστείτε από τις Βαρλααμιτικές κακοδοξίες. Να διαχωρίσετε τη θέση σας από τους νεωτεριστές. Σας παρακαλώ, όμως, μη στηριχτείτε στις αμαρτωλές προσευχές μου. Αν ήξερα να προσεύχομαι θα είχα κάνει προκοπή. Γι’ αυτό σας παρακαλώ προσευχηθείτε, ΕΣΕΙΣ, θερμά. Μιλείστε με ανθρώπους που ξέρουν και μπορούν να σας καθοδηγήσουν σωστά. Πληροφορηθείτε τις διαφορές της αποφατικής θεολογίας των Αγίων Πατέρων με το μυστικισμό των σούφι και των νεοπλατωνικών δοξασιών. Σας διαβεβαιώ! Δεν χρειάζεται πολλή μελέτη για να αντιληφθείτε τις πλάνες σας. Ενα βιβλίο δογματικής αν ανοίξετε, μια θρησκευτική εγκυκλοπαίδεια αν συμβουλευτείτε, στις σχετικές ιστοσελίδες στο διαδίκτυο αν καταφύγετε, θα διαπιστώσετε ότι αυτά που μας γράψατε, κατά την αγοραία έκφραση, είναι “μπαρούφες”. Η ... “αποφατική” σας ανάλυση είναι με τον επιεικέστερο δυνατό χαρακτηρισμό αφελής. Στην ουσία της, όμως, είναι κακόδοξη.
“ΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙ ΘΕΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ”
________________________
Π. Δανιήλ! Θα μου κάνετε μια μικρή “τοσοδούλα” χάρη; Αλλωστε μου χρωστάτε μια χάρη. Ηδη σας υποσχέθηκα ότι, αν δεν θέλετε να σας αποκαλώ “Λατρευτικούς Βαρλααμίτες”, μπορώ κάλλιστα να σας αποκαλώ “Νεοβαρλααμίτες” ή “Βαρλααμίτες”. Κάντε μου, λοιπόν, και εσείς μια χάρη σε ανταπόδοση! Αν επιλέξετε τη συνέχιση του διαλόγου, σας παρακαλώ θερμά, μη με ξαναταξιδέψετε με το τραίνο-βολίδα Οσάκας-Τόκυο ή Παρισίων-Κυανής Ακτής στο Σινά ή στο Θαβώρ. Παππούλη μου! Δεν είμαι για τέτοια ο δυστυχής. Μακάρι να ήξερα να ψελλίζω τα νηπιώδη. Θα διερωτηθείτε, ίσως, αφού συνειδητοποιώ ότι δεν ξέρω να ψελλίζω τα νηπιώδη γιατί ελέγχω τις κακοδοξίες σας; Από λίγο φιλότιμο, Γέροντά μου. Κουράστηκα ψυχικά αφ’ ενός μεν να παρακολουθώ τους “γνωστούς ύποπτους”, μια δράκα Βαρλααμίτες και άλλους αδίστακτους νεωτεριστές και οικουμενιστές, να προσπαθούν να αλλάξουν την πίστη μας και από την άλλη να υπάρχει τόση απάθεια και αδιαφορία για τους νεωτερισμούς που επιχειρούν να εισαγάγουν.
ΚΑΤΑΙΓΙΣΜΟΣ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΤΕΡΙΣΜΩΝ
_______________________
“Επιλείψει γαρ με ο χρόνος διηγούμενον” τους νεωτερισμούς και τις αιρέσεις που γίνεται ανίερη προσπάθεια να εισαχθούν στην Εκκλησία: Τίποτα δεν θέλουν να αφήσουν όρθιο οι νεωτεριστές. Βλαστημούν την Παναγία και τους Αγίους. Ποδοπατούν την Παράδοση της Εκκλησίας. Ζητούν χειροτονία γυναικών, χειροτονία εγγάμων επισκόπων, κατάργηση του ράσου, δεύτερο γάμο κληρικών, βλασφημούν το αειπάρθενο της Θεοτόκου, απαξιώνουν τη “Φιλοκαλία”, “διορθώνουν” τους Αγίους, εκφράζονται με περιφρονητική σκαιότητα για την Παλαιά Διαθήκη, υιοθετούν την εκκλησιολογία του Σμέμαν, επιδιώκουν να εισαγάγουν το μεταθετό στο καταστατικό της Εκκλησίας της Κύπρου, διαμφισβητούν την ικανότητα των ψαλμών να μιλούν στην ψυχή του σύγχρονου ανθρώπου, επιζητούν να τελείται με κάθε είδους υλικά η Θεία Λειτουργία, εισάγουν σε ορθόδοξο έδαφος τη “Βαπτισματική θεολογία”, τη θεολογία των “αδελφών Εκκλησιών”, τη “θεωρία των κλάδων”, την εκκλησιολογία της Ραβέννας και της Ελούντας. Προσπαθούν επίμονα να αναβιώσουν την αίρεση του εθνοφυλετισμού, του πανσλαβισμού, του πανρωσισμού, της Αμερικανικής Ορθοδοξίας και της Κυπριακής Ορθοδοξίας (μάλιστα! Υπάρχουν θιασώτες και της τελευταίας). Καταπατούν τους κανόνες που απαγορεύουν τις συμπροσευχές με αιρετικούς και αλλόθρησκους και προσπαθούν, μάλιστα, να κατοχυρώσουν θεολογικά την αντικανονική τους πρακτική και τόσα άλλα, “άτινα εάν γράφηται καθ’ εν, ουδέ αυτόν οίμαι τον κόσμον χωρήσαι τα γραφόμενα βιβλία.”
“ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ ΤΟΥΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ”
______________________
Μπορώ να σας υποβάλω, Γέροντά μου, μια απλή ερώτηση: Γιατί παρατηρείται αυτή η λύσσα επιβολής αιρέσεων και εισαγωγής νεωτερισμών; Γιατί τώρα θυμήθηκαν να τα αλλάξουν όλα; Ο π. Παίσιος μου είπε χαρακτηριστικά όταν τον ρώτησα για τις αλλαγές που ήθελαν κάποιοι να εισαγάγουν στην Εκκλησία προ εικοσαετίας περίπου: “Αυτοί που επιδιώκουν νεωτερισμούς στην Εκκλησία από τον εγωισμό τους το κάνουν”. Βγήκε ΠΟΤΕ, πάτερ μου, τίποτα καλό από τον εγωισμό; Γιατί άραγε (για να περιοριστούμε μόνο στην αναφορά σε σύγχρονους Αγίους), οι Αγιοι Νεκτάριος, Νικόλαος Πλανάς, Αχρίδος Νικόλαος, Αρχιεπίσκοπος Λουκάς, Ανθιμος και οι Γέροντες Παίσιος, Τύχωνας, Επιφάνιος, Πορφύριος, Ιωήλ Γιαννακόπουλος, Ηλίας Παναγουλάκης, Φιλόθεος Ζερβάκος, Ιάκωβος Τσαλίκης, Εφραίμ Κατουνακιώτης, Σωφρόνιος Σαχάρωφ, Γερβάσιος Παρασκευόπουλος, Ενώχ Αγιορείτης, Κλεόπας Ηλίε, Μαδαγασκάρης Νεκτάριος, Αμφιλόχιος Μακρής και τόσοι άλλοι δεν επεδίωξαν να επιφέρουν αλλαγές; Δεν είχαν αυτοί οι Αγιοι άνθρωποι ποιμαντική έγνοια για τη σωτηρία του ποιμνίου τους; Γιατί προέκριναν, ότι ΜΟΝΟΝ η αγιότητα είναι η απάντηση στις ανησυχίες των ανθρώπων, όπως τόσο εύγλωττα το διατυπώνει ο π. Ιουστίνος Πόποβιτς (στο βιβλίο του “Ανθρωπος και Θεάνθρωπος”), και όχι η επιβολή νεωτερισμών; Μήπως είμεθα σοφότεροι ή αγιότεροι των Αγίων; Εκείνους δεν τους εμπόδισε σε τίποτα η Ιερά Παράδοση να αγιάσουν. Εμάς γιατί μας ενοχλεί; Γιατί θέλουμε να επιβάλουμε νεωτερισμούς και μάλιστα νεωτερισμούς που το ποίμνιο της Εκκλησίας (κλήρος και λαός) απορρίπτει και αποστρέφεται; Γιατί δεν θέλουμε να πατήσουμε “την πεπατημένη οδό” των Αγίων; Γιατί επιδιώκουμε να ακολουθήσουμε δικά μας επισφαλή μονοπάτια; Γιατί, αντί να αγωνιστούμε να αλλάξουμε τα πάθη μας, θέλουμε να αλλάξουμε το φρόνημα και τους θεσμούς της Εκκλησίας; Δεν σας κάνει εντύπωση ότι δεν υπάρχει ούτε ένας νεωτεριστής στην Ιστορία της Εκκλησίας και ότι όλοι οι Αγιοι πολεμούσαν τους νεωτερισμούς; Και όμως! Μια μικρή ομάδα νεωτεριστών προσπαθεί να φέρει τα πάνω-κάτω. Και εσείς, Γέροντά μου; Σε ορισμένα συμπαρατάσσεστε μαζί τους, ενώ σε άλλα αρνείστε να τους καταδικάσετε!
ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΡΙΖΕΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ ΤΩΝ ΝΕΩΤΕΡΙΣΤΩΝ
______________________
Θα αντιτείνετε, ίσως, ότι δεν συμμερίζεστε τις πιο πάνω αιρέσεις και τους νεωτερισμούς. Το γνωρίζω αυτό, πάτερ μου. Και εναντίον του Οικουμενισμού προμαχείτε και εναντίον αντικανονικών καταστάσεων, για δεκαετίες, μάχεσθε. Οντως, λοιπόν! Τουλάχιστον τους περισσότερους από τους πιο πάνω νεωτερισμούς δεν τους υιοθετείτε. Αλλά μη νομίζετε ότι αυτό, ισχύει για σας αποκλειστικά. Δεν υπάρχουν δύο έστω “Λατρευτικοί Βαρλααμίτες”, οικουμενιστές ή νεωτεριστές που να συμφωνούν μεταξύ τους σε όλα. Ο λόγος; Εχουν εκπροτεσταντισμένη συνείδηση που τους δίνει το “δικαίωμα” να πιστεύουν επιλεκτικά, ό,τι θέλουν και να ερμηνεύουν τη Γραφή και την Παράδοση κατά το δοκούν. Σε κάθε περίπτωση σας παρεκάλεσα (ΚΑΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΩ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ) να μας απαντήσετε αν υιοθετείτε τις συγκεκριμένες αιρέσεις και τους νεωτερισμούς που προβάλλουν οι “Λατρευτικοί Βαρλααμίτες”. Και εσείς; Επιλέξατε να ασκήσετε το “δικαίωμα” να μη δώσετε ομολογία πίστεως. Μη διαμαρτύρεστε, επομένως, επειδή το όνομά σας έχει περιληφθεί στον κατάλογο των Βαρλααμιτών. Σε τελευταία ανάλυση, αντί να με ρωτάτε γιατί ελέγχω τις κακοδοξίες σας, θα έπρεπε να απευθύνετε στον εαυτό σας το ακόλουθο ερώτημα: Γιατί γράφω ή σεκοντάρω ή ανέχομαι τόσο χονδροειδείς κακοδοξίες, ώστε επέτρεψε ο Θεός να ελέγχομαι από την αμαρτωλή, αδόκιμη και αθεολόγητη γραφίδα του Παναγιώτη;! Αυτό είναι το πραγματικό ερώτημα που έπρεπε να σας απασχολεί.
ΠΑΠΑ-ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΕΗΣ Ο ΚΑΘΑΙΡΕΤΕΟΣ
_________________
Την ώρα που ετοιμαζόμουν να σας αποστείλω την ηλεκτρονική αυτή επιστολή έπεσε στα χέρια μου, πολύ καθυστερημένα, το γνωστό παραδοσιακό περιοδικό “Παραταθήκη” (τεύχος 66). Στις σελίδες 13-17 διάβασα (και έφριξα κυριολεκτικά!) άρθρο που επιγράφεται “[Παπα] Κώστας Μπέης - Προκαλεί με τον συγκρητισμό του”. Παραθέτω αποσπάσματα του σχετικού άρθρου της “Παρακαταθήκης”, που επιγράφεται “Παπα-Κώστας Μπέης - Προκαλεί με το συγκρητισμο του”: “Οσα ακολουθούν παρακαλούμε πολύ να κινήσουν την προσοχή του Σεβ. Μητροπολίτου Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Μελέτιου, ο οποίος χειροτόνησε τον π. Κώστα - Μπέη και τον έχει στην Μητρόπολή του. Ο Σεβασμιώτατος είναι συγχρόνως και Πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής επί των αιρέσεων. Αρα είναι ο καθ’ ύλην αρμόδιος για την περίπτωση που καταγγέλουμε. Οταν πριν πέντε περίπου χρόνια φίλος μας πληροφόρησε ότι ο