Σελίδες
▼
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο
«Γέρων Παΐσιος – ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ»-Μαρτυρίες Μοναχῶν καὶ Προσκυνητῶν(Κάρτα Πολίτου, Σφράγισμα, Χάραγμα, Ἀντίχριστος),
Ἀλεξανδρούπολη 2011
Στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»
–Γέροντα, τὸν ρώτησα, εἴπατε πρὶν στοὺς ἀνθρώπους ὅτι αὐτὰ εἶναι µακρινὰ γεγονότα. Πόσο µακρινὰ εἶναι; Ἂς ποῦµε, ἐµεῖς θὰ τὰ ζήσουµε;
Ὁ Γέροντας ἔγινε πολὺ σοβαρὸς καὶ µοῦ ἀπάντησε:
–Ἐγώ, ὄχι. Ἐσύ, ναί.–Ὁ λογισµὸς ὅμως µοῦ λέει κάτι: Ὅτι κάθε φαινόµενο ποὺ προηγεῖται τῆς παρουσίας τοῦ Ἀντιχρίστου ὡς προετοιµασία, χρειάζεται καὶ τὸν δικό του χρόνο γιὰ νὰ ὡριµάσει καὶ νὰ ἐπιβληθεῖ φυσιολογικά, ὡς χρόνο προετοιµασίας θὰ χρειαζόµασταν πολλὲς δεκαετίες. Δὲν εἶν᾽ ἔτσι;
–Ὄχι, ἔκανε αὐτὸς κουνώντας ἀρνητικὰ τὸ κεφάλι του. Ὅσο πλησιάζουµε πρὸς τὰ κεῖ, τὰ πράγµατα θὰ γίνονται ὅλο καὶ πιὸ γρήγορα, ἕως ὅτου καταλήξουν νὰ ἐξελίσσονται µ’ ἀστραπιαία ταχύτητα. Ἡ τηλεόραση δὲν θὰ προλαβαίνει ν’ ἀνακοινώνει στοὺς ἀνθρώπους τὰ καινούργια γεγονότα. Κι ὅλο αὐτὸ τότε θὰ θεωρεῖται σὰν θρίαµβος τοῦ κακοῦ καὶ τοῦ Ἀντιχρίστου, ἐνῶ στὴν πραγµατικότητα ὁ Χριστὸς θὰ ἐπιτρέψει αὐτὴν τὴν ἐξέλιξη προνοούµενος τὰ δικά Του παιδιὰ καὶ συντέµνοντας τὸν χρόνο ταλαιπωρίας τους.
. Χαµογέλασε.
–Πόσο χρόνο θὰ πάρουν; τὸν ρώτησα. Ἐγὼ ὅμως θὰ τὰ προλάβω, ἔ; ζήτησα νὰ τὸ διευκρινίσω.
–Ναί, ἔκανε ὁ Γέροντας κουνώντας καταφατικὰ τὸ κεφάλι του. Ἐσὺ θὰ τὰ προλάβεις καὶ θὰ τὰ ζήσεις.
. Ὁ γερο-Παΐσιος µοῦ ἔκανε µιὰ πάρα πολὺ χρήσιµη διευκρίνηση:
–Ὅταν ἔρθει ὁ Ἀντίχριστος, δὲν θὰ προσπαθήσει νὰ ἐξαπατήσει τοὺς ἀνθρώπους γιὰ νὰ περάσει κρυφὰ τὸ 666. Ὁ Ἀντίχριστος θά ᾽ναι τὸ ὄχηµα τοῦ Σατανᾶ κι ὁ Σατανᾶς δὲν γνωρίζει τίποτε ἀπὸ τὴν ἔννοια τῆς ἐλευθερίας ἢ τῶν προσωπικῶν δικαιωµάτων. Ὅταν λάβει τὴν ἐξουσία ἀπὸ τὸν Χριστό, θὰ ἐπιβληθεῖ σὰν τύραννος: ὁ πιὸ ἀπαίσιος ἀπ᾽ ὅσους γνώρισε ἡ ἀνθρωπότητα. Θ᾽ ἀπαιτεῖ νὰ τὸν ἀναγνωρίσεις σὰν θεὸ καὶ νὰ τὸν προσκυνήσεις. Καὶ δὲν θὰτὸν νοιάζει ἂν ἐσὺ αὐτὸ τὸ θέλεις καὶ ἂν συµφωνεῖς. Τὰ πάντα τότε θὰ γεµίσουν καταπίεση καὶ τρόµο, διότι ὁ διάβολος θὰ ζητάει προσωπικὰ κι ἐνσυνείδητα τὴν ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν ἀποδοχὴ τὴν δική του. Δὲν θὰτοῦ ἀρκεῖ οὐδετερότητα καὶ δὲν θὰ ὑπάρχουν ὑπεκφυγές. Ἢ τὸν δέχεσαι κι ὑφίστασαι τὴν ἐγκατάλειψη τῆς χάριτος ἢ τὸν ἀρνεῖσαι καὶ περιθωριοποιεῖσαι µ᾽ ὅλες τὶς συνέπειες ποὺ γράφει στὴν Ἀποκάλυψη: Ὅτι αὐτοὶ δὲν θὰ µποροῦν νὰ πουλήσουν ἢ ν᾽ ἀγοράσουν τίποτα, διότι δὲν θά ᾽χουν τὸ σῆµα τοῦ Ἀντιχρίστου.
–Καὶ τί θὰ γίνει µ᾽ αὐτούς; ρώτησα τὸν Γέροντα. Θὰ πεθάνουν ἀπ’ τὴν πείνα;
–Ἔ, ὄχι εὐλογηµένε κι ἔτσι… Θά ᾽χουν οἱ ἄνθρωποι τὸ ψωµάκι τους, τ᾽ ἀλεύρι τους, τὶς ἐλίτσες, τὰ φροῦτα … Ἀλλοίµονο ὅµως σ᾽ αὐτοὺς ποὺ εἶναι µαθηµένοι σὲ πλούσια τράπεζα. Αὐτοὺς δὲν θὰ τοὺς ἀρκοῦν τὸ ψωµάκι κι οἱ ἐλίτσες καὶ θά ᾽ναι βαρὺ τὸ δίληµµα.
. Ἐπειδὴ οἱ καλοµαθηµένοι καὶ καλoβoλεµέvoι χριστιανοὶ ἔχουν ἐφεύρει τὴν «ἰδεολογία τοῦ κρυπτοχριστιανοῦ», νοµίζω, ἔγινε σαφὲς ὅτι τέτοιο ἐνδεχόµενο δὲν ὑπάρχει. Ἐδῶ θὰ ἐφαρµοστεῖ αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ Χριστὸς στὸ Εὐαγγέλιο: «Ἢ µὲ ὁµολογεῖς ἔµπροσθεν τῶν ἀρχόντων καὶ σὲ ἀποδέχοµαι στὴν Βασιλεία µου ἢ µὲ ἀρνεῖσαι κι ἐγὼ σὲ ἀπορρίπτω»