π. Κώστας Μπέης Καθηγητής της Νομικής Σχολής Αθηνών και αρθρογράφος της εφημερίδος “Ελευθεροτυπία” χειροτονήθηκε ιερεύς δεν το πιστέψαμε. Είπαμε ότι μάλλον θα επρόκειτο για συνωνυμία. Μετά, που είδαμε ότι δεν ήταν συνωνυμία είπαμε “δόξα τω Θεώ” που ο Καθηγητής Κώστας Μπέης μετενόησε για όσα μέχρι τότε υπεστήριζε και μάλιστα έγινε και ιερεύς! Ομως διαπιστώνουμε ότι δυστυχώς διαψευσθήκαμε οικτρά. Ο Καθηγητής Κώστας Μπέης τώρα κάνει μεγαλύτερη ζημιά στις ψυχές διότι είναι και ορθόδοξος Κληρικός. Τον κ. Μπέη δεν τον γνωρίζουμε. Αφορμή για όσα γράφουμε εδώ - χωρίς φόβο και πάθος-είναι μόνον από αγάπη και πόνο για την Εκκλησία την οποία τραυματίζουν πιστεύματα και συμπεριφορές σαν αυτές του κ. Κώστα Μπέη. Αφορμή, για όσα γράφουμε εδώ, μας έδωσε μια πρόσκληση που έφθασε στα χέρια μας σταλμένη από την εν Αθήναις “Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία”. Η πρόσκληση καλούσε σε Θεία Λειτουργία την οποία θα τελούσε ο π. Κώστας Μπέης. Διαβάσαμε το κείμενο της Θείας Λειτουργίας, που επισυναπτόταν στην πρόσκληση. Ο κ. Μπέης “άλλαξε τα φώτα” στη γνωστή Θεία Λειτουργία του Ιερού Χρυσοστόμου και έφτιαξε μια νέα δική του (επειδή προφανώς δεν τον ικανοποιούσε η του Ιερού Χρυσοστόμου!). Προσέθεσε ακόμη και από τον Πλάτωνα και τον Ομηρο αποσπάσματα, πράγμα που ουδέποτε έπραξαν οι άγιοι. Με αυτή τη λογική θα μπορούσε να βρει κανείς ακόμη και από τον Κομφούκιο ή - γιατί όχι και από τον Μαρξ- χωρία, που να εκφράζουν ιδέες και αξίες με τις οποίες θα συμφωνούσε και να τα ενσωματώσει στην κομμένη στα μέτρα του “Θεία Λειτουργία”. Ο κ. Κώστας Μπέης είναι, λοιπόν, ο τέταρτος μετά τον Αδελφόθεο Ιάκωβο, τον Μέγα Βασίλειο και τον ιερό Χρυσόστομο “συνθέτης” Θείας Λειτουργίας. Με αυτό το περιστατικό ψάχνοντας βρήκαμε και άλλα χειρότερα, που αποδεικνύουν ότι ο κ. Κώστας Μπέης δεν απεκήρυξε τις προηγούμενες ιδέες του. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από τη συμπερίληψη στην προσωπική ιστοσελίδα του και των παλαιών άρθρων του στην εφημ. Ελευθεροτυπία”. Ας σημειωθεί ότι ο κ. Κώστας Μπέης παρουσιάζεται σε εκφάνσεις του δημόσιου βίου χωρίς να δείχνει την ιερατική του ιδιότητα. Ετσι ούτε χαρακτηριστικά του Ορθόδοξου κληρικού φέρει (ράσο, γένεια, καλυμαύχι), ούτε προτάσσει του ονόματός του το ιερεύς, πρεσβύτερος κοκ.. Πληροφορούμεθα, επίσης, ότι η σύζυγός του (πρεσβυτέρα τώρα) είναι προτεστάντισσσα, η οποία δεν έχει γίνει Ορθόδοξη. Αυτό και μόνον σύμφωνα με τους ιερούς κανόνες θα αποτελούσε κώλυμα ιερωσύνης. Αραγε μεταδίδει την Ορθόδοξη Θεία Κοινωνία στην προτεστάντισσα πρεσβυτέρα του;” “Παρακαταθήκη”, Τεύχος 66, σσ. 13-14).
“...BUT FOR WALES, RICHARD!...”
_______________________
Γιατί χειροτονήθηκε αυτός ο κύριος; Είχε τις προυποθέσεις να χειροτονηθεί; Για ποιο λόγο κυκλοφορεί χωρίς ράσα και γένεια; Για να πλησιάσει τους νέους και τους φέρει στην Εκκλησία; Ετσι όπως κάνει με τη μεταγλώττιση της Θείας Λειτουργίας; Πώς εσείς ο λαλίστατος κατά πάντων και πασών είστε αφωνότερος ιχθύος για τη βεβήλωση της θείας λειτουργίας που έκανε ο αχαρακτήριστος αυτός κληρικός; Ακόμη χειρότερα! Γιατί χαρακτηρίσατε αυτόν τον καθαιρετέο κληρικό “φωτισμένο”; Χάριν αυτού του ανθρώπου “βγήκατε στο κλαρί” του “Λατρευτικού Βαρλααμιτισμού”; Δεν ξέρω αν διαβάσατε το δραματικό έργο του Ρόμπερντ Μπολτ - “Aνθρωπος για κάθε εποχή”. Αναφέρεται στη ζωή και το τέλος του Τόμας Μουρ. Την τελευταία μέρα της δίκης του κάποιος ψευδομάρτυρας κατέθεσε συκοφαντικά εναντίον του. Ο Τόμας Μουρ παρατήρησε ότι ο ψευδομάρτυρας έφερε τα διακριτικά του Aρχιγραμματέα της Ουαλλίας (τα τριάκοντα αργύρια της προδοσίας του) και του είπε: “Ο Χριστός είπε ότι αν είναι να χάσουμε την ψυχή μας δεν αξίζει να κερδίσουμε όλο τον κόσμο. Αλλά να χάσεις την ψυχή σου για την Ουαλλία;” Θα μου επιτρέψετε να μεταφέρω κατ’ αναλογίαν τα λόγια του Τόμας Μουρ στην Πανασιολογιότητά σας. Δεν υπάρχει κανείς που να αξίζει να τον σεκοντάρουμε για να προωθήσει το αιρετικό του φρόνημα. Αλλά, Γέροντά μου! Για χατήρι του παπά-Κώστα Μπέη του “φωτισμένου”, κολυμπάτε στα βορβόνερα του Βαρλααμιτισμού;
ΠΕΝΤΕ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
________________
Πάτερ Δανιήλ! Μπροστά σας, ανοίγονται πέντε επιλογές:
Η πρώτη είναι η μόνη ενδεδειγμένη. Η κατά Θεόν! Βάλτε μετάνοια στην εικόνα του Χριστού, της Παναγίας, του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά και του Αγίου Φιλόθεου Κόκκινου. Πέστε ένα “ευλόγησον” στους χριστιανούς που τους ταράξατε τη συνείδηση με τους παπα-Κωστάκειους “αποφατισμούς” σας. Καταδικάστε ρητά, κατηγορηματικά και ονομαστικά τους Βαρλααμίτες, καθώς και τις αιρέσεις που διατυπώνουν και εξαγορευτείτε στον πνευματικό σας, με συντριβή καρδίας, το κακό που προξενήσατε στην Εκκλησία. Θα προσέθετα και τούτο: Κάνετε μήνυση στη Σύνοδο κατά του παπα-Κώστα Μπέη του καθαιρετέου, τον οποίο ατυχέστατα αποκαλέσατε “φωτισμένο”, προσβάλλοντας βάναυσα την ορθόδοξη συνείδηση των πιστών. Μη διστάσετε σας παρακαλώ να τον καταγγείλετε αρμοδίως για όσα άνομα λέγει, γράφει και ενεργεί κατά της άμωμης μας πίστης. Αυτή θα είναι η καλύτερη απόδειξη του διαχωρισμού της ευθύνης σας και της αληθινής μεταμέλειάς σας από τις κακοδοξίες των “Λατρευτικών Βαρλααμιτών”.
Δεύτερη επιλογή: Να το ρίξετε στις “αλεπουδιές” και στις υπεκφυγές. Να αρχίσετε να διαρρηγνύετε τα ιμάτιά σας για το ύφος της επιστολής μου για να αποφύγετε να διορθώσετε τα λάθη σας, να ανακαλέσετε τις πλάνες σας και να αποφύγετε να καταδικάσετε ρητά, κατηγορηματικά και ονομαστικά τις αιρέσεις και τους εκπροσώπους του Βαρλααμιτισμού. Κουτοπόνηρη επιλογή που δεν θα σας οδηγήσει πουθενά! Αντίθετα θα σας εκθέσει ακόμη πιο σοβαρά. Την χρησιμοποιήσατε ήδη και στις επιστολές που μας στείλατε. Προφανώς χωρίς θετικό αποτέλεσμα.
Τρίτη επιλογή: Η δημοσίευση της επιστολής με το “αποφατικό” περιεχόμενο. Γι’ αυτήν την επιλογή, όμως, είπαμε ήδη τα δέοντα. Τα συνοψίζω: Αν επιπέσετε “ως μονιός άγριος στον αμπελώνα του Κυρίου” δεν θα έχω καμία άλλη επιλογή εκτός από το να σας ελέγξω με τη δέουσα γλώσσα δημόσια.
Τέταρτη επιλογή: Η σιωπή. Σιωπή κατά Θεόν, επειδή αποφασίσατε να καταθέσετε τα όπλα του Βαρλααμιτισμού; Μακάρι! Σιωπή “άχρι καιρού”, “εκ του πονηρού”, επειδή θα την προκρίνετε ως την καλύτερη μέθοδο άμυνας; Ελπίζω πως όχι!
Και η πέμπτη επιλογή: Να συνεχισθεί πόλεμος χαρακωμάτων με δημοσιεύματα στον “Ιωάννη το Βαπτιστή”, στην “Ορθόδοξη Μαρτυρία” στον “Ορθόδοξο Τύπο” και σε ορισμένα άλλα έντυπα που έχω υπόψη να μεταφέρω τη συζήτηση. Παράλληλοι διάλογοι με άμεσες ή έμμεσες αναφορές στο θέμα, που θα συνεχιστούν επ’ αόριστον ή μάλλον εφ’ όσον το επιτρέψει ο Θεός.
Η πρωτοβουλία των κινήσεων βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια σας. Οπως γνωρίζετε δεν είμαι καθόλου απρόβλεπτος. Εκ μέρους μου δεν θα υπάρξει καμία απολύτως έκπληξη. Σας υπόσχομαι ότι θα αντιδράσω ανάλογα με τον τρόπο με τον οποίο θα δράσετε. Αν ενεργήσετε κατά Θεόν θα θέσω αμέσως τέρμα στη συζήτηση. Αν, όμως, διαβείτε τον Ρουβίκωνα θα υποστείτε τις οδυνηρές συνέπειες.
Μια τελευταία παράκληση! Σας παρακαλώ θερμά: Μη θεωρήσετε το χιουμοριστικό ύφος της επιστολής μου κακόβουλο. Το έρριξα στο χιούμορ για να αποφύγω τους βαρείς χαρακτηρισμούς. Στην πραγματικότητα, όμως, ούτε η διατύπωση αιρέσεων, ούτε ο ετσιθελισμός επιβολής νεωτερισμών στην Εκκλησία προσφέρονται για αστεία.
Με βαθειά οδύνη για τις θέσεις σας, αγάπη και σεβασμό,
Παναγιώτης Τελεβάντος
Κυριακή, 18 Απριλίου 2010
Ο π. ΔΑΝΙΗΛ ΑΕΡΑΚΗΣ, Ο ΧΑΤΖΑΒΑΤΗΣ, Η ΜΑΡΙΑ ΑΝΤΟΥΑΝΕΤΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΕΦΑΝΤΕΣ
Ο π. ΔΑΝΙΗΛ ΑΕΡΑΚΗΣ, Ο ΧΑΤΖΑΒΑΤΗΣ,
Η ΜΑΡΙΑ ΑΝΤΟΥΑΝΕΤΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΕΦΑΝΤΕΣ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
Στο πρόσφατο τεύχος του περιοδικού “Ιωάννης ο Βαπτιστής” ο π. Δανιήλ Αεράκης παραθέτει κείμενο που επιγράφει “Αναγκαίες διευκρινήσεις”, στο οποίο διαμαρτύρεται επειδή ο “Ορθόδοξος Τύπος” τον απεκάλεσε αθεολόγητο (που είναι!), αποστάτη της ορθοδόξου πίστεως (που είναι!) και Νεοβαρλααμίτη (που είναι!).
ΣΧΙΖΕΙ ΤΑ ΙΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΩΣ ΚΑΙΑΦΑΣ
Ο π. Δανιήλ σχίζει τα ιμάτιά του ως άλλος Καιάφας και προσποιείται ότι δεν έγραψε τίποτα κακόδοξο στις χιλιάδες σελίδες που εξέδωσε ή τις χίλιες ομιλίες που έκανε! Πρόκειται για αφέλεια ή για κουτοπονηρία; Δηλαδή - απλά υπέγραψε - δεν διάβασε την επιστολή που μου έστειλε στην οποία συγχύζει την ορθόδοξη ησυχαστική θεολογία με τον αποφατισμό των Νεοπλατωνικών και των σούφι; Σε κάθε περίπτωση υπέγραψε και δημοσίευσε την κακόδοξη επιστολή. Είναι επομένως απολύτως υπεύθυνος για το κακόδοξό της περιεχόμενο. Ας σταματήσει, λοιπόν, να “ποιεί την νήσσαν” επειδή ουδείς πείθεται με τους κλαυθμηρισμούς του.
ΕΜΜΟΝΗ ΣΤΗΝ “ΑΠΟΦΑΤΙΚΗ” ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ!
Και συμπληρώνει: “Για τον Βαρλααμισμό - την εποχή του Γρηγορίου Παλαμά- έγραψα εκτενώς στο τεύχος του Ιωάννη του Βαπτιστή του Οκτωβρίου του 2009). (Και επειδή, δηλαδή, έγραψε κάτι έγινε! Ούτε που συνειδητοποιεί ότι αυτά που έγραψε είναι που τον καθιστούν Νεοβαρλααμίτη!). “Αν”, συνεχίζει, “δύο πρόσωπα στην Ελλάδα” (δύο πρόσωπα λες και μιλά για “κάποιο Τελεβάντο” και για “κάποιο Παπαδόπουλο” και όχι για τους κορυφαίους ορθόδοξους θεολόγους π. Θεόδωρο Ζήση και π. Σαράντη Σαράντο) έγιναν “αιρεσιοπλάστες” (και γλωσσοπλάστης ο παππούλης!) και κατασκεύασαν τον όρο Νεοβαρλααμισμός αυτό είναι πλέον θέμα της Συνοδικής Επιτροπής επί των αιρέσεων”!!! (“promise or a threat?”). Σε κάθε περίπτωση η Σύνοδος - και όχι απλά Συνοδική επιτροπή - πήρε ήδη σαφή απόφαση την οποία ο Νικοπόλεως και οι άλλοι Νεοβαρλααμίτες έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους και έτσι κατέστησαν εαυτούς διπλά αναπολόγητους: Και για το “Νεοβαρλααμισμό” και για την ανυπακοή στις αποφάσεις της Συνόδου.
ΠΕΡΙ ΕΛΕΦΑΝΤΩΝ
Και προχωρεί απτόητος: “Το να καλούμαι από τη θρησκευτική εφημερίδα (εννοεί τον “Ορθόδοξο Τύπο”) να αποδείξω εμπράκτως ότι δεν είμαι κακόδοξος είναι σαν να καλούμαι να αποδείξω ότι δεν είμαι.. ελέφαντας”. Δεν γνωρίζω την άποψη του “Ορθόδοξου Τύπου” επί του θέματος αλλά εγώ θα παρακαλούσα θερμά τον Πανοσιολογιότατο να αντιληφθεί ότι πρέπει να ενεργήσει ακριβώς όπως οι ελέφαντες. Και εξηγούμαι: Οι ελέφαντες όταν αντιληφθούν ότι το τέλος τους πλησιάζει οδηγούν τα βήματά τους στο “νεκροταφείο” των ελεφάντων. Ο π. Δανιήλ παρακαλείται θερμά να πράξει το ίδιο. Τώρα που αντελήφθη ότι η θεολογική του επάρκεια έχει καταρρακωθεί είναι καιρός να οδηγήσει τα βήματά του στο νεκροταφείο των αιρέσεων για να αποτινάξει στον Καιάδα της κακοδοξίας το Νεοβαρλααμικό φρόνημα που ενστερνίστηκε και να επιστρέψει μετανοημένος στην ορθή πίστη και να αφήσει κατά μέρος τους θεολογικούς λεονταρισμούς του Χατζαβάτη για αξιολόγηση του Νεοβαρλααμισμού από τη συνοδική επιτροπή.
ΘΛΙΨΗ ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΑ ΩΣ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ!!!
Στο ίδιο κείμενο ο π. Δανιήλ εκφράζει τη λύπη του επειδή ανάγκασα “την Αυτοκέφαλο Εκκλησία της Κύπρου να με καταγγείλη και να με καταδικάση (10 Μαρτίου 2010) και για άλλες ενέργειές μου”. Καταρχήν πόσο λυπήθηκε γι’ αυτό; Ενα από τα δέκα; Δύο από τα δέκα; Εννιά από τα δέκα ή έντεκα από τα δέκα; Εχει και η υποκρισία τα όριά της, παππούλη μου!. Αν οι υποκρισίες σας ηδονίζουν εμένα μου προκαλούν εμετική αηδία. Εγώ πάντως δεν λυπήθηκα καθόλου επειδή η Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος καταδίκασε τους Νεοβαρλααμίτες και έδωσε σαφείς εντολές να σταματήσουν το ανόσιο έργο τους. “Χάρηκα χαράν μεγάλη” επειδή καταδικάστηκε ο Νεοβαρλααμισμός και αναμένω με μεγάλη ανυπομονησία πότε θα τον καταδικάσει και η Σύνοδος της Ιεραρχίας. Αυτό δα έλειπε! Να λυπάμαι επειδή καταδικάζονται οι αιρετικοί και οι κακοδοξίες τους!
ΚΑΤΑΓΓΕΛΘΗΚΑ ΔΙΟΤΙ ΠΟΛΕΜΩ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ!
ΟΧΙ ΤΟΝ ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΣΜΟ!
Προπαντός! Προσποιείται ο π. Δανιήλ ότι δεν αντελήφθηκε ότι η καταγγελία της Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου αφορά ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ τις θέσεις που εκφράζω για τον Οικουμενισμό. Οχι το Νεοβαρλααμισμό! Ούτε ως άνθρωπο, ούτε ως θεολόγο, ούτε ως κληρικό τον τιμά η διατύπωση τόσο απροκάλυπων ψευδών.
“ΛΕΥΚΑΝΘΗΚΑ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ”
Διαμαρτύρεται ακόμη επειδή λευκάνθηκε στην υπηρεσία της Εκκλησίας και δεν βρίσκεται στο απυρόβλητο όταν διατυπώνει κακοδοξίες!!! Πρωτοφανούς πρωτοτυπίας θεωρία! Αντί ένας πρεσβύτης κληρικός να σκεφτεί ότι “το τέλος εγγύς” και αντί να συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να κολλήσει σαν στρείδι στο βράχο της Ορθοδόξου Πίστεως έχει την προπέτεια να επικαλείται το προβεβηκώς της ηλικίας του για να δικαιολογήσει τις κακοδοξίες του!!!
ΣΙΓΑ... ΤΟΝ ΑΒΒΑ ΑΓΑΘΩΝΑ!
Και συμπληρώνει το εξής πανθαύμαστο: “για όλα κατηγορείστε με μόνοαιρετικό μη με πείτε.!” Γέροντα μου! Ουδείς διαμφισβήτησε την ανιδιοτέλεια, το ήθος την ιεραποστολική σας δράση και τον όγκο του συγγραφικού και κηρυκτικού σας έργου! Για ένα ΜΟΝΟΝ είστε δοσίλογος: Επειδή διατυπώνετε κακόδοξη “αποφατική” θεολογία με την οποία συγχύζετε τη διδασκαλία του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά με τις κακοδοξίες των Νεοπλατωνικών και διότι υπερασπίζεστε ανθρώπους οι οποίοι θέλουν η Εκκλησία να επιστρέψει στην προ της εικονομαχίας περίοδο, εκφράζουν την πλάνη ότι οι ψαλμοί του Δαβίδ δεν μιλούν στην καρδιά του σύγχρονου ανθρώπου και πρέπει να αντικατασταθούν, πηγαίνουν στα λειτουργικά συνέδρια και διορθώνουν τους Αγίους, συγχύζουν την πνευματική ψυχοθεραπεία των αγίων Πατέρων με την ψυχανάλυση, θέλουν να αντικαταστήσουν τα υλικά που τελείται η Θεία Ευχαριστία, κοκ.
ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ
Αντί να κολοκυνθίζετε και να παριστάνετε τον ανήξερο εισηγούμαι να μετανοήσετε δημόσια για τις κακοδοξίες που εξεμέσατε, να διαχωρίσετε και να καταδικάσετε ρητά, ονομαστικά και κατηγορηματικά τους Νεοβαρλααμίτες, τους βλάσφημους και τους νεωτεριστές και να αφήσετε κατά μέρος τα καμώματα της Μαρίας Αντουανέττας. Οποτε δέχεστε κριτική για τις κακοδοξίες σας βγάζετε τα μεταξωτά μαντηλάκια σας και τα καταβρέχετε με τα ποταμηδόν ρέοντα σας δάκρυα για την κριτική που σας ασκείται. Δυοίν θάτερον: ΄Η θα αποστείτε του Νεοβαρλααμικού φρονήματος και θα καταδικάσετε τους νεωτεριστές και τους βλάσφημους ή θα δέχεστε κριτική. Και το περισσόν εκ του πονηρού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου